CIA for TURKEY
Η σύγχρονη Τουρκία ιδρύθηκε το 1923 από τα απομεινάρια της ηττημένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τον εθνικό ήρωα Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος αργότερα τιμήθηκε με τον τίτλο Ατατούρκ ή “Πατέρας των Τούρκων”. Υπό την ηγεσία του, η χώρα υιοθέτησε ριζικές κοινωνικές, νομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Μετά από μια περίοδο μονοκομματικής διακυβέρνησης, ένα πείραμα με την πολυκομματική πολιτική οδήγησε στην εκλογική νίκη του αντιπολιτευόμενου Δημοκρατικού Κόμματος το 1950 και στην ειρηνική μεταβίβαση της εξουσίας. Έκτοτε, τα τουρκικά πολιτικά κόμματα πολλαπλασιάστηκαν, αλλά η δημοκρατία διασπάστηκε από περιόδους αστάθειας και στρατιωτικών πραξικοπημάτων (1960, 1971, 1980), τα οποία σε κάθε περίπτωση οδήγησαν τελικά στην επιστροφή της επίσημης πολιτικής εξουσίας στους πολίτες. Το 1997, ο στρατός βοήθησε και πάλι να οργανωθεί η απομάκρυνση -που ονομάστηκε ευρέως “μεταμοντέρνο πραξικόπημα”- της τότε κυβέρνησης με ισλαμικό προσανατολισμό. Μια ανεπιτυχής απόπειρα πραξικοπήματος έγινε τον Ιούλιο του 2016 από μια φράξια των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.
Η Τουρκία επενέβη στρατιωτικά στην Κύπρο το 1974 για να αποτρέψει την ελληνική κατάληψη του νησιού και έκτοτε ενεργεί ως κράτος-προστάτης της “Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου”, την οποία αναγνωρίζει μόνο η Τουρκία. Μια αυτονομιστική εξέγερση που ξεκίνησε το 1984 από το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), μια τρομοκρατική οργάνωση που έχει χαρακτηριστεί από τις ΗΠΑ, έχει επί μακρόν κυριαρχήσει στην προσοχή των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας και έχει στοιχίσει περισσότερες από 40.000 ζωές. Το 2013, η τουρκική κυβέρνηση και το PKK διεξήγαγαν διαπραγματεύσεις με στόχο τον τερματισμό της βίας, ωστόσο οι έντονες μάχες επαναλήφθηκαν το 2015.
Η Τουρκία εντάχθηκε στον ΟΗΕ το 1945 και το 1952 έγινε μέλος του ΝΑΤΟ. Το 1963, η Τουρκία έγινε συνδεδεμένο μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας- ξεκίνησε ενταξιακές συνομιλίες με την ΕΕ το 2005. Κατά την τελευταία δεκαετία, οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις, σε συνδυασμό με ορισμένες πολιτικές μεταρρυθμίσεις, συνέβαλαν σε μια αναπτυσσόμενη οικονομία, αν και η οικονομική ανάπτυξη επιβραδύνθηκε τα τελευταία χρόνια.
Από το 2015 και συνεχίζοντας το 2016, η Τουρκία γνώρισε μια έξαρση της τρομοκρατικής βίας, συμπεριλαμβανομένων σημαντικών επιθέσεων στην Άγκυρα, την Κωνσταντινούπολη και σε ολόκληρη την κυρίως κουρδική νοτιοανατολική περιοχή της Τουρκίας. Στις 15 Ιουλίου 2016, στοιχεία των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων επιχείρησαν πραξικόπημα που τελικά απέτυχε μετά από ευρεία λαϊκή αντίσταση. Περισσότεροι από 240 άνθρωποι σκοτώθηκαν και πάνω από 2.000 τραυματίστηκαν όταν οι Τούρκοι πολίτες βγήκαν μαζικά στους δρόμους για να αντιμετωπίσουν τις δυνάμεις του πραξικοπήματος. Η κυβέρνηση κατηγόρησε τους οπαδούς του διακρατικού θρησκευτικού και κοινωνικού κινήματος του Φετουλάχ Γκιουλέν (“Χιζμέτ”) για την υποτιθέμενη υποκίνηση του αποτυχημένου πραξικοπήματος και χαρακτηρίζει τους οπαδούς του κινήματος ως τρομοκράτες. Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, οι τουρκικές κυβερνητικές αρχές συνέλαβαν, έθεσαν σε διαθεσιμότητα ή απέλυσαν περισσότερους από 130.000 υπαλλήλους των υπηρεσιών ασφαλείας, δημοσιογράφους, δικαστές, ακαδημαϊκούς και δημόσιους υπαλλήλους λόγω της υποτιθέμενης σύνδεσής τους με το κίνημα του Γκιουλέν. Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, η τουρκική κυβέρνηση θέσπισε κατάσταση έκτακτης ανάγκης από τον Ιούλιο του 2016 έως τον Ιούλιο του 2018. Η τουρκική κυβέρνηση διεξήγαγε δημοψήφισμα στις 16 Απριλίου 2017, στο οποίο οι ψηφοφόροι ενέκριναν συνταγματικές τροποποιήσεις που άλλαξαν την Τουρκία από κοινοβουλευτικό σε προεδρικό σύστημα. Οι τροποποιήσεις τέθηκαν πλήρως σε ισχύ μετά τις προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές του Ιουνίου 2018.
https://www.cia.gov/the-world-factbook/countries/turkey/