Είναι δυνατόν ο κάθε ιδιώτης να γνωρίζει τους πράκτορές της χώρας μας;
Γράφει ο Κωνσταντίνος
Στην Ελλάδα του Γιώργου Παπανδρέου, στην χώρα του μνημονίου και στον χώρο όπου το τίποτε γίνεται ένα τεράστιο «κάτι» εξακολουθούν όχι μόνο να υπάρχουν, αλλά και να επιβραβεύονται οι κάθε λογής ηλίθιοι που κατέλαβαν θέσεις λόγω μεγάλων επικύψεων και σαφέστατων παρελθόντων εξυπηρετήσεων… Αυτοί οι άνθρωποι αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν τον πραγματικό κίνδυνο που περνά η χώρα.
Στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, ένα θεσμικό όργανο το οποίο έχει ενταλθεί από το Σύνταγμα της Ελλάδας, να προστατεύει οποιαδήποτε σημερινή ή μελλοντική απειλή την Ελλάδα, συμβαίνουν τραγικά περιστατικά, τα οποία ανέτως μπορούν να χαρακτηρισθούν εγκληματικά και να γίνουν αντικείμενο έρευνας από την Δικαιοσύνη, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Έτσι, λοιπόν, μαθαίνουμε πως μέσα στα πλαίσια των μετακινήσεων – τοποθετήσεων πρακτόρων της ΕΥΠ στο εξωτερικό, λίαν προσφάτως μετακινήθηκε ένας Έλληνας πράκτορας στις Βρυξέλλες…! (να παρακολουθεί άραγε ποιόν και τι;) Σύμφωνα με το νόμο, ο άγαμος υπάλληλος (γνωστός του κυρίου Χρυσοχοΐδη, όπως μας αναφέρουν οι πληροφορίες μας) έκανε χρήση του δικαιώματός του να πληρωθεί η μεταφορά της οικοσκευής του, από την υπηρεσία που υπηρετεί (ΕΥΠ). Πραγματικά, η μεταφορά έγινε και από αυτό το σημείο αρχίζει το ευτράπελο και λίαν επικίνδυνο της όλης ιστορίας…
Μία ημέρα, όπως όλες τις άλλες, εμφανίστηκε στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών υπάλληλος της Μεταφορικής Εταιρείας (“INTERMOVE” Α. Κασιδάρης & ΣΙΑ) για να πληρωθεί την μεταφορά της οικοσκευής…, γνωρίζοντας έτσι τα πρόσωπα και μερικών υπαλλήλων της ευαίσθητης αυτής υπηρεσίας της χώρας.
Το τιμολόγιο που εμφάνισε προς πληρωμή, ήταν της τάξης των 9.040,50 € (είπαμε, λεφτά υπάρχουν…!) Φυσικά πληρώθηκε και έφυγε… Όμως, δεν θα πρέπει να αναρωτηθούμε τα επί μέρους χαρακτηριστικά αυτής της νομότυπης συναλλαγής; Δεν είναι αυτό παράβαση τουλάχιστον του καθήκοντος εχεμύθειας; Δεν παραβαίνουν το άρθρο 14 του νόμου 3649/2008 και τον ΠΚ (άρθρα 146, 147, 148 κά);
Πώς είναι δυνατόν να επιτρέπεται η είσοδος ιδιωτών (στις εγκαταστάσεις της ΕΥΠ) και η ταυτόχρονη έκθεση πρακτόρων της ΕΥΠ; Αν και στο σημείο αυτό θα πρέπει να ελεγχθεί και το κόστος της μεταφοράς, αλλά και η μεταφορική εταιρεία που ανέλαβε το «έργο», η οποία όπως ψάξαμε, είναι αμερικανική και εκπροσωπείται στην Ελλάδα από τον κύριο Κασιδιάρη (όπως αναγράφεται στην ιστοσελίδα της μεταφορικής εταιρείας). Πώς είναι δυνατόν μία μεταφορά οικοσκευής ενός άγαμου, να κοστίζει τόσα χρήματα; Μήπως θα ήταν οικονομικότερα εάν αγόραζε τα απαραίτητα στον τόπο όπου μετακινήθηκε;
Πώς είναι δυνατόν να γνωστοποιείται ταυτότητα πρακτόρου -που αναλαμβάνει δράση στο εξωτερικό- από την ίδια την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών; Δεν υπάρχει η παραμικρή προνόηση, δεν υπάρχει καν ενδιαφέρον διατήρησης αν όχι της ανωνυμίας, αλλά της ιδιότητας του μετακινηθέντα πράκτορα;
Πώς είναι δυνατόν να παραχθεί το έργο της συγκέντρωσης πληροφοριών από κάποιον ο οποίος «καίγεται» άμεσα (άμα της μετακίνησής του);
Δεν γινόταν να πληρωθεί διαφορετικά η μεταφορική εταιρία; Δεν μπορούσε ο μετακινηθείς πράκτορας να πληρώσει ο ίδιος άμεσα το κόστος και στη συνέχεια μέσω των διαύλων της ΕΥΠ να πάρει τα χρήματα που ξόδεψε; Έπρεπε να εκτεθεί με αυτόν τον ηλίθιο τρόπο; Και γιατί να πληρώνουμε εμείς οι πολίτες 8.000€ για έναν πράκτορα που έχει αποκαλυφθεί και το μόνο που μπορεί να κάνει, είναι να πίνει καφέδες στις Βρυξέλλες;
Τελικά, μήπως η ΕΥΠ χάνει σταδιακά όχι μόνο την σοβαρότητά της, αλλά και τον λόγο της ύπαρξής της; Τέτοιες ενέργειες αποδεικνύουν πως ή είναι ερασιτέχνες εκείνοι που μας «προστατεύουν» ή είναι ηλίθιοι… τρίτη υπόθεση δεν θέλω να κάνω, γιατί θέλω να πιστεύω πως υπάρχουν ή θα υπάρξουν οι σοβαροί επαγγελματίες που θα επαναφέρουν την τάξη μία υπηρεσία η οποία δείχνει να κολυμπάει στο… «χάος»…
Επειδή, όμως, τίποτε δεν είναι τυχαίο, θα συνεχίσουμε. Και αυτά που έρχονται, θα κάψουν πισινούς που στρογγυλοκάθονται στα κομματικά τους οφίσια και εργάζονται μάλλον «ιδιόμορφα», εκθέτοντας πρόσωπα και καταστάσεις…
Τελικά, ως συμπέρασμα, η ΕΥΠ δεν αποκαλύπτει κανέναν πράκτορά της. Η ηλιθιότητα, και το “λεφτά υπάρχουν” σίγουρα ναι! Α, ξέχασα… ίσως και τα χειροφιλήματα στην Μιμή να βοηθάνε σε αυτό, αλλά είπαμε, θα… επανέλθουμε όπως πρέπει!