Ο ρόλος των ΕλληνοΑμερικανών (εν ενεργεία πολιτικών) στις εκλογές των ΗΠΑ τον προσεχή Νοέμβριο

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2016 / ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΜΕΡΟΣ Γ / ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΠΙΚΑΙΡΑ

 Οι ελληνικής καταγωγής Πολιτικοί (2^ης  και  3^ης γενιάς ) που εκπροσωπούνται στα  ομοσπονδιακά και πολιτειακά όργανα των ΗΠΑ

Από τον Αλέξανδρο Στεφανόπουλο

Οι τελευταίες  ενδιάμεσες εκλογές   του 2014 ανέδειξαν  την νεότερη γενιά πολιτικών Ελληνικής καταγωγής, που αφενός εκπροσωπούν την Ελληνική κοινότητα ανά τις ΗΠΑ στα όποια ανά περιφέρεια και  πολιτεία αιτήματα της –όταν και όποτε υποβάλλονται θεσμικά –  και αφετέρου σε κρίσιμες στιγμές για την Ελλάδα αναλαμβάνουν έστω κάποιες χαλαρές μεν σε επίπεδο ψηφισμάτων υπέρ των ελληνικών ή κυπριακών ζητημάτων ή ζητημάτων που άπτονται των θρησκευτικών ελευθεριών στην Τουρκία με επίκεντρο το Οικουμενικό Πατριαρχείο,  ωστόσο  δραστηριοποιούνται. Έτσι πολύ συχνά προωθούν    σχετικά ψηφίσματα υπέρ  των Ελληνικών και Κυπριακών  Εθνικών ζητημάτων ή θέματα  θρησκευτικών Ελευθεριών κατά κανόνα του Οικουμενικού Πατριαρχείου ή και άλλων Ορθοδόξων μειονοτήτων όπου αυτά πλήττονται. Στις εκλογές του Νοεμβρίου 2016 για τον επόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ τα πρόσωπα αυτά με την σειρά τους διαδραματίζουν  μείζον και ουσιαστικό ρόλο για το που θα γείρει η πλάστιγγα πρώτα εσωτερικά μέσα σε κάθε κόμμα  και εν συνεχεία αναλαμβάνουν αγώνα ο κάθε ένας στην περιφέρεια και την πολιτεία του για την τελική επικράτηση του υποψηφίου του κόμματος που υποστηρίζει με στόχο να εισπράξει κέρδη σε ψήφους από την πολυπληθή και οικονομικά εύρωστη  ελληνική κοινότητα των ΗΠΑ.

Σε ομοσπονδιακό αλλά και σε πολιτειακό  επίπεδο και μετά την αποχώρηση από την πολιτική σκηνή των βετεράνων της ελληνικής  πολιτικής σκηνής των ΗΠΑ Πώλ Σαρμπάνη και Ολυμπία Σνόου  τώρα πλέον δειλά αλλά με σταθερά βήματα   διακρίνονται ι εξής :

 Κωνσταντίνος (Γκας) Μπιλιράκης (Φλόριδα, Βουλευτής)

Ο Κωνσταντίνος – Μιχαήλ  Μπιλιράκης   γιός του επίσης παλαίμαχου πολιτειακού Βουλευτή στην πολιτεία τη Φλόριδας Mike Biliraki  με καταγωγή από την Κάλυμνο o οποίος εκλέγονταν για 25 χρόνια στην πολιτεία της Φλόριδας και αποχώρησε από την ενεργό πολιτική το 2007 υπέρ του γιού του Κωνσταντίνου. Για ένα διάστημα μάλιστα συνυπήρξαν μαζί στην πολιτική σκηνή.

Σήμερα ο γιός του Μιχάλη Μπιλιράκη, ο Κωνσταντίνος (Gus) Μπιλιράκης  γόνος δεύτερης γενιάς  λαμβάνοντας την σκυτάλη από τον πατέρα του ο οποίος έχει τιμηθεί 10αδες φορές από την ομογένεια για την πολυσχιδή προσφορά του, θεωρείται από τους   πλέον δημοφιλής και καταξιωμένος με δεκάδες διακρίσεις και τιμές  στην πολιτεία της Φλόριδας.

Ο Κων/νος Μπιλιράκης, ο οποίος διατηρεί προσωπικούς δεσμούς με την ισχυρότερη οικογένεια των (Bush)  στις  ΗΠΑ γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1963 στην Φλόριδα και μεγάλωσε  στο Τάρπον Σπρινγκς((greek vilage).  Είναι εγγονός Ελλήνων μεταναστών, οι οποίοι διατηρούσαν παραδοσιακό ελληνικό αρτοποιείο – ζαχαροπλαστείο στην μικρή αυτή  πόλη, όπου, απασχολείτο σε  εφηβική  ηλικία για να βγάλει το πρώτο χαρτζηλίκι του.  Το 1999 εξελέγη Πολιτειακός Βουλευτής με το κόμμα των Ρεμπουμπλικάνων  στην Φλόριδα και από το 2006 μέχρι σήμερα εκλέγεται ανελλιπώς ως εκπρόσωπος της Πολιτείας στην Ομοσπονδιακή Βουλή.

Συγκαταλέγεται δε στα πλέον εξέχοντα μέλη της ελληνικής πολιτικής σκηνής στις ΗΠΑ μετά την αποχώρηση της Olympia Snow που επίσης ανήκε στους Ρεπουμπλικάνους.  Είναι ένας  εκ των  πλέον επιφανών  νομικών (δικηγόρος) που  έγινε πολύ γνωστός από την αποκάλυψη της  πολύκροτης υπόθεσης  του John Apokotou που  αρχικά αφορούσε  μεγάλη  διακεκριμένη  ληστεία  και απάτη  το 1992  από γνωστό έλληνα  σεσημασμένο  κακοποιό της εποχής που «μεσουρανούσε» η ελληνική μαφία –greek mafia- σε κάποιες πολιτείες των ΗΠΑ, κυρίως Νέα Υόρκη και Φλόριδα,    τον Γεώργιο Λυκομήτρο από το Κουρτάκη Αργολίδος με πολύ μεγάλο ιστορικό σε ποινικές και αστικές υποθέσεις για κακουργηματικές πράξεις. Υπόθεση που συγκλόνισε και  συντάραξε όχι μόνο την Ελληνική κοινότητα  της Φλόριδας αλλά και ολόκληρη την Ελληνική κοινότητα στις ΗΠΑ λόγω των πρωτοφανών για την εποχή μεθόδων που χρησιμοποίησε η «ομάδα Γιώργου Λυκομήτρου» (Ζωάννας Πράσινος κτλ)  προσέλαβε τεράστιες διαστάσεις στα αμερικανικά ΜΜΕ άρα και στους κόλπους ολόκληρης της Ελληνικής κοινότητας.  Διαστάσεις τέτοιες καθώς η  υπόθεση κατά την διάρκεια της  δίκης, στην οποία ο ΕλληνοΑμερικανός πολιτικός Κωνσταντίνος Μπιλιράκης, εκπροσωπούσε την πλευρά των θυμάτων απάτης από πλαστή διαθήκη, αποκαλύφθηκε και καταγγέλθηκε-από την πρώην σύζυγο του ιθύνοτος νού Γιώργου Λυκομήτρου,  Χριστίνα Λυκομήτρου-   και η  δολοφονία  του θύματος John Apokotos.

Τα πρωτοσέλιδα της εποχής εστίαζαν στην εμπλοκή των βασικών συγκατηγορουμένων-όλοι έλληνες πρώτης γενιάς-   αλλά και στο πρόσωπο του Γ. Λυκομήτρου. Ο αμερικάνικος Τύπος  έδινε έμφαση  στο πάθος του νεαρού τότε, Ελληνικής καταγωγής νομικού, Κωνσταντίνου  Μπιλιράκη  που αν και ελληνικής καταγωγής ανέβαλε αυτή την υπόθεση, χωρίς να υπολογίσει το προσωπικό κόστος ούτε για τον ίδιο ούτε για τον πατέρα του Μιχάλη Μπιλιράκη αφού  οι πρωταγωνιστές και ο «εγκέφαλος»  της ήσαν όλοι Έλληνες! Ο Μπιλιράκης  αποκάλυψε το μέγεθος της απάτης αλλά και την πολυπλοκότητα της τραγικής υπόθεσης.  Η Υπόθεση αυτή απασχόλησε για πολύ  καιρό  τα αμερικανικά ΜΜΕ με 10αδες πρωτοσέλιδα σε διάστημα 3ετιας   και η καταδίκη του βασικού   κατηγορουμένου-Γεώργιου Λυκομήτου-   εμμέσως πλην σαφώς έδωσε «πόντους» στον νεαρό τότε νομικό και μετέπειτα πολιτευτή  οποίος με την κάθοδο του στις τοπικές εκλογές  κυριάρχησε αμέσως.

Ιωάννης (Τζον) Σαρμπάνης (Μέριλαντ, Βουλευτής)

Ο John Sarbanis ανήκει στους Δημοκρατικούς και  είναι υιός του γνωστού για τους επί τέσσερις και πλέον 10ετιες  αγώνες για την προώθηση των ελληνικών ζητημάτων,  απόμαχου πλέον  Γερουσιαστή Παύλου – Ιωάννη Σαρμπάνη. Ο νεαρός Ιωάννης Σαρμπάνης, έχοντας βαριά κληρονομιά το  όνομα Σαρμπάνης,  είναι αρκετά  δημοφιλής στην περιοχή του αν και όχι τόσο μαχητικός όσο ο πατέρας του. Είναι ήπιων τόνων αλλά αποτελεσματικός.  Ωστόσο τα πρώτα  «δείγματα» των δημοσίων παρεμβάσεων του σε καίρια ζητήματα όχι μόνο για τα συμφέροντα της Ελληνικής κοινότητας στις ΗΠΑ υπήρξαν καθοριστικής σημασίας μέχρι στιγμής καθιερώνοντας τον.

Έλκει την ελληνική καταγωγή του από την Λακωνία, με τον παππού και την γιαγιά του (Σπύρος και Ματίνα) να διατηρούν εστιατόριο στην πόλη του Σαλισμπουρι. Ο Τζον εξελέγη για πρώτη φορά Ομοσπονδιακός Βουλευτής της Πολιτείας το 2006 και από τότε  ανανεώνει διαρκώς την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων.  Έχει δώσει μάχες για θέματα που αφορούν την οικογένεια αλλά και την ενίσχυση του κράτους  πρόνοιας ειδικά για τους μειονότητες και τους μετανάστες. Η Ελληνική κοινότητα τον έχει τιμήσει αρκετές φορές για πολλές από τις δράσεις του.

 Νίκη Τσόνγκα (Μασσαχουσέτη, Βουλευτής)

 Η Νίκη Τσόνγκα δεν είναι Ελληνίδα, ούτε έχει κάποια ελληνική καταγωγή. Όμως, έχει στενούς δεσμούς με την ελληνική κοινότητα, καθώς είναι η χήρα του Ελληνοαμερικανού πολιτικού Παύλου (Πολ) Τσόνγκα, ο οποίος είχε υπηρετήσει σε κορυφαίες θέσεις, ενώ το 1992 διεκδίκησε επάξια  το χρίσμα των Δημοκρατικών απέναντι στον Μπιλ Κλίντον. Εξελέγη για πρώτη φορά το 2007 βουλευτής στην πολιτεία της Μασσαχουσέτης, σε ειδικές εκλογές μετά την παραίτηση του βουλευτή Marty Meehan, έχοντας μάλιστα και την στήριξη του Μπιλ Κλίντον, καθώς και της πλειοψηφίας του τύπου της περιοχής (Boston Globe). Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ είχε αναφέρει πως «το Κογκρέσο θα είναι καλύτερο επειδή η Τσόγκας θα είναι εκεί». Όταν ο γερουσιαστής John Kerry ανέλαβε υπουργός εξωτερικών, υπήρχε έντονη φημολογία ότι η Νίκη Τσόγκας θα αγωνιστεί για να πάρει την θέση του στη Γερουσία, θέση που κατείχε και ο σύζυγος της, πριν τον σημερινό αμερικανό ΥΠΕΞ, όσο ήταν γερουσιαστής. Η Τσόνγκας είχε απαντήσει τότε ότι θα είναι καλύτερη «υπηρετώντας τον λαό της Μασαχουσέτης στη Βουλή».   Εκλέγεται στην Ομοσπονδιακή Βουλή από το 2007 και στις τελευταίες εκλογές επανεξελέγη.

Αλίκη – Κωνσταντίνα (Ντίνα) Τάιτους (Νεβάδα, Βουλευτής)

Έχοντας υπηρετήσει για 20 χρόνια στην πολιτειακή γερουσία (1988-2008) της Νεβάδα (Από το 1993 ως ηγέτης της μειοψηφίας), η Dina Titus εκλέγεται ομοσπονδιακή βουλευτής για πρώτη φορά το 2009 για τη διετία 2009-2011, ενώ επανεξελέγη εκ νέου το 2013, θέση που κρατά μέχρι και σήμερα. Εγγονή του Έλληνα μετανάστη Αθανάσιου – Κωνσταντίνου Κοθώνη, ο οποίος μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1911 και αργότερα άνοιξε το δικό του εστιατόριο στην Πολιτεία της Τζόρτζια.  Αποτέλεσε τον “μέντορα” της Ντίνας στην ελληνική γλώσσα, καθώς, ελλείψει ελληνικού σχολείου στην πόλη της, ήταν ο άνθρωπος που της έμαθε το ελληνικό αλφάβητο και την μύησε στα ήθη και έθιμα της χώρας.  Με οικογενειακούς δεσμούς στην Αθήνα και τα Τρίκαλα, η Κωνσταντίνα Τάιτους ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1980 και από τότε επισκέπτεται τακτικά την χώρα καταγωγής της, δίνοντας μάχη για τα εθνικά θέματα από την θέση που κατέχει. Βρέθηκε στην Αθήνα το 2009 ως απεσταλμένη του Αμερικανού προέδρου Ομπάμα στα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης. Συμμετέχει και στην επιτροπή για την προώθηση των εθνικών μας θεμάτων.  Η Τάιτους εκλέγεται Ομοσπονδιακή Βουλευτής, εκπροσωπώντας τη Νεβάδα, από το 2008, ενώ διετέλεσε Πολιτειακή Γερουσιαστής για 20 ολόκληρα χρόνια (1988 – 2008).

Πολιτειακά Όργανα

 Μιχάλης Γιάνναρης (Πολιτειακός Γερουσιαστής, Νέα Υόρκη)

Από τους πλέον «κλασικούς» εκπροσώπους της μέσης ελληνικής οικογένειας της Νέας Υόρκης ο Μιχάλης Γιάνναρης, εκλέγεται σε μια περιφέρεια του Κουήνς που περιλαμβάνει περιοχές όπως η Αστόρια και το Γουντσάιντ, με πολύ μεγάλο αριθμό κατοίκων ελληνικής καταγωγής.  Ο ίδιος γεννήθηκε στην Αστόρια και είναι δικηγόρος στο επάγγελμα.  Γιος των Νικολάου και Μαγδαληνής Γιάνναρη και με καταγωγή από τα Καλάβρυτα, ο Μιχάλης Γιάνναρης υποστηρίχθηκε, όπως αναμενόταν, από τους Ελληνοαμερικανούς ψηφοφόρους και εξελέγη για πρώτη φορά Πολιτειακός Βουλευτής το 2000.  Στις εκλογές του 2009, έθεσε υποψηφιότητα για Πολιτειακός Γερουσιαστής και από το 2010 είναι μέλος της Γερουσίας με το Δημοκρατικό Κόμμα.  Είναι, χρονικά, ο δεύτερος Ελληνοαμερικανός που εκλέγεται στα Πολιτειακά Όργανα της Νέας Υόρκης, μετά τον Ντιν Σκέλο. Είναι δημοφιλής και αρκετά αγαπητός στην Ελληνική κοινότητα. Δραστήριο μέλος των δημοκρατικών και από εκείνους που  θα στήριζαν την Χίλαρυ Κλίντον καθώς διακρίνεται για την φιλοδοξία του.  Σε κρίσιμα όμως εθνικά θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος και αν αυτά  έμπαιναν ως προϋπόθεση για την επανεκλογή του δεν θα δίσταζε να υποστηρίξει και τον Γερουσιαστή Μπέρνι Σαντερς που έχει επιδείξει θετική στάση σε ζητήματα ελληνικού και κυπριακού ενδιαφέροντος. Ως πολιτειακός βουλευτής προωθούσε θέματα μεταρρυθμίσεων της πολιτειακής κυβέρνησης, με μέτρα για βελτίωση της αποτελεσματικότητας και την παραγωγικότητάς της.

Τον Σεπτέμβριο του 2007, στο Δημαρχείο της πόλης ήταν ένας από του «40 κάτω των 40» που είχαν επιρροή στα πολιτικά πράγματα της Νέας Υόρκης.    Σήμερα αργά αλλά σταθερά βαδίζει στο δρόμο προς την Γερουσία.

Αραβέλλα Σιμωτά (Πολιτειακή Βουλευτής, Νέα Υόρκη)

Η Αραβέλλα Σιμωτά γεννήθηκε στην Ζιμπάμπουε το 1978, και μετανάστευσε στις ΗΠΑ με τους γονείς της από την Κεφαλονιά. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Fordham, ενώ ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα ως εκπρόσωπος του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης της Νέας Υόρκης, Peter Vallone και στη συνέχεια εκπρόσωπος του μέλους του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης της Νέας Υόρκης, Peter Vallone, Jr. Εξελέγη για πρώτη φορά το 2009, και ήταν η πρώτη Ελληνίδα που εξελέγη Πολιτειακή Βουλευτής στην Ιστορία της Νέας Υόρκης.  Διαδέχθηκε τον Μιχάλη Γιάνναρη, με τον οποίο έχει πολύ στενή συνεργασία, εκπροσωπώντας τις – ιδιαίτερου ελληνικού ενδιαφέροντος – περιοχές του Κουήνς. Μιλάει ελληνικά και συμμετέχει ενεργά στις δραστηριότητες της ελληνοαμερικανικής κοινότητας.  Η πολύπλευρη  δυναμική δράση  που αναπτύσσει σε κάθε επίπεδο αναγκαστικά την ωθεί προς την υποστήριξη της Χίλαρυ Κλίντον παρόλο που σε πολλά από όσα έπραξε και αποφάσισε η πρώην Πρώτη και σιδηρά Κυρία το ήθος της Αραβέλλα  δεν συμφωνεί.

Λεωνίδας (Λου) Ραπτάκης (Πολιτειακός Γερουσιαστής, Ροουντ Αιλαντ)

Ο Λεωνίδας (Λου) Ραπτάκης γεννήθηκε το 1959 στο Κάρνστον του Ρόουντ Άιλαντ και εκλέγεται σχεδόν ανελλιπώς στα Πολιτειακά Όργανα από το 1994, όταν και εξελέγη αρχικά Πολιτειακός Βουλευτής.  Από το 1996 κι έπειτα θέτει υποψηφιότητα και εκλέγεται συνεχώς Πολιτειακός Γερουσιαστής, με εξαίρεση το 2010, όταν κυνήγησε την θέση του Γραμματέα της Πολιτειακής Γερουσίας αλλά απέτυχε.  Πραγματοποιεί πολύ συχνά παρεμβάσεις για θέματα ελληνικού και κυπριακού  ενδιαφέροντος και διατηρεί σχέσεις με την ελληνική κοινότητα και την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία, ενώ δεν παύει να είναι και ενεργός επιχειρηματίας –ιδιοκτήτης ρέστοραντ.

Νικόλ Μαλλιωτάκη

Η Νικόλ Μαλλιωτάκη, με ρίζες από την Ελλάδα και την Κούβα γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη το 1980. Το 2010 εξελέγη μέλος του Πολιτειακού κοινοβουλίου της Νέας Υόρκης και εκπροσωπεί τις περιοχές Μπρούκλιν και Στάτεν Άιλαντ της Νέας Υόρκης. Ανήκει στο κόμμα των Ρεπουμπλικάνων, ενώ είναι μια από τις δυο γυναίκες ελληνοαμερικανικής καταγωγής κατέχει μία τέτοια θέση. Με σπουδές στην επικοινωνία και τη Διοίκηση Επιχειρήσεων,  το 2013 επελέγη από την αμερικανική συντηρητική ένωση να μιλήσει στη συνδιάσκεψη της Συντηρητικής πολιτικής δράσης (CPAC) στην Washington, ως ένα από τα 10 καλύτερα συντηρητικά στελέχη (ανατέλοντα αστέρια) κάτω της ηλικίας των 40.

 Η Νικόλ Μαλλιωτάκη , κατάφερε να ξεχωρίσει και να διακριθεί για το έργο της από εκατοντάδες νομοθέτες και πολιτικούς της περιοχής της  και παρά το γεγονός ότι μεγάλωσε στις ΗΠΑ, στο αίμα της κυλά ελληνικό αίμα.
Ανήκει  «σθεναρά» στο κόμμα των Ρεπουμπλικάνων και μόλις το 2011 ανέλαβε καθήκοντα στη Γενική Συνέλευση του πολιτειακού Κοινοβουλίου. Εκπροσωπεί το Μπρούκλιν και το Στάτεν Άιλαντ της Νέας Υόρκης και είναι η πρώτη στην ιστορία Ελληνοαμερικανίδα που είχε τις ικανότητες και τα προσόντα να αναλάβει μία τέτοια θέση.  Και η Νικόλ Μαλλιωτάκη, όπως και Αραβ[ελλα Σιμωτά, είναι πάντα παρούσα στις δράστηριότητες της ε/α κοινότητας

Η θέση της, μέσα στο κόμμα,  και μικρή εμπειρία της δεν θα της επέτρεπαν στα πρώτα της σταθερά πολιτικά βήματα να εκτεθεί υπέρ κάποιου πολιτικού  αν δεν είχε διασφαλίσει πρώτα την δική της  πολιτική συνέχεια…

ΑΛΕΞΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΙΑΣ  Γεννημένος στις 16 Μαρτίου του 1976, ο Αλέξης Γιαννούλιας μεγάλωσε στο Σικάγο. Με καταγωγή από την περιοχή των Καλαβρύτων, ο πατέρας του μετανάστευσε στην Αμερική τη δεκαετία του ’70 και εκαταστάθηκε στο Σικάγο, όπου και άνοιξε ένα κτηματομεσιτικό γραφείο. Επίσης ίδρυσε μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες του Ιλινόις, την “Βroadway Βank”, με επτά υποκαταστήματα, όπου και εργάστηκε ο γιος του Αλέξης.  Με σπουδές στα οικονομικά, και παράλληλη ενασχόληση το επαγγελματικό μπάσκετ, το 2006 θέτει υποψηφιότητα για την θέση του υπουργού οικονομικών της πολιτείας του Ιλινόις για τους Δημοκρατικούς. Η νίκη του τον Νοέμβριο του 2006 ήταν η πρώτη για Δημοκρατικό μετά από 12 χρόνια, με μια δεύτερη «πρωτιά» του νεότερου πολιτειακού υπουργού οικονομικών σε όλη τη χώρα.

Τον Ιούλιο του 2009, ο Αλέξης Γιαννούλιας θέτει υποψηφιότητα για μια θέση στη γερουσία, την θέση που είχε ο Μπαράκ Ομπάμα, κερδίζει τις προκριματικές τον Φεβρουάριο του 2010, αλλά δεν καταφέρνει να νικήσει τον ρεπουμπλικανό αντίπαλό του Κερκ στις εκλογές του Νοεμβρίου το 2010, παρά τη στήριξη που είχε και από τον πρώην πρόεδρο Μπιλ Κλίντον και από τον νυν Μπαράκ Ομπάμα.  Σε αυτές τις εκλογές δραστηριοποιείται έντονα μέσα στο κόμμα ωστόσο δεν έχει ανοίξει ακόμα τα χαρτιά του για το ποιον από τους ισχυρούς του χρίσματος θα υποστηρίξει.  Δεν κρύβει την συμπάθεια του προς τον Γερουσιαστή Μπέρνι Σαντερς.

ΤΕΛΟΣ

 ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ   O ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ