Διαβάστε παρακάτω την αγόρευση της εισαγγελέως στην οποία προασπίζεται τον Κώστα Αγγελάκη
Στις 28 Απριλίου(2014) ο πρώην Διευθυντής κατασκοπίας της Ελληνικής Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) Κώστας Αγγελάκης μετά από μια δίκη, πραγματικό πολιτικό και δικαστικό θρίλερ καταδικάστηκε από το Α Τριμελές πλειμμεληοδικείο Αθηνών μετά από ακροαματική διαδικασία 4 μηνών και περίπου 8 πολύωρων συνεδριάσεων σε 22 μήνες φυλάκιση με αναστολή για το αδίκηματα της παράνομης κατοχής εγγράφων της πολιτείας και (ενδεχόμενης) υπεξαγωγής τους. Ο Κ.Α. άσκησε έφεση . Ωστόσο η υπόθεση σε δικαστικό επίπεδο, και χωρίς να προδικάζουμε το αποτέλεσμα της ακροαματικής δικαδικασίας της εφέσεως που μπορεί να φέρει και πλήρη ανατροπή εν τούτοις θα υπάρξει και συνέχεια σε δικονομικό επίπεδο αφού θα γίνει σχετική προσφυγή για αναίρεση και κακοδικίες.
Η εισαγγελέας αντιπρότεινε 5 μήνες συνολικά επιμένοντας στην εισήγηση της για αθώωση του Κώστα Αγγελάκη. Αξίζει επίσης να τονιστεί ότι το ίδιο δικαστήριο απέρριψε το αίτημα του για την επιδίκαση ποσού 100.000* ευρώ εναντίον του κατηγορουμένου και αυτό έχει την ιδιαίτερα βαρύνουσα σημασία του για όσους γνωρίζουν να διαβάζουν σε βάθος τις δικαστικές αποφάσεις.
Η απόφαση πράγματι έπεσε ως βόμβα στον νομικό κόσμο της χώρας αλλά και στην πελιοψηφία των εργαζομένων στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών μετά την εισήγηση της εισαγγελέως που είχε προτείνει την αθώωση του Κώστα Αγγελάκη.
Στις 15 Απριλίου 2014 η εισαγγελέας έδρας κυρία Βίδρα είχε προτείνει την απαλλαγή και αθώωση του από τις κατηγορίες με μια εισήγηση – αγόρευση καταπέλτη κατά του πολιτικού -κομματικού συστήματος αλλά και της πεπαλεωμένης και ξεπρασμένης αλληλοδιαπλεκόμενης με τον άκρατο πλήρως ελεγχόμενο από κάθε άποψη συνδικαλισμό της δημόσιας διοίκησης του Ελληνικού κράτους. Χωρίς να σχολιάσουμε ή αναλύσουμε-στο παρούσα δημοσίευση- περαιτέρω τα όσα παρουσιάζει, αναλύει και τεκμηριώνει νομικά με στοιχεία της ακροαματικής διαδικασίας η εισαγγελέας τα παραθέτουμε χωρίς κανέναν απολύτως σχολιασμό η έγκριτη δικαστική λειτουργός παραθέετουμε ολόκληρη την αγόρυεση της που δημοσιοποείται και αποκαλύπτεται για πρώτη φορά. Άλλωστε το κείμενο το οποίο δημοσιποιείται για πρώτη φορά και ένα μόλις 24ωρο μετά την απόφαση που ανακοίνωση η πρόεδρος της έδρας κυρία Ιωάννας Κοσινά, μιλάει από μόνο του και αφήνει την κοινή γνώμη να βγάλει τα δικά της συμπεράσματα όχι μόνο για την συγκεκριμένη πολύκροτη υπόθεση, την οποία παρακολουθούμε στο παλίσιο της μεγάλης δημοσιογραφικής έρευνας για τα δρώμενα στην Εθνική υπηρεσία πληροφοριών που έχουμε ξεκινήσει από τον Οκτώβριο του 2013 και συνεχίζουμε.
Μια έρευνα που έχει δρομολογήσει εξελίξεις σε πολλά επίπεδα όχι μόνον στο εσωτερικό της ΕΥΠ αλλά σε παράπλευρους εμπλεκόμενους χώρους της νομοθετικής και πολιτικής εξουσίας και φυσικά στο δικαστικό σώμα. Εξελίξεις στο σώμα το διπλωματικό και φυσικά με πολλά άλλα συνεποκόλουθα… Η υπόθεση σε νομικό επίπεδο θα έχει και συνέχεια. Η δίκη, την οποία καλύψαμε σχεδόν εξ ολοκλήρου και στο μεσοδιάστημα που θα ακολουθήσει μέχρι την εκδίκαση της έφεσης θα φωτίσουμε αρκετά σημεία της ακροαματικής διαδικασίας που θα καταγραφούν ενδεικτικά ακριβώς γιατί έχουν την σημασία τους, είχε πολλές στιγμές ένταξης έξαρσης αλλά και έντονο πολιτικό παρασκήνιο. Ζυμώσεις πολιτικές που εξ αρχής έδειχναν μετά τις πρώτες συνεδριάσεις πως λίγο ως πολύ το αποτέλεσμα ήταν περίπου ανεμενόμενο και προδιαγεγραμένο… όπως μας έλεγαν μέρες πριν συγκεκριμένοι παράγοντες της δίκης. Αυτά όμως σε άλλο σχετικό ρεπορτάζ που θα δημοσιοποιηθεί προσεχώς…
Στο κείμενο που ακολουθεί έχουν απαληφθεί σκόπιμα ευαίσθητα εθνικής σημασίας σημεία και φυσικά τα ονόματα των παραγόντων μαρτύρων της δίκης για ευνόητους λόγους…
Αξίζει δε να τονιστεί με έμφαση πως αυτή η συγεκριμένη δίκη, του πρώην διευθυντή κατασκοπίας των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος θεωρείται από συναδέλφους του ανώταρους και ανώτατους ξένων μυστικών υπηρεσιών ίσως ο καλύτερος ή και ισότιμος με άλλους υπέρ πράκτορες πολύ συγκεκριμένων υπηρεσιών με τις οποίες είχε στενή -στενότατη- σχέση λόγω καθήκοντος, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το GreekAmericanNewsAgency από άριστα πολαπλλά διασταυρωμένες πηγές έγινε αντικειμένο μελέτης και step by step παρακολούθησης υψηλόβαθμων διαβαθμισμένων στελεχών άλλων ξένων μυστικών υπηρεσιών ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού… Στελέχη και υπάλληλοι ξένων μυστικών υπηρεσιών που βρέθηκαν στην Ελλάδα ειδικά για αυτή την υπόθεση. Το ερώτημα -διαπίστωση που μας έθεσε ανώτατατος διπλωμάτης δυτικής χώρας στο άκουσμα της απόφασης λέει τα πάντα “πως καταφέρνετε εσείς οι Έλληνες τους φιλοσόφους σας τους στρατηγούς σας και τους μεγάλους στρατηλάτες σας αλλά και τους ήρωες σας πάντα να τους φυλακίζετε και μετά οι επόμενες γενιές, οι λαοί και τα έθνη να τους αποθεώνουν αυτό ίσως είναι ένα από τα μεγαλύτερα άλυτο αλλά και αναπάντητο μυστήριο -και θα παραμείνει μυστήριο -ίσως όχι μόνο όλων των εποχών της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα αλλά μάλλον όπως βλέπω τα πράγματα και στο απότερο μέλον. Αν οι Έλληνες ήσασταν ενωμένοι θα είχατε κατακτήσει όλο τον κόσμο όπως λένε και αρκετοί φιλόσοφοι και ιστορικοί.Κρίμα για εσάς ευτυχώς για όλους τους υπόλοιπους λαούς… Στην χώρα μας ο συγκεκριμενος υπάλληλος -προσέθεσε ο ανώτατος διπλωματικός ( όπως δηλώνει) αυτός ο άνθρωπος θα είχε παρασημοφορηθεί πολλές φορές…” Ειπώθηκαν και άλλα από το ίδιο άτομο που όμως δεν είναι ούτε του παρόντος αλλά θα δημοσιοποιηθούν στην συνέχεια του ρεπορτάζ και της μεγάλης δημοσιογραφικής έρευνας που κάνουμε για την ΕΥΠ.
* εκ παραδρομής εγράφη 100.000.000 αντί 100.000 χιλιάδες ευρώ που είναι το ορθόν
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΕΔΡΑΣ κυρίας ΒΙΔΡΑ:
“Ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει τις κατηγορίες της κατασκοπείας με την….μορφή και αυτής της ψευδούς βεβαίωσης με την ειδική μορφή της υπεξαγωγής εγγράφων. Για την στοιχειοθέτηση της πρώτης από τις αξιόποινες πράξεις που του αποδίδεται, δηλαδή αυτή της κατασκοπείας, απαιτείται αντικειμενικά η κατοχή ή η γνώση κρατικών μυστικών -και όταν αναφερόμαστε σε κρατικά μυστικά, εννοούμε αντικείμενα, ενδείξεις, έγγραφα που ανάγονται στην … της πολιτείας από πολιτική και στρατιωτική άποψη και των οποίων τη γνώση η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να … προσώπων, τα οποία κατ’ ανάγκη γνωρίζονται υπηρεσιακά και των οποίων η γνώση περιορίζεται στο κύκλο αυτών των προσώπων.
Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η κατοχή ή η γνώση των εγγράφων ή των αντικειμένων πρέπει να είναι παράνομη ώστε να στοιχειοθετείται αντικειμενικά …. και όχι να βρίσκεται σε εξέλιξη… του δικαιώματος, γιατί τότε δεν πρόκειται για άδικη πράξη. Αντικειμενικά, …του ζητήματος αυτού, χρειάζεται δόλος, ο οποίος βρίσκεται σε γνώση του δράστη της παράνομης απόκτησης, της κατοχής ή της γνώσης του μυστικού, γιατί … πρόκειται για κρατικό μυστικό, …επίσης και ενδεχόμενος δόλος.
Η …περίπτωση του αδικήματος αυτού, χαρακτηριζόμενη ως προδοτική κατασκοπεία, η οποία βέβαια αντιμετωπίζεται από τον ποινικό νομοθέτη με την ποινή της κακουργηματικής κάθειρξης στοιχειοθετείται όταν -χρειάζεται επιπλέον ένα άλλο στοιχείο στοιχειοθέτησης δηλαδή η πρόθεση του δράστη να χρησιμοποιήσει την γνώση ή την κατοχή του μυστικού για περαιτέρω μεταβίβαση ή για ανακοίνωση των μυστικών αυτών που μπορεί να εκθέσει σε κίνδυνο το συμφέρον του κράτους και την εξωτερική ασφάλεια αυτού ή κάποιον από τους συμμάχους, χωρίς απαραίτητα να μπορεί να …. ο κίνδυνος αυτός.
Για την στοιχειοθέτηση της δεύτερης από τις αξιόποινες πράξεις τις οποίες αντιμετωπίζει ο κατηγορούμενος, δηλαδή αυτής της προσαγωγής εγγράφου που είναι έγκλημα στην υπηρεσία απαιτείται αντικειμενικά ο δράστης να έχει την ιδιότητα του υπαλλήλου, να έγινε από τον δράστη η υπεξαγωγή εγγράφου, δημοσίου ή ιδιωτικού. Επίσης το έγγραφο αυτό να είμαι εμπιστευμένο στον υπάλληλο, ή να είναι … σε αυτόν λόγω της υπηρεσίας του και υποκειμενικά χρειάζεται δόλος του δράστη που συνίσταται στην θέληση αυτού να παρακρατήσει το έγγραφο, να το στερήσει από τους δικαιούμενους να έχουν γνώση και κατοχή των εγγράφων αυτών.
Όπως προέκυψε από την διαδικασία στο ακροατήριο, το έτος 2009, ο κατηγορούμενος και συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του 2009 αναβαθμίστηκε από την θέση την οποία είχε … στην αντίστοιχη Διεύθυνση και έγινε β’ υποδιευθυντής της Α’ Διεύθυνσης Συλλογής πληροφοριών της υπηρεσίας της ΕΥΠ. Αυτή η τοποθέτησή του από το σύνολο των μαρτυρικών καταθέσεων, από τους μάρτυρες οι οποίοι εξετάστηκαν στο ακροατήριο προέκυψε αναμφισβήτητα ότι ήταν πολιτική τοποθέτηση, όπως πολιτική ήταν η τοποθέτηση όλων των κατά καιρούς προαχθέντες και τοποθετηθέντες στις αντίστοιχες θέσεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι η δομή και η λειτουργία της υπηρεσίας αυτής, της υπηρεσίας συλλογής πληροφοριών τοποθετείται ακριβώς σε αυτό το βάθρο, δηλαδή τα πρόσωπα τα οποία αναλάμβαναν σε θέσεις κλειδιά στη συγκεκριμένη υπηρεσία τοποθετούντο με πολιτικά κριτήρια και όχι τόσο με κριτήρια ικανότητας, γνώσεων ή ακόμη και ιεραρχίας. Γι’ αυτό ακριβώς δεν πρέπει να ξενίζει καθόλου το γεγονός ότι πάρα πολύ εύκολα τα άτομα τα οποία κατείχαν θέσεις διευθυντού ή υποδιευθυντού με την εκάστοτε πολιτική αλλαγή έχαναν και τις αντίστοιχες θέσεις και πολύ εύκολα υποβαθμιζόντουσαν από προϊσταμένους σε απλούς υπαλλήλους. Χαρακτηριστικά κατέθεσαν και μάρτυρες που προσήλθαν στο ακροατήριο. Τον Νοέμβριο του 2009, ο κατηγορούμενος, ο οποίος θα πρέπει να σημειωθεί ότι διορίστηκε το έτος 1989 τοποθετήθηκε στην θέση αυτή αλλά στην θέση αυτή δεν ήρθε τυπικά να τοποθετηθεί απεκδυόμενος από όλες αυτές τις υποθέσεις και από όλα τα έγγραφα που βρισκόντουσαν στην κατοχή του όλα τα χρόνια της τοποθέτησής του μέχρι εκείνο το δεδομένο χρονικό σημείο, δηλαδή την προηγηθείσα 20ετία. Ήρθε στην συγκεκριμένη θέση έχοντας στην κατοχή του μια πλειάδα εγγράφων. Έγινε πάρα πολύς λόγος στην διαδικασία στο ακροατήριο, και μάλιστα από την θέση των μαρτύρων κατηγορίας ότι απαιτείτο και επιβάλλετο ήδη από τον Νοέμβριο του 2009 ο κατηγορούμενος να μην έχει στην χαρακτηριζόμενα ως απόρρητα ή άκρως απόρρητα έγγραφα. Όμως εδώ θα πρέπει να ελέγξουμε αν αυτό είναι αληθινό ή όχι. Τι ήταν τα έγγραφα, τα οποία είχε στην κατοχή του ο κατηγορούμενος, η πλειονότητα δηλαδή των εγγράφων. Ήταν έγγραφα τα οποία αφορούσαν πηγές, και όταν αναφερόμαστε σε πηγές εννοούμε πέρα από την … και την προσωπική επαφή με το συγκεκριμένο πρόσωπο-πληροφοριοδότη της υπηρεσίας και μια σωρεία εγγράφων, αλληλογραφίες, δελτία ενημέρωσης και δελτία αξιολόγησης τα οποία συντρόφευαν την συγκεκριμένη πηγή και αποτελούσαν στην πορεία τον φάκελο της πηγής. Τι πρόεκυψε από την διαδικασία του ακροατηρίου;
Ο κατηγορούμενος απασχολείτο από το πρώτο χρονικό διάστημα του διορισμού του, δηλαδή από το έτος 1989 σε θέσεις ανάλογης χρησιμότητας της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών, σε θέσεις δηλαδή όπου το κύριο αντικείμενό του ήταν χειριστής πηγών. Ο ίδιος ανέφερε ότι είχε μια πλειάδα πηγών. Ανέφερε χαρακτηριστικά διψήφιο αριθμό πηγών κατά το χρόνο που τοποθετήθηκε, που ανέλαβε τα καθήκοντα του Μπίκα υποδιευθυντή. Εδώ αφιερώθηκαν πάλι πάρα πολλές ώρες της ακροαματικής διαδικασίας για το αν κατά το χρόνο .. του και τοποθέτησή του στην καινούργια θέση έπρεπε να παραδώσει ή να μην παραδώσει τα έγγραφα που αφορούσαν τις πηγές και γενικότερα όλο τον φάκελο της απασχόλησής του. Εδώ θα πρέπει να μας γίνει συγκεκριμένο το γεγονός ότι δεν πρόκειται για μια οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία , για μια ενδεχομένως υπηρεσία κάποιου υπουργείου που είναι σύνηθες φαινόμενο κατά την προαγωγή ή την αποχώρηση του υπαλλήλου και εν προκειμένου του υψηλόβαθμου υπαλλήλου να γίνεται αυτό το τελετουργικό της διαδικασίας παράδοσης-παραλαβής, ώστε ο καινούργιος, αυτός ο οποίος διαδέχεται τον εκάστοτε προϊστάμενο να έχει στην κατοχή του όλα τα προηγούμενα έγγραφα. Αντίθετα μιλάμε για μια υπηρεσία -είναι μεν μια δημόσια υπηρεσία, αλλά χαρακτηρίζεται από κάποιες ιδιαιτερότητες στον τρόπο λειτουργίας της.
Εδώ στην ΕΥΠ δεν τηρείται αυτό το τελετουργικό του πρωτοκόλλου της παράδοσης-παραλαβής, και αυτό χαρακτηριστικά προκύπτει από όλη την διαδικασία από τις μαρτυρικές καταθέσεις μαρτύρων, σταχυολογώντας όπως των μαρτύρων Σ——ου, Γ——-α και Γ—–υ. Τι κατέθεσαν οι μάρτυρες αυτοί στο ακροατήριο;
…ερωτηθείς ο μάρτυρας … για την διαδικασία, …ανέφερε ότι όταν… και πλέον δεν ήταν χειριστής πηγών, δεν του ζητήθηκαν να παραδώσει τους φακέλους των δύο, όπως ανέφερε ο ίδιος, πηγών που διαχειριζόταν κατά την ίδια διαδικασία διαχείρισης πηγών. Και βέβαια αυτή η τοποθέτηση του μάρτυρα αυτού , όταν ανέφερε ότι δεν ήταν το αντικείμενό του άφησε τις πηγές σε κάποιον άλλο συνάδελφό του προηγούμενου γραφείου, χωρίς να λάβει γνώση κάποιος, χωρίς να θορυβηθεί η ιεραρχία και χωρίς να αναζητηθούν στην πορεία οι πηγές αυτές. Επίσης τι ανέφερε ο μάρτυρας Γ——-ς, ότι όταν άλλαξε και αυτός σε αντίθετο αντικείμενο, πρωτόκολλο παράδοσης-παραλαβής με το επίσημο τελετουργικό που υπάρχει στο μυαλό μας έγινε πάρα πολύ μετά, μετά δηλαδή την πάροδο περίπου 6 με 7 μηνών και ενώ χαρακτηριστικά έφυγε από το προηγούμενο αντικείμενο απασχόλησή του τον Νοέμβριο του 09, συνέταξε επίσημο πρωτόκολλο παράδοσης και παραλαβής τον Μάιο του 2010 για την αντικαταστάτρια του, την κα Μ—-α, μάρτυρα του κατηγορητηρίου της Αρχής που διαδέχθηκε τον … Και επίσης ο μάρτυρας Γ—–υ κατέθεσε ότι και αυτός ήταν χειριστής πηγών όταν παύτηκε από τα καθήκοντά του και μεταπήδησε στην θέση απλού υπαλλήλου παρέδωσε τις πηγές του μετά την πάροδο τριών μηνών.
Από αυτές τις καταθέσεις των μαρτύρων προκύπτει ανεπιφύλακτα ότι στην συγκεκριμένη υπηρεσία, στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών δεν ακολουθείται αυτή η υποχρεωτική διαδικασία άμεσης παράδοσης και παραλαβής των διαφόρων εγγράφων που χειριζόταν ο εκάστοτε υπάλληλος με την υποχρέωσης άμεσης ενημέρωσης της υπηρεσίας κατά την αποχώρηση ή κατά την μετακίνηση … υπαλλήλου. Αντίθετα επικρατούσε μια άτυπη … ας μου επιτραπεί και ιδίως σε πρόσωπα που είχαν θέσεις κλειδιά, όπως ήταν και ο κατηγορούμενος, οι οποίοι είχαν την ικανότητα και την δυνατότητα από την υπηρεσία να χειρίζονται τις υποθέσεις τις οποίες είχαν ακόμη και μετά την μετακίνησή τους από το προηγούμενο αντικείμενό τους. Και εδώ υπάρχει και υποβάλλεται το καίριο ερώτημα γιατί αφού σε όλη την πορεία λειτουργίας της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών δεν επικρατούσε αυτό το τελετουργικό, αυτή η τυπολατρεία της άμεσης παράδοσης και παραλαβής, γιατί στην περίπτωση του κατηγορουμένου αποτέλεσε το κύριο σημείο, το κομβικό σημείο που οδήγησε στην καταγγελία από την πλευρά της ιεραρχίας, στην άσκηση της ποινικής δίωξης και στην θέση του συγκεκριμένου υπαλλήλου ως κατηγορουμένου και απολογούμενου σήμερα στην παρούσα διαδικασία.
Η απάντηση περισσότερο σε αυτό το ερώτημα προκύπτει από όλη την πορεία των πραγμάτων έτσι, όπως ακολούθησαν στην συνέχεια. Θα πρέπει να τοποθετηθεί (;) αρχικά, πριν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, το τι ήταν σύμφωνα με το κατηγορητήριο αυτά τα οποία … του κατηγορουμένου και είχαν σχέση με τα έγγραφα … αν όντως αυτά τα πράγματα στοιχειοθετούσαν το στοιχείο του κρατικού μυστικού και αν ο κατηγορούμενος καλώς ή κακώς τα είχε στην κατοχή του. Και κατά δεύτερον, αν …
πρόθεση ο κατηγορούμενος να τα κρατήσει και να στερήσει την υπηρεσία και τους αρμόδιος υπαλλήλους από το να έχουν γνώση και κατοχή των εγγράφων αυτών. Εδώ θα πρέπει να γίνει μνεία ότι η παρούσα διαδικασία έχει μια ιδιαιτερότητα ότι δεν έχουμε την δυνατότητα ως δικαστήριο να έχουμε στην κατοχή μας και στην άμεση χρήση …όλων αυτών των εγγράφων που απαρτίζουν τις εκθέσεις κατάρτισης (;), περίπου 3.000 τον αριθμό, αλλά μόνο έναν πολύ μικρό αριθμό εγγράφων τα οποία αποχαρακτηρίστηκαν ως απόρρητα, προσκομίσθηκαν στην παρούσα διαδικασία και γι’ αυτά θα γίνει λόγος στην συνέχεια ποια ήταν η ιδιότητα και ο χαρακτήρας εγγράφων αυτών.
Από την γενική όμως ανάπτυξη των εγγράφων και από την προβληματική περίπτωση της μη … περιγραφής των συγκεκριμένων εγγράφων που φέρονται ως κατασχεθέντα, προκύπτει ότι πλειονότις των εγγράφων αυτών ήταν έγγραφα που αφορούσαν πηγές. Υπάρχουν κάποια έγγραφα μέσα στα κατασχεθέντα, τα οποία φέρουν ημεροχρονολογία, προγενέστερη της πρόσληψης και της άσκησης καθηκόντων του κατηγορουμένου. Όμως και αυτά με βεβαιότητα δεν μπορούν να αποκλειστούν ότι νομότυπα τα είχε στην κατοχή του ο κατηγορούμενος, αφού όπως προέκυψε, ήταν έγγραφα τα οποία πιθανόν να είχαν αναζητηθεί μέσω της διαδικασίας της αλληλογραφίας για να αποτελέσουν στην συνέχεια έγγραφα χρήσιμα για σύγχρονες του κατηγορουμένου υποθέσεις. Γιατί και σε αυτό δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτα σίγουροι, αφού δεν έχουμε ενώπιον μας τα έγγραφα, ώστε να γίνει η αντιπαραβολή και να αποκλειστεί με πλήρη βεβαιότητα η δυνατότητα, το δικαίωμα του κατηγορουμένου να τα έχει στην κατοχή του.
Υπήρξαν, πέρα από τον μεγάλο αριθμό πηγών ή έγγραφα συναφή των πηγών, επίσης έγγραφα άλλων διευθύνσεων, που, σύμφωνα με τους μάρτυρες κατηγορίας, ήταν ενδεικτικό στοιχείο της παράνομης γνώσης και κατοχής των εγγράφων αυτών. Όμως και αυτά τα έγγραφα των άλλων υπηρεσιών, με δεδομένη αυτή την ιστορία που προανέφερα, δηλαδή της μη πλήρους δυνατότητας αντιπαραβολής των εγγράφων αυτών, ήταν έγγραφα τα οποία βρίσκονταν στην συγκεκριμένη υπηρεσία, μέσω της διαδικασίας της αλληλογραφίας.
Γιατί αν δεχθούμε αυτόν τον ισχυρισμό ότι ήταν έγγραφα άλλων διευθύνσεων, τα οποία κακώς βρισκόντουσαν στην κατοχή του κατηγορουμένου, τότε θα έπρεπε να αποδεικνύεται και στην παρούσα διαδικασία ο τρόπος με τον οποίο δόθηκαν στον κατηγορούμενο. Δηλαδή δόθηκαν με την θέληση του κανονικού συντάκτη και του κανονικού κατόχου των εγγράφων αυτών; Δόθηκαν, γιατί αφαιρέθηκαν από τον κατηγορούμενο; Δεν προκύπτει στην παρούσα διαδικασία κάτι τέτοιο και δεν προκύπτει αν έχει υποβληθεί άλλη αντίστοιχου με τέτοιο περιεχόμενο έγκληση από την πλευρά της ιεραρχίας, δηλ της Διοίκησης της ΕΥΠ. Επίσης στα έγγραφα στα κατασχεθέντα υπήρχε το αναγραφόμενο στον τίτλο “γεωγραφικό σύστημα”. Και έγινε πάρα πολύς λόγος για το γεωγραφικό σύστημα και από τις καταθέσεις και από όλο το επισυναπτόμενο σώμα για το γεωγραφικό σύστημα, προκύπτει ότι το συγκεκριμένο σύνολο εγγράφων, ήταν έγγραφο το οποίο … και μέσα στα πλαίσια των καθηκόντων του κατηγορουμένου βρισκόταν στην κατοχή του και στην γνώση του, αφού ο κατηγορούμενος ήταν υπεύθυνος του έργου παρακολούθησης, και μάλιστα με την ιδιότητα του υπευθύνου παρακολούθησης της πορείας υλοποίησης του έργου και ελάμβανε γνώση όλων των εργασιών της υλοποίησης του έργου και ενημέρωνε την διοίκηση. Βέβαια όλα αυτά το χρονικό διάστημα που ο κατηγορούμενος ήταν αρεστός στην Διοίκηση και είχε τοποθετηθεί στην συγκεκριμένη θέση.
Στην πορεία το έγγραφο αυτό δεν άλλαξε χαρακτήρα και καλώς βρισκόταν στην κατοχή του κατηγορουμένου, παρά το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος έπαψε πλέον να είναι αρεστός στην Διοίκηση. Επίσης, στα κατασχεθέντα έγγραφα βρέθηκαν και έγγραφα που αφορούσαν υποψηφίους συμμετέχοντες σε κάποιους διαγωνισμούς πρόσληψης υπαλλήλων στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Εδώ προέκυψε από τις μαρτυρικές καταθέσεις ότι ο κατηγορούμενος, όλα αυτά τα χρόνια της υπηρεσίας του, πέρα από συνδικαλιστής, πρόεδρος της ΠΟΣΕΥΠ ήταν κατά καιρούς μέλος των επιτροπών διενέργειας -των οργανωτικών επιτροπών- των διαγωνισμών. Εδώ σαν μέλος των επιτροπών αυτών, κάποια από τα καθήκοντά του, από τις υποχρεώσεις του ήταν να συγκεντρώνει και αυτά τα έγγραφα, τα οποία…. Μεταξύ αυτών ήταν και αυτά τα έγγραφα. Και εδώ βέβαια πάλι δεν υπάρχει μια επίσημη ανάθεση αυτού του καθήκοντος στον κατηγορούμενο, αφού δεν θα μπορούσε άλλωστε, πέραν της συγκεκριμένης περίπτωσης -δεν υπάρχουν και άλλες επίσημες αναθέσεις εντολής εκτέλεσης έργου-, (….) ώστε να εκτελέσει όλων των εργασιών. Με την ιδιότητα του μέλους των οργανωτικών επιτροπών αυτών, και μάλιστα σε μια πορεία 20ετίας, καλώς γνώριζε, καλώς είχε στην κατοχή του τα συγκεκριμένα έγγραφα, τα οποία δεν έχουν το χαρακτήρα του απορρήτου εγγράφου, και μάλιστα του κρατικού απορρήτου εγγράφου, αφού η πιθανή διαρροή των εγγράφων αυτών δεν θα μπορούσε να επηρεάσει την ασφάλεια την χώρας από οποιαδήποτε άποψη.
Επίσης βρέθηκαν 4, εκτός από το σύνολο ενός μεγάλου αριθμού ψυχομετρικών τα οποία λογικά θα έπρεπε να καταστραφούν και να μην βρίσκονται πουθενά φυλαγμένα, αφού είχε περάσει ο χρόνος διενέργειας των διαγωνισμών αυτών, αλλά ατύπως βρίσκονταν στην κατοχή του κατηγορουμένου, βρέθηκαν και 4 ψυχομετρικά εν ενεργεία υπαλλήλων της ΕΥΠ. Γι’ αυτά τα ψυχομετρικά, υπάρχει η εξήγηση που δόθηκε από τον κατηγορούμενο, αλλά και από τους μάρτυρες του κατηγορητηρίου ότι δεν ήταν έγγραφα ότι παρανόμως βρίσκονταν στην κατοχή του κατηγορουμένου, αλλά ήταν έγγραφα των οποίων έλαβε γνώση μέσω του ταχυδρομείου με την ιδιότητα του προέδρου της ΠΟΣΕΥΠ, της Ομοσπονδίας. Και καλώς ενδεχομένως βρισκόντουσαν φυλασσόμενα μέσα στα γραφεία της ομοσπονδίας.
Ο κατηγορούμενος ξαφνικά μετά από μια συνολική υπηρεσία 20 ετών, χωρίς να έχει δώσει κανένα έναυσμα ότι πιθανώς δεν εκτελούσε καλά τα καθήκοντά του, βρέθηκε στην πορεία μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα να απαιτεί η ιεραρχία και η Διοίκηση από αυτόν να είναι απόλυτα συνεπής στις υποχρεώσεις του, ενώ η ίδια η ιεραρχία που γνώριζε την ιδιότητά του σαν προέδρου της ΠΟΣΕΥΠ και μέσα στην ίδια ημέρα, “αυθημερόν”, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά μάρτυρες του κατηγορητηρίου να πρέπει να παραδώσει ότι έχει στην κατοχή του, και η άρνησή του, ή η δήλωσή του μάλλον ότι “δεν έχω στην κατοχή μου έγγραφα που αφορούν την υπηρεσία” να θεωρηθεί αξιόποινη πράξη και να αποτελέσει το αντικείμενο της υποβολής της μήνυσης και στην συνέχεια της δημιουργίας της παρούσας δικογραφίας.
Θα πρέπει να έρθουμε τώρα στα γεγονότα τα οποία προηγήθηκαν της υποβολής της ανακρινόμενης μήνυσης. Στις 12 Απριλίου του 2010 πάλι για υπηρεσιακούς-πολιτικούς λόγους , ο κατηγορούμενος και ενώ τους προηγούμενους μήνες ήταν πολύ σημαντικός για την υπηρεσία, ο κατηγορούμενος, ο οποίος τοποθετήθηκε στα καθήκοντα του β’ υποδιευθυντή της Α Διεύθυνσης, σύμφωνα με την κατάθεση του υποδιοικητή Παπαγεωργίου, γιατί ήταν ιδιαίτερα αποδοτικός και γιατί από τον έλεγχο που είχαν κάνει οι υποδιοικητές και αντίστοιχα ο Διοικητής Μπίκας τον έκριναν πολύ σημαντικά πρόσωπο, ξαφνικά μετά την πάροδο των 5 μηνών έπαψε να έχει όλα αυτά προσόντα τα οποία είχαν κρίνει ως προαγώγιμα και τον είχαν τοποθετήσει σε αυτή τη θέση, και τότε εμφανίστηκε στην υπηρεσία η ανικανότητά του, η ατέλειά του, η αδημονία του να εμφανίζεται στην υπηρεσία και μάλιστα η πρόθεσή του και η επιθυμία του σε χρονικό διάστημα τριών μηνών, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο μάρτυρας αυτός να αγγίζει τις 100 ημέρες και τότε ξαφνικά, αναιτιολόγητα, πάλι με απόφαση της Διοίκησης παύτηκε από τα καθήκοντά του. Εδώ θα πρέπει να ελεγχθεί η παύση από τα καθήκοντά του και η ενημέρωση του κατηγορουμένου ήταν αυτή η οποία επέβαλε την άμεση ενέργεια του κατηγορουμένου και την εγρήγορσή του ώστε να αποδώσει και να παραδώσει στην υπηρεσία ό,τι είχε στην κατοχή του; Όχι βέβαια. Γιατί με την διαταγή της παύσης από τα καθήκοντά του δεν ενημερωνόταν καν ο κατηγορούμενος για το πού πηγαίνει. Όντως δημιουργήθηκε εδώ μια εύλογη απορία, πώς είναι δυνατόν να πάρουνε τον καθηκόντων του και μάλιστα ένας υψηλόβαθμος υπάλληλος και ξαφνικά να μην βρίσκεται πουθενά, ούτε καν να επιστρέφει στα καθήκοντα ενός απλού υπαλλήλου στην προηγούμενη υπηρεσία που είχε. Ο κατηγορούμενος ήταν μετέωρος, δεν είχε πού να επιστρέψει και βέβαια καλώς στο χρονικό αυτό διάστημα στο οποίο μεσολάβησε δεν είχε και την δυνατότητα να προβεί στην άμεση παράδοση και παραλαβή του καινούργιου του αντικειμένου. Του ανύπαρκτου καινούργιου αντικειμένου. Επίσης εκείνο το χρονικό διάστημα αποδεδειγμένα ο κατηγορούμενος βρισκόταν σε συνδικαλιστική άδεια. Επιπλέον τις ημερομηνίες που ακολούθησαν, δηλαδή μετά τις 20 του μήνα όταν κλήθηκε επιτακτικά από την Διεύθυνση να παραδώσει ό,τι είχε στην κατοχή του, ο κατηγορούμενος παρουσίασε πρόβλημα υγείας. Το ότι παρουσίασε πρόβλημα υγείας δεν είναι δικός του ισχυρισμός και μάρτυρας του κατηγορητηρίου ανέφερε εδώ -μάρτυρας της Ασφάλειας αν δεν απατώμαι- ότι όταν ξεκίνησε να γίνει αυτή η διαδικασία της παράδοσης-παραλαβής, ο κατηγορούμενος παρουσίασε εμφανή σημάδια κόπωσης και αδυναμίας που δεν του επέτρεπαν να προχωρήσει όλη την διαδικασία. Στη συνέχεια το πρόβλημα υγείας επιδεινώθηκε που αποδεικνύεται με ιατρικά έγγραφα, νοσηλεύτηκε και υποβλήθηκε σε ιατρική επέμβαση. Επομένως η υπηρεσία σε αυτό το χρονικό διάστημα δημιουργεί εύλογα ερωτήματα γιατί ήταν τόσο πιεστική η Διεύθυνση στο να γίνει αυτή η διαδικασία της παράδοσης-παραλαβής που δεν είχε εφαρμοστεί σε κανένα.
Η απάντηση ήταν ότι πρακτικά δυσκολευόταν στην άσκηση των καθηκόντων του ο διάδοχος του κατηγορουμένου, ο Σπ—-ς (;). Ο μάρτυρας όμως ανέφερε στο ακροατήριο ότι δεν παρεμποδιζόταν στην άσκηση των καθηκόντων του, ο χώρος του γραφείου, χωροταξικά, το δωμάτιο του γραφείου του είχε παραδοθεί, όπως επίσης του είχε παραδοθεί και τα συρτάρια -αν όχι όλα- και κάποια συρτάρια του γραφείου. Και βέβαια, ο συγκεκριμένος, ο διάδοχος του κατηγορουμένου θα μπορούσε ενδεχομένως να ασκεί τα καθήκοντά του για κάποιες μέρες μέχρι να αποκατασταθεί η υγεία του κατηγορουμένου, να επανέλθει και να γίνει όλη η διαδικασία παράδοσης-παραλαβής, έτσι όπως την παρουσιάζουν σήμερα στο ακροατήριο και παρά το γεγονός ότι και εθιμοτυπικά δεν εφαρμοζόταν αυτό το τυπικό της διαδικασίας παράδοσης-παραλαβής σε κανέναν από τους άλλους υπαλλήλους. Παρόλα αυτά για αδιευκρίνιστους λόγους και ερχόμαστε εδώ στις υπόνοιες και στις καταγγελίες του κατηγορουμένου για λόγους συνδικαλιστικής και πολιτικής δίωξης, η Διοίκηση προτίμησε να ακολουθήσει όλο αυτό το τυπικό, να θεωρήσει τον κατηγορούμενο ως υπαίτιο και μάλιστα ύποπτο τέλεσης κακουργηματικών πράξεων και να δημιουργηθεί όλη η παρούσα υπόθεση. Στο ερώτημα γιατί η υπηρεσία αισθάνθηκε αυτή την ανάγκη το να χειριστεί τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο (…) όπως στο παρελθόν κανέναν άλλο υπάλληλό της, υπήρξε η απάντηση από την πλευρά των μαρτύρων του κατηγορητηρίου, ότι η συμπεριφορά του ήταν ύποπτη στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την έκδοση της απόφασης του Διοικητή περί παύσεως των καθηκόντων και την υποβολή της μήνυσης από τον Διοικητή. Και πώς χαρακτηρίζεται αυτό το ύποπτο της συμπεριφοράς; αναφέρθηκαν κάποιοι μάρτυρες του κατηγορητηρίου ότι εθεάθη ένα απόγευμα προς βράδυ να επιχειρεί να μπει μέσα στο γραφείο της ΕΥΠ με πιθανό απώτερο σκοπό να εξαφανίσει τα έγγραφα, τα οποία βρισκόντουσαν στην κατοχή του.
Βέβαια ο ισχυρισμός αυτός είναι τελείως απαράδεκτος και έξω από την λογική, καθώς κανένας από τους μάρτυρες που κατέθεσαν σε αυτό το ακροατήριο, δεν ήταν αυτόπτες μάρτυρες του περιστατικού. Αντίθετα όλοι ανέφεραν ότι πληροφορηθήκαμε από τον τάδε φρουρό ότι έγινε αυτή η επιχείρηση από την πλευρά του κατηγορουμένου. Επιπλέον δεν μπορεί να γίνει πιστευτός ο ισχυρισμός, γιατί κάποια τέτοια ενέργεια δεν μπορεί να μην γίνει αντιληπτή με δεδομένα τα μέτρα φύλαξης και παρατήρησης τόσο του γραφείου, όσο και του κτηρίου της ΕΥΠ. Ήταν δηλαδή αδιανόητο ο κατηγορούμενος να μπει με τέτοιο σκοπό και να εξαφανίσει τα έγραφα, αφού αμέσως αν μη τι άλλο θα κατεγράφετο στις κάμερες ασφαλείας. Αντίθετα ο ισχυρισμός αυτός είναι αναπόδεικτος, δεν αποδεικνύεται και δεν δίνει το έναυσμα ώστε να δικαιολογήσει της Διοίκησης να στραφούν με αυτόν τον τρόπο εναντίον του κατηγορουμένου σαν έναν κοινό κακούργο. Πιθανολογείται και είναι πιο αποδεκτός ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου ότι όλη αυτή η διαδικασία ήταν ενέργειες συνδικαλιστικής ή πολιτικής αντιπαλότητας. Συνδικαλιστικής γιατί ο κατηγορούμενος ήταν πρόεδρος του σωματείου της ομοσπονδίας των υπαλλήλων και με δεδομένο αυτό είναι σίγουρο ότι στην μακραίωνη ενασχόλησή του με τα συνδικαλιστικά είχε δημιουργήσει αντιπάθειες τόσο με άτομα αντίπαλων παρατάξεων, όσο και με άτομα της ίδιας της παράταξης όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν, αλλά και πολιτικές αντιπαλότητες, γιατί μοιραία η θέση του κατηγορουμένου, δεν ήταν μια θέση ενός απλού υπαλλήλου-επιτελούς στην συγκεκριμένη υπηρεσία.
Ο κατηγορούμενος διέθετε ιδιαίτερες γνώσεις, διέθετε ιδιαίτερες γνωριμίες, είχε επίσης την τύχη ή την ατυχία γι’ αυτόν να ασχοληθεί με πολλά και πολύπλευρα αντικείμενα και αυτό να έχει άμεση επαφή, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο ίδιος, με υψηλά ιστάμενα πρόσωπα, πολιτικά πρόσωπα, είναι μοιραίο να έχει δημιουργήσει αντιπάθειες και επιθυμία άμεσης καρατόμησής του από συγκεκριμένη θέση. Επομένως και εδώ δικαιολογείται η συμπεριφορά του και ο αχαρακτήριστος υπερβάλλων ζήλος της Διοίκησης στην συγκεκριμένη περίπτωση. Και γιατί τον χαρακτηρίζω με αυτόν τον τρόπο, γιατί στην πορεία όπως οδηγήθηκαν τα πράγματα αποδείχθηκε με πλήρη βεβαιότητα ότι ο κατηγορούμενος ούτε στο αδίκημα της κατασκοπείας στην πλημμεληματική του μορφή τέλεσε, ούτε όμως και το αδίκημα της υπεξαγωγής. Πρέπει εδώ να γίνει … όσον αφορά το πρώτο αδίκημα αρχικά όλο αυτό το σκηνικό που είχε δημιουργηθεί από την πλευρά της Διοίκησης κατέληξε στο να ασκηθεί ποινική δίωξη σε βάρος του κατηγορουμένου για προδοτική κατασκοπεία. Δηλαδή άφηναν υπόνοιες ότι ο κατηγορούμενος όλη αυτή την σωρεία των εγγράφων τα είχε στην κατοχή του με σκοπό να τα διαθέσει πιθανώς σε ξένες αρχές και να προκαλέσει βλάβη στην χώρα. Βέβαια στην πορεία της κύριας ανάκρισης-της διαδικασίας δεν αποδείχθηκε κάτι τέτοιο, δεν προέκυψε με βεβαιότητα αυτό, με αποτέλεσμα να καταπέσει αυτή η κατηγορία και να παραπεμφθεί με το παραπεμπτικό βούλευμα να δικαστεί μόνο για την πλημμεληματική κατασκοπεία.
Όμως από όλο το χρονικό το οποίο εισέφεραν μάρτυρες και τα έγγραφα τα οποία επισυνάπτονται και προσκομίστηκαν στην διαδικασία στο ακροατήριο δεν προέκυψαν στοιχεία που να δικαιολογούν ότι ο κατηγορούμενος κακώς είχε λάβει γνώση των εγγράφων αυτών, κακώς τα είχε στην κατοχή του ούτε πολύ περισσότερο δεν είχε καμία πρόθεση και πολύ περισσότερο ότι είχε δόλο να αποκρύψει αυτά τα έγγραφα από την Ιεραρχία και την υπηρεσία. Και πώς αποδεικνύεται αυτό; Ναι μεν τα έγγραφα αυτά όπως προείπα βρισκόντουσαν στην κατοχή και την γνώση του από την μακροχρόνια ενασχόλησή του με τα διάφορα αντικείμενα, πηγές, διοικητικά θέματα κλπ και κατά δεύτερο λόγο δεν υπάρχει ούτε καν υπόνοια πρόθεσής του να αποκρύψει τα έγγραφα αυτά. Και πού αποδεικνύεται αυτό; Αποδεικνύεται από το γεγονός το οποίο συνομολογήθηκε από την πλευρά των μαρτύρων του κατηγορητηρίου ότι ο κατηγορούμενος αμέσως μετά την πληροφόρησή του, έστω και την άτυπη, όχι την πληροφόρηση την επίσημη μέσω υπογραφών, ότι παύεται από τα καθήκοντά του, προσήλθε στην υπηρεσία, συναντήθηκε με τον αντικαταστάτη του, τον Λ…η, έδωσε και τα κλειδιά του στην υπηρεσία και είχε την δυνατότητα αν πράγματι κάποια στιγμή ήθελε η υπηρεσία να τα παραλάβει τα έγγραφα αυτά, τόσο να είναι στην κατοχή τους και αν υποθέσουμε ότι τα έγγραφα αυτά ήταν τόσο σημαντικά για την περαιτέρω λειτουργία της υπηρεσίας να κάνει και χρήση των εγγράφων αυτών. Δεν απαγόρευσε καθόλου ο κατηγορούμενος σε κανέναν το να χειριστεί ή να ανοίξει συγκεκριμένα ντουλάπια που υπήρχαν τα έγγραφά του και να τα παραλάβει, με αποτέλεσμα να καταρρίπτεται πλήρως η κατηγορία αυτή ότι κύριος και αντικειμενικός σκοπός του κατηγορουμένου ήταν να παρεμποδίσει τους δικαιούχους στην γνώση των εγγράφων αυτών και να τα παρακρατήσει με την μορφή της υπεξαγωγής εγγράφων με αποτέλεσμα να μην στοιχειοθετείται η υπόθεση της κακουργηματικής αυτής πράξης.
Έγινε πλέον λόγος για έγγραφα τα οποία βρέθηκαν στο χώρο των γραφείων της ΠOΣΕΥΠ, του συνδικαλιστικού οργάνου, του οποίου έφερε την ιδιότητα ο κατηγορούμενος του προέδρου του συνδικαλιστικού οργάνου. Εδώ κατασχέθηκαν κάποια έγγραφα τα οποία βέβαια με την διαβάθμιση του απορρήτου φαίνεται, σύμφωνα με τις εκθέσεις κατά…, τα οποία πάλι με βεβαιότητα δεν προκύπτει ότι ήταν έγγραφα τα οποία ήταν δικά του, δηλαδή του κατηγορουμένου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο μάρτυρας Σ…ς ανέφερε ότι στο χώρο που στεγαζόταν η ΠΟΣΕΥΠ στεγάζονταν άλλες τρεις συνδικαλιστικές ενώσεις, οπότε δεν προκύπτει με βεβαιότητα ότι τα έγγραφα που βρέθηκαν εκεί είναι έγγραφα ήταν στην κατοχή του κατηγορουμένου και κακώς, σύμφωνα με την κατηγορία, βρισκόντουσαν στην κατοχή του. Επίσης δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει της προσοχής ότι ο κατηγορούμενος είχε πολύπλευρες δραστηριότητες. Εκτός από τον χειριστή πηγών, όταν ξεκίνησε τα καθήκοντά του, στην πορεία ήταν μέλος των οργανωτικών επιτροπών της διενέργειας των διαγωνισμών, μέλος διαφόρων επιτροπών παραλαβής έργων, που συμβαίνει με το γεωγραφικό σύστημα, ήταν επίσης και εκπαιδευτής. Κάτι που ξέχασα να αναφέρω ότι στα πλαίσια της άσκησης των καθηκόντων του, δηλαδή το ότι εκπαίδευε τους νεοπροσληφθέντες υπαλλήλους είχε κάνει ένα προσωπικό αρχείο, μια συλλογή διαφόρων εγγράφων που αφορούσαν ακόμα και προγενέστερα της θητείας του και της τοποθέτησής του υποθέσεις, τις οποίες χρησιμοποιούσε αποκλειστικά και μόνο για λόγους εκπαίδευσης. Και βέβαια αυτά τα συγκεκριμένα έγγραφα σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να φεύγουν ακόμα και αν κάποτε χαρακτηρίστηκαν ως απόρρητα και διαβαθμίστηκαν από τους αρχικούς συντάκτες τους ως απόρρητα να θεωρηθούν στην δεδομένη χρονική στιγμή που τα είχε στην κατοχή του τα έγγραφα αυτά ο κατηγορούμενος ως επικίνδυνα … να θίξει το συμφέρον της χώρας.
Γι’ αυτό από κανένα στοιχείο που … στην παρούσα διαδικασία δεν στοιχειοθετείται η υπόθεση τόσο του εγκλήματος της κατασκοπείας ως … πράξης, όσο και της υπεξαγωγής εγγράφων του άρθρου 242 του ποινικού κώδικα και θα πρέπει να κηρυχθεί αθώος και για τις δυο πράξεις”.
*Δημοσιεύτηκε στο Greek American News Agency στις 29.04.2014
Share On Facebook- Tweet It
Share On Facebook
Tweet It
