Η 24ης Ιουλίου ημέρα εθνικού πένθους και Ορθόδοξης περισυλλογής. Ημέρα Εθνικής Ενότητας και Ομοψυχίας.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ στις 7μ.μ. ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΙΑΝΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ( ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ). Ο ΑΡΧΙΣΤΑΤΗΓΟΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΕΝΩΝΕΙ. ΟΔΗΓΕΙ. ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ. ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΑΘΕ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ!

Πως συνδέονται η 24^ης Ιουλίου και την απόφαση του Ερντογάν να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε Τζαμί με την αίρεση του Εθνοφυλετισμού και την εθνικά αναγκαία ενοποίηση του εκκλησιαστικού χάρτης της Ελλαδικής εθνικής επικράτειας! Και ολίγα περί επαγγελματικού πατριωτισμού στο θέμα θα επανέλθω με ονόματα γεγονότα και καταστάσεις. Πρόσφατες και παλαιότερες…  καλύτερα  ας μη προκληθώ.

Η 24η Ιουλίου (2020) ημέρα που ο Ιερός Μητροπολιτικός και Αυτοκρατορικός  Καθεδρικός Ναός της Του Θεού Αγίας Σοφίας, μετά από 86 χρόνια (από το 1934) που μετετράπη με διάταγμα του Μουσταφά  Κεμάλ ( του επιλεγόμενου και Αττατούρκ, πατέρας του τουρκικού έθνους)   δεν επελέγη τυχαία απο τον Τούρκο Οθωμανό πανισλαμιστή Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγ’ίπ Ερντογάν.   Η 24^η Ιουλίου είναι ημέρα βαθιά χαραγμένη στις νωπές μνήμες του Ελληνισμού και της Ορθοδξίας ,  γεμάτες κυλίδες αίματος των Ελλήνων και Κυπρίων από τις σφαγές της Μικράς Ασίας το 1922 και τις σφαγές των νεότουρκων τον Ιούλιο το 1974 εναντίον αμάχων Κυπρίων.  Ας δούμε όμως τι σηματοδοτεί και τι άλλο συμβολίζει η επιλογή αυτής της συγκεκριμένης ημερομηνίας πέρα από τα ήδη γνωστά (Κύπρος 1974 – Συνθήκη Λωζάνης 1923 ) και επιεδή η Τουρκία και διαβάζει ιστορία και κινείται με βάση την ιστορία, καθώς λαός που δεν σέβεται την ιστορία του είναι αταδικασμένος να την ξανά ζήσει είτε ως τραγωδία είτε ως φάρσα! Αλλά και αποφασίζει με γνώμονα την ιστορία και την δική του. Αυτά βέβαια για εμάς τους σύγχρονους νεό έλληνες είναι ψιλά γράμματα. Είναι μαξιμαλισμός. Είναι ακρότητες. Είναι… Είναι!

Τέλος πάντων ας δούμε λοιπόν τι ακριβώς σηματοδοτεί η -όχι τυχαία – επιλογή της ημερομηνίας της 24^ης Ιουλίου από την Τουρκία και τον Τούρκο Πρόεδρο Ρ.Τ.Ε.

Β΄ Σταυροφορία: Ο Λουδοβίκος Ζ´ της Γαλλίας ξεκινά την πολιορκία της Δαμασκού. (1148) με την γνωστή κατάληξη…

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία καταλαμβάνει τη Σκόδρα δίνοντας τέλος στην αλβανική εξέγερση του 1910.

Η Ελλάδα, η Βουλγαρία και άλλες χώρες που πολέμησαν στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπογράφουν στην Ελβετία τη Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία ορίζει τα σύνορα της σύγχρονης Τουρκίας.(1923)

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Αρχίζει η Επιχείρηση Γόμορρα. (1943 ).

Αυτά σε μια πρώτη ανάγνωση για να βλέπουμε και πίσω από τα «ψιλά» γράμματα της ιστορίας…

Την ίδια στιγμή, η εκκωφαντική σιωπή του Οικουμενικού Πατριαρχείου έρχεται να καλυφθεί αφενός,  από την ηχηρή επιλογή του Πατριαρχείου Μόσχας αλλά και του Ρώσου Προέδρου να βελτιστοποιήσει ως άξονα μοχλού και διπλωματικής αλλά και διαθρησκευτικής και διορθόδοξης πίεσης, εργαλειοποιώντας   την Ορθοδοξία με όσα έχουν προηγηθεί (με αφορμή τα δυο κορυφαία γεγονότα την αποτυχία της Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης τον Ιούνιο του 2016 και την εκχώρηση Πατριαρχικού Τόμου σε ήδη αναγνωρισμένη Ουκρανική Εκκλησία από το Οικουμενικό Πατριαρχείο από το 1586 και άλλα γεγονότα ων ουκ έστι αριθμός τα τελευταία 30 έτη…)

Και αφετέρου από την απόφαση της Ελλαδικής Εκκλησίας να κηρύξει την 24^η Ιουλίου ως ημέρα γενικής  Προσευχής και ημέρα  εθνικής πεσισυλλογής  ψάλλωντας τον Ακάθιστο Ύμνο σε   όλους τους Ορθόδοξους Ναούς σε όλη την εθνική επικράτεια. Την ίδια στιγμή το Οικουμενικό Πατριαρχείο ούτε μια εγκύκλιο  του έσω και κατά το λεγόμενο φαναριώτικο τρόπο γραφής, δηλαδή διαβάζεται και έτσι και αλλιώς, δεν έχει αποστείλει στις επαρχίες Του των Νέων Χωρών της Δωδεκανήσου και της Εκκλησίας της Κρήτης. Να γιατί χρειάζεται και επιβάλλεται ενοποίηση του Εθνικά Ενιαίου και αδιαίρετου Εκκλησιαστικού χώρου της Ελλάδος ανά την επιρκάτεια! Ξέρω θα δεχθώ πάλι επιθέσεις επώνυμες και «ανώνυμες»!  Είμαστε μοναδική  ίσως  η μόνη χώρα, με πέντε διαφορετικά εκκλησιαστικά καθεστώτα ήτοι: Νέες Χώρες, Αρχιεπισκοπή Κρήτης, Δωδεκάνησα, και παλαιές χώρες, και Άγιο Όρος(Άθως). Να που φτάσαμε στην κρίσιμη στιγμή που επιβεβαιώνονται όλοι οι φόβοι, όσων τότε το 1850 και πριν αρκετά νωρίτερα διαπραγματεύονταν  αφενός το Ελλαδικό Αυτοκέφαλο και αφετέρου τον Πατριαρχικό Τόμο Αυτοκεφαλίας του 1928.  Δυστυχώς υπάρχουν ιεροί κανόνες που δεν χρειάζεται τώρα να τους αναφέρω που αναφέρουν ξεκάθαρα ότι η Εκκλησία οφείλει να ευθυγραμμίζεται με τα εθνικά και γεωγραφικά  ζητήματα κάθε χώρας αναλόγως των ανακατάξεων των εθνικών συνόρων .

Και τότε όπως και σήμερα συχνά τα σύνορα των κρατών και των χωρών και η Εκκλησία προνοώντας διέγνωσε και απεφάνθη.  Γνωρίζω θα ανασύρουν από τα κιτάπια τους οι όψιμοι πατριαρχικοί αυλοκόλακες ενός θεσμού που πλέον έχει χάσει και την αίγλη και την φωτοδότηση του ως Φάρος της Ορθοδοξίας αφ εις στιγμής ενέπλεξε την Ορθοδοξία σε γεωπολιτικά παιχνίδια όλα τα περί αιρέσεως  εθνοφυλετισμού(του 1872) αλλά μάλλον πάλι θα διαβάλουν και θα διαστρεβλώσουν ως είθισται οι γνωστοί και αδρά  αμοιβόμμενοι κονδυλοφόροι…

Γιατί αυτό το ίδιο επιχείρημα περί αιρέσεως Εθνοφυλετισμού αυτό καταργείται αμέσως με την πρόσφατη  απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να εκχωρήσει τόμο «Αυτοκεφαλίας» στην εδώ και αιώνες, Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας και υπαγόμενη στην Εκκλησία της Ρωσίας ,  τον Δεκέμβριο 2018 /και Ιανουάριο 2019!  Αυτή είναι η τραγωδία όταν διακωμωδούμε την Εκκλησία και τους Ιερούς Κανόνες της. Οι Ιεροί κανόνες “εκδικούνται” η καλύτερα με την σοφία του παιδαγωγούν και σωφρονίζουν! Καθώς, ακριβώς επειδή ελήφθησαν στην πλειονότητα τους μέχρι και της 9^ης Οικουμενικής Συνόδου κάτω από την επίνευση και ιερή επίκληση του Αγίου Πνεύματος!

Νομίζω οι τελευταίες εξελίξεις, επιβάλλουν να ανοίξει ο δημόσιος διάλογος για την  εκκλησιαστική ενοποίηση της Ελλαδικής επικράτειας καθώς αυτή η μεγάλη τρύπα που έχουμε αποτελεί την επόμενη εισβολή της Τουρκίας και στα εδάφη της Εθνικής μας Κυριαρχίας. Εύχομαι να διαψευστώ ή να μη ζήσω να το δω και αυτό αλλά πολύ φοβάμαι ότι είναι πολύ κοντά η στιγμή. Για αυτό με πολύ ευθύνη  ρίχνω τον σπόρο.. .Ξέρω ότι θα περάσουν γεναίες- ίσως και όχι αν οι επερχόμενες εξελίξεις είναι βίαιες-  για να φυτρώσει αλλά είναι εθνικά αναγκαία η Εκκλησιαστική ενοποίηση της Εκκλησιαστικής ορθόδοξης χάρτας.

Τέλος, επειδή αύριο η 24^η Ιουλίου είναι ημέρα πένθους για την Ορθοδοξία και εθνικής πρισυλλογής για την Ελλάδα (την ενδοχώρα και την Μητρόπολη) και σύσσωμο το ανά τον κόσμο Έθνος μας, θα ήθελα και από αυτό το βήμα, αφενός να επαινέσω και δημοσίως τους εμπνευστές  και συνδιοργανωτές και όσους βοηθούν ακόμα και σήμερα παραμονή, αυτής   της συγκεκριμένης  εκδήλωσης, και

να  Σας καλέσω, παρακαλέσω  και να προσκαλέσω να μετάσχουν  όλοι οι Έλληνες μαζί! Όσοι  βρίσκονται στην Αθήνα την Αττική και τις γύρω περιοχές ή να έρθουν και από όλη την Ελλάδα και όλοι μαζί ενωμένοι οι έλληνες και ψυχωμένοι, αδελφομένοι  να βρεθούν/με   στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας, κατά τις ανίερης και βέβηλης βλάσφημης απόφασης του Ερντογάν να μετατρέψει την Του Θεού Αγία Σοφία στην Κωσταντινούπολη, σε Μουσουλμανικό Τέμενος! Να βρεθούμε όλοι μαζί ενωμένοι  μπροστά από τον ανδριάντα του αρχιστράτηγου της Νίκης κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Θεόδωρου Κολοκοτρώνη επί της Λεωφόρου Σταδίου στο κέντρο της Αθήνας, για να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση.

Υιοθετώ πλήρως το σκεπτικό των εμπνευστών που δημοσιοποίησαν στις 16 Ιουλίου 2020. Στηρίζω με έμφαση  και επαναλαμβάνω το μήνυμα του καθηγητή της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας έγκριτου πανεπισημιακού διδασκάλου έκριτου κ. Βασίλη Κωνσταντινόπουλου από τον οποίο (ήδη  ανεζήτησα) και ζήτησα και έλαβα συνέντευξη η οποία θα δημοσιευθεί την Κυριακή 26 Ιουλίου στην Πρωινή.

Το ίδιο σημαντική θεωρώ και την ουσιαστική καθοριστικής σημασίας  συνδρομή του Γεώργιου Καραμπελιά στην επίτευξη του στόχου να οργανωθεί κατά το δυνατόν μια εκδήλωση με το μεγαλύτερο κοινωνικό εύρος αποδοχής. Εξού και τον ανεζήτησα και μου παραχώρησε μια εφ όλης της ύλης συνέντευξη που αφυπνίζει. Δείτε μέχρι τελευταίου λεπτού.

Όσο εξίσου καθηλωτική είναι και η συνέντευξη που μου παραχώρησε και η μεγάλη σύγχρονη ιεραπόστολος διδασκάλισα του Γένους και της Ορθοδοξίας εντιμότατη κυρία  Μαρία Μαντουβάλλου, εκ των αφανών ηρώων που αξίζει να αναφερθεί καθώς ο ρόλος της στην επιτυχία, όχι μόνο  της εκδήλωσης μπροστά από τον Ανδριάντα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη για την Αγία Σοφία είναι σημαντικότατος,  παρ ότι ενώ είχε κληθεί να μιλήσει και εκείνη, εν τούτοις χάριν της ενότητος και του  εθνικά ενιαίου παραχώρησε την θέση της. Έχω το πλήρες ρεπορτάζ αλλά δεν είναι ούτε της ώρας ούτε της παρούσης να αποκαλυφθεί… Ίσως κάποια στιγμή να το κάμω αν δω ότι ο άκρατος “επαγγελματικός πατριωτισμός” και ο προσωπικός καιροσκοπισμός και η ιδιοτέλεια  κυριαρχούν εις βάρος της εθνικής ενότητας. Έχω μια έρευνα που σπάει κόκαλα περί “επαγγελματικού πατριωτισμού”… Μια μεγάλη δημοσιογραφική έρευνα που καταγράφει εκ των έσω  πρόσωπα… γεγονότα… και καταστάσεις αλλά και κονδύλια.. που δαπανώνται με απόλυτη διαφάνεια… εδώ σταματώ.

Και πριν κλείσω το σημερινό έκτακτο σημειώμα μου επιτρέψτε μου   να βάλω στο κάδρο των σκέψεων και των προβληματισμών μας και τις σκέψεις ενός, σχετικώς νέου αλλά  έγκριτου και με εμβάνθυνση στην σκέψη και την έρευνα του, Τουρκολόγου,  που πάντα με εμπλουτίζει με το βάθος των σκέψεων και προβληματισμών του μόλις είδε και διάβασε, και προ πάντων,  μελέτησε  σωστά  και καθαρά την ανακοίνωση του State Department της 22ας Ιουλίου που κάνει λόγο για αμφισβητούμενα και διαφιλονικούμενα ύδατα σε ότι αφορά το Καστελόριζο…

Μου γράφει λοιπόν ο καλός φίλος και έγκριτος  επιστήμων :

Αμφισβητούμενα νερά λένε οι ΗΠΑ, άρα μη Ελληνικά, επομένως  πάνε περίπατο  τα περί  διεθνούς  δικαίου,  υφαλοκρηπίδας  και ΑΟΖ υπέρ της Ελλάδας. 

Η Αλφάβητος της νομικής  επιστήμης σε αστικό  – ποινικό  – δημόσιο  – διεθνές  δίκαιο.  

1. Κλιμάκωση / ένταση,
2. κρίση / αντιδικία / πόλεμος
3. αποκλιμάκωση/ συμβιβασμός,

ή ετυμηγορία – Τέλος. 

Τα ανωτέρω  φυσικά  και δεν θα γίνουν  με πόλεμο  ( εξάλλου  είμαστε  σύμμαχοι  στο ΝΑΤΟ )  έστω και εάν υπάρξει  θερμό  επεισόδιο/  it dalaşı  και ορθώς  το στράτευμα  είναι  σε επιφυλακή  ( απολύτως  δέον) , όμως ήρθε η ώρα να αποφέρει  αποτελέσματα  η πολυετής  πολιορκία  της Τουρκίας  που ΔΕΝ είναι απρόβλεπτη  ( ότι ανακοινώνει  το  εκδηλώνει  ) η δε επίκληση  του απροβλέπτου  είναι το άλλοθι του απροετοίμαστου που κυνηγάει  τα  γεγονότα  χωρίς δικό  του πρωτογενές  πλάνο. 

Ο συμβιβασμός  σε Κύπρο, Αιγαίο  και αργότερα ισως θέμα Θράκης  σε μορφή  ΕΟΖ ( Ελεύθερη Οικονομική Ζώνη )  θα αρχίσει  να  υλοποιείται  όπως  έχω πιθανολογήσει εδώ και 2 χρόνια  με τα βιβλία  μου : ” Το προβλεπτό  και το απρόβλεπτο  στις Ελληνοτουρκικές  σχέσεις ” είκοσι τέσσερα γράμματα εκδόσεις.

Εξάλλου  οι φωνές  που λένε  : “Μα θέλετε πόλεμο  ; πάμε για συμβιβασμό”  ,  έχουν κάνει τη δουλειά  τους  εδώ και πολλά χρόνια  στο να είμαστε  χωρίς  ενεργητική ατζέντα και απλά  να “τρέχουμε ” πίσω από της Τουρκίας.

Όπως γνωρίζουμε  στην ιστορία  , οι ήττες πρωτίστως  ξεκινάνε  εσωτερικά. 

Η χώρα  με φοβικά  σύνδρομα και  ανοχή προς την Τουρκία ,  ήδη  από το 1922, για άλλη μια  φορά  θα συμβιβαστεί  και όλοι μας  θα βαφτίσουμε το συμβιβασμό  ως  περήφανο  και νικηφόρο. Εξάλλου  σε  αυτό  θα μας προτρέψουν οι  φωνές  της  ” λογικής”, οι σύμμαχοί μας , η διεθνής κοινότητα ,  όπως σε τόσα και τόσα  στο παρελθόν ( οικονομικά  και εθνικά  ) . Μην είμαστε  ” μονοφαγάδες” λένε , ενώ ξεχνάμε  πως οι σύμμαχοί μας ΝΑΤΟ, ΕΕ και τρίτες  χώρες  , είναι  και  σύμμαχοι  των Τούρκων,  επομένως γιατί  να επιλέξουν  εμάς στην κρίσιμη  στιγμή  ;  ποιό είναι  άραγε  το  ποιοτικό χαρακτηριστικό που μας κάνει  στα μάτια  τους  καλύτερους  από τους Τούρκους  ούτως  ώστε  να πάρουν  το μέρος  μας ; Προφανώς  το  συμφέρον  τους.  Είναι όμως  το  συμφέρον τους ξεκάθαρα  μ’ εμάς  

εις ότι αφορά την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε Μουσουλμανικό Τέμενος, ο ίδιος, και χωρίς αναφερθώ στην καταστροφική ολιγωρία και αβελτερία του Ελληνικού κράτους αλλά και άλλων κοινοτικών παραγόντων της ομογένειας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου,  σεμνά μου γράφει και μου αναφέρει τα εξής πολύ  σημαντικά: 

Παρότι εκπέμπουν από Γερμανία και ΗΠΑ αυξάνουν οι φωνές Τούρκων λογίων για το θέμα της αγιά Σοφιάς.

Επαληθεύουν αυτά που λέω / γράφω εδώ και καιρό :

1. Δεν υπήρχε λόγος μετατροπής του μουσείου και σε χώρο προσευχής

2. Κακώς η UNESCO ( γραφείο Τουρκίας ) και οι Χριστιανοί Τούρκοι Πολίτες δεν έκαναν παρέμβαση στη δίκη για να την ανατρέψουν πριν την έκδοση απόφασης στο Τουρκικό  ΣτΕ στο διάστημα  2016 – 2 Ιουλίου  2020 που  αυτή  εκκρεμοδικούσε.

3. Η UNESCO ( Τουρκίας) και οι Χριστιανοί Τούρκοι Πολίτες πρέπει να ασκήσουν άμεσα προσφυγή στο Danıştay ( Τουρκικό ΣτΕ ) ακύρωσης του ΠΔ Erdoğan της 10ης Ιουλίου 2020 για καταστρατήγηση της ισονομίας του Τουρκικού Συντάγματος το οποίο δεν ορίζει κυρίαρχη θρησκεία και επομένως κακώς χορηγήθηκε δικαίωμα προσευχής σε μουσουλμάνους Τούρκους, αποστερώντας το ίδιο δικαίωμα από Χριστιανούς Τούρκους Πολίτες.

4. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να συνδράμει νομικά την όποια προσφυγή κάνουν Τούρκοι πολίτες ζητώντας και χριστιανική προσευχή ή επαναφορά του μνημείου στην προτεραία κατάσταση ,δηλαδή άνευ προσευχής και μόνον αποκλειστική χρήση μουσείου για όλους

5. Σε περίπτωση που δεν δικαιωθούν στην Τουρκία και αφού εξαντληθούν τα εκεί ένδικα μέσα , μπορούν να προσφύγουν στο Διεθνές δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων , όπου σίγουρα θα δικαιωθούν .

Τα παραπάνω , είναι τα μόνα ουσιαστικά μέτρα νομικής αντίκρουσης .

Τα είπα / έγραψα και τα ενστερνίστηκε στην Ελλάδα μόνον ο Πρόεδρος της Ολομέλειας δικηγορικών συλλόγων Ελλάδας  κ.Δημ. Βερβεσός ενημερώνοντας  την ολομέλεια των δικηγορικών  συλλόγων Ευρώπης  CCBE.

 Όλοι οι υπόλοιποι μόνο ευχολόγια καταγγελίες και λόγια χωρίς ουσία .

Άξιοι της μοίρας μας , όλη η διεθνής κοινότητα και δη Πολιτικοί και νομικοί,  αν και τώρα δεν κάνουμε κάτι συνδράμοντας Τούρκους Πολίτες χριστιανούς  να ανατρέψουν νόμιμα την όλη διαδικασία

Για την  μεταφορά και την αντιγραφή

Αλέξανδρος Στεφανόπουλος.