Η καλπάζουσα Τουρκία , ο μεγαλομανής Ρεντζέπ Ταγίπ Ερντογάν και η τραγικά οδυνηρή διαχρονική εσωτερική περιδίνηση της Ελληνικής εσωστρέφειας έλλειψη παντελώς αυτοκριτικής και αυτογνωσίας.

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ Μετά την μουσουλμανική επίδειξη δύναμης και ισχύος  παντουρκισμού, με την χρήση του Ιερού ΠανΟρθόδοξου Ναού της Του Θεού Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη στις 24 Ιουλίου, σε τόπο προσευχής του Ισλάμ, μεταβάλλοντας και πάλι  μετά από 86 χρόνια σε Τζαμί, τον Αυτοκρατορικό και Πατριαρχικό Βυζαντινό Ναό από σύμβολο ενότητας ενός ολόκληρου υπέρ εθνικού  κόσμου,   σε σύμβολο μίσους και αιματοβαμμένης  κατάκτησης, με 100αδες χιλιάδες Μουσουλμάνους να προσκυνούν από την  μια πλευρά και από την άλλη πλευρά της ιστορίας,  την ίδια ημέρα εκείνη,  μαύρη Παρασκευή της 24^ης Ιουλίου 2020, λίγοι έστω μαζεύτηκαν υπό την σκιά του ανδριάντα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, στην Ελλάδα στην Αθήνα στην παλαιά βουλή  για να διαδηλώσουν ειρηνικά και πολιτισμένα χωρίς πολεμικές ιαχές και υστερικές  κραυγές ενάντια στην νέα Τουρκική  βαρβαρότητα που επιδεικνύει λαός (η τραγική πλειοψηφία του)  και ηγεσία. 

Μάλιστα εκείνη την ημέρα Παρσκευή  πρωί μετά από ένα τηλεφώνημα επειδή υπποστήριξα δημοσίως αυτή την όντως αυθόρμητη πρωτοβουλία για συγκέντρωση στην πλατεία κολοκοτρώνη στις 24 Ιουλίου σημειώνα στην σελίδα μου στο face book. Κάποιος καλοθελητής με είχε πάρει τηλέφωνο να με ρωτήσει αν γνωρίζω περί τίνος πρόκειται και γιατί  τους στηρίζω (; Sic..) με προμετωπίδα σε άρθρο μου εκείνη την ίδια ημέρα Παρασκευή 24 Ιουλίου 2020. Και μόνο το κίνητρο της ερώτησης του συνομιλητή αρκούσε.  Δυστυχώς. Δεν είπα τίποτα. Απάντησα μόνο «μου αρκεί ότι υπάρχουν έστω και λίγοι που αντιδρούν δεν με ενδιαφέρει τόποτα άλλο» για να μου ανταπαντήσει «μα αν είναι χρυσαυγήτες ακροδεξιά σταγονίδια του Μιχαλολιάκου»;

Το μόνο που αντέτεινα ήταν αυτό που βλέπω  ότι  «η σελίδα τους άλλα δείχνει και αλλού παραπέμπει, κάνε τον κόπο να την δεις  αλλά ακόμα και αν ήταν μόνον αυτοί οι τελευταίοι των Ελλήνων  που απέμεναν να αντιδράσουν σε ένα τέτοιο τερατούγημα, όπως αυτό που κάνει η Τουρκία με τον Ερντογάν,  ναι πάλι  το ίδιο  θα  στήριζα!».

Επ  ευκαιρίας  τελικά ούτε τα απομεινάρια της Χ.Α τελικά έκαναν δική τους ξεχωριστή  εκδήλωση.  Ούτε άλλο περίεργο φαινόμενο συνέβη ή καταγράφηκε. Λίγοι  άνθρωποι με μια συμβολική ενέργεια τους έκαναν το καθήκον που επέβαλε η ισχυρή θέληση και το καθήκον τους έναντι της ιστορίας και του Έθνους μας.

Αυτά για το ρεπορτάζ και την πραγματικότητα όσο και αν το αποτέλεσμα των διοργανωτών δεν ήταν αυτό που σίγουρα θα επιθυμούσαν. Δηλ έστω κάποιες χιλιάδες λαού. Παρ ότι κατακαλόκαιρο!  Ήταν όμως μια βαθιά υπεύθυνη πολιτική πράξη. Πράξη και δράση  που ο ιστορικός του μέλλοντος θα την διαβάσει όπως πρέπει. Γεμάτη τέτοιες συμβολικού χαρακτήρα ιστορικές πράξεις η Ελληνική ιστορία ειδικά αυτή των 200 ετών και ακόμα πιο γεμάτη  η ιστορία που οδήγησε στην επανάσταση του 1821! Μια χούφτα ξεκίνησαν την μεγάλη επανάσταση. Μια χούφτα ελλήνων στην Ψυχή και στην Καρδιά!  Ας μη το λησμονούμε αυτό.

Επανέρχομαι στα της Τουρκία και της επερχόμενης πραγματικότητας στην ευρύτερη και μείζονα περιοχή μας.

Η Τουρκική οθωμανική ισλαμική βαραβαρότητα, επεδείχθη με την μετατροπή στης Αγίας Σοφίας σε Μουσουλμανικό  Τέμενος, λές και δεν υπάρχουν διάσπαρτα Τεμένη και Τζαμιά,  μέσα στην Κωνσταντινούπολη, έγινε για ένα πολύ βασικό λόγο. Να    υπενθυμίζει στον κόσμο της Χριστιανικής  Δύσης το μεγάλο λάφυρο του Οθωμανικού Τουρκογενούς Ισλάμ με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης και την μεγάλη σφαγή εντός της Αγίας Σοφίας  και συνάμα των  αιμοσταγών και αιμοβόρων  σφαγών που ακολούθησαν ολόκληρη  εκείνη την μαύρη, σχεδόν 570χρονη, περιόδου.  Η βέβηλη αυτή πράξη έγινε για να αποδοθεί συμβολικά και σημειολογικά η βαρύτητα που θέλει η Τουρκία

Η ανθρωπότητα πλέον με ταχύτατες σχεδόν ραγδαία επιταχυνόμενες, εξελίξεις μετά και την υπογραφή στις 6 Αυγούστου 2020 της συμφωνίας Ελλάδας – Αιγύπτου για την  περιορισμένης επείριας  ΑΟΖ μεταξύ των δυο χωρών, και την Τουρκία, παρ ότι οφελημένη αφού της αφήνει περιθώρειο διεκδικησεων που εφάπτονται αν δεν καταλύουν εθνικά κυριαρχικά συμφέροντα της Ελλάδος, παρ όλα αυτά,  να κραυγάζει υστερικά πως θα λύσει την συμφωνία Ελλάδος Αιγύτπου δια της ισχύος των όπλω! Έτσι αντιλαμβάνεται και ορθώς το διεθνές δίκαιο μια ισχυρή χώρα καθώς το διειθνές δίκαιο είναι πάντα το τελικό αποτέλεσμα της ισχύος των όπλων. Και έτσι η περιοχή με τις μεγάλες τις γεωγραφικές γεωπολιτικές ανακατάξεις στις αρχές του 20^ου αιώνος τα υπόλοιπα και επίλοιπα αυτών των ανακατάξεων επιλύονται με τις επερχόμενες  ανακατάξεις,   εισάγεται και  στον 21^ο αιώνα και επισήμως σηματοδοτώντας τις μεγάλες επερχόμενες αλλαγές. Αλλαγές συνόρων. Μεταβολή συνθηκών.  Βίαιες αναδιαρθώσεις εδαφών. Και νέα ανταλλαγή πληθυσμών.   Αλλαγές όμως και στην μείζονα περιοχή των Βαλκανίων και  κυρίως της Ανατολικής Μεσογείου με     την Τουρκία και τον  Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο πηδάλιο της χώρας του να  προχωρά ακάθεκτη στα σχέδια τους!  Να πρωταγωνιστούν είτε μας αρέσει είτε όχι!

Αλλαγές που στην παρούσα φάση εστιάζονται στην Ανατολική Μεσόγειο, και δεν μοιάζει διόλου τυχαίο το περιστατικό με την έκρηξη στον Λίβανο, και αλλαγές που θα κορυφωθούν στα Βαλκάνια την προσεχή πενταετία 0225-2030. Θα συνεχισθεί και θα ολοκληρωθεί δηλ στα Βαλκάνια ότι είμεινε ημιτελές κατά το διάστημα της 10ετιας του 1990 με την ισοπόεδωση της Σερβίας, την βίαιη αλλαγή συνόρων την τεχνητή δημιουργία κρατών (Σκόπια Κοσσόβου κτλ). Την Σερβία που ήταν ίσως ο μόνος σταθεροποιητικός παράγων της περιοχής. Αλλαγές   με ευρύτατες ανακατάξεις συνόρων στην περιοχή.

Το ερώτημα δεν είναι τι μπορεί να κερδίσει η Ελλάδα, καθώς η απάντηση δίνεται ήδη εδώ και μια 50ετια με το πνεύμα συνεχών υποχωρήσεων στην φιλοσοφία κατευναυσμού των τουρκικών παράλογων απαιτήσεων για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα αλλά πολύ εύλογων για τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα!

Η Τουρκία υλοποιεί ένα μακρόπονο διαχρονικό σχεδιασμό που είχε. Πραγματώνει ένα μεγάλο εθνικό όραμα που είχε και με αυτό γαλουχούσε γενιές και γενιές Τούρκων μετά την ουσιαστική  ήττα της την περίοδο που η Ελλάδα μεγάλωνε τα σύνορα της -1910 / 1919.

Σε  σε πρώτη φάση, τα σχέδια αυτά, της Τουρκίας, που αποτελούν συνέχεια και υλοποίηση  ενός μεγαλύτερου οράματος που περιλαμβάνεται και στον Τουρκικό εθνικό όρκο, ειδικώς για την Ελλάδα,  περιλαμβάνουν  υφαρπαγή τμήματος εθνικής ελληνικής και κυπριακής θαλάσσιας  κυριαρχίας (καστελόριζο, κυπριακή ΑΟΖ κτλ), με την Γερμανική συνδρομή και την Ευρωπαϊκή ανοχή και συνενοχή!

Ήδη οι συνομιλίες με Γερμανική  «επιδιαιτησία» επιστασία και υψηλή αμερικανική  εποπτεία, δείχνουν προς τα που και με ποιο προκατασκευασμένο αποτέλεσμα προχωρούν. Η πολιτική ελίτ και η κυβερνητική ηγεσία της Ελλάδος φαίνεται πως  έχει δώσει συγκεκριμένες πολιτικές  οδηγίες στον Παύλο Αποστολίδη.

«Διαπραγμάτευση με την Τουρκία να προλάβουμε το ενδοχόμενο πολεμικής αναμέτρησης. Να το αποφύγουμε πάση θυσία με οποιοδήποτε τίμημα! Ακόμα και αν χρειασθεί να υποχωρήσει η Ελλάδα έναντι ορισμένων ιστορικών δικαιωμάτων της».

Έτσι και ο δυστυχής Ελληνικός  λαός αποφεύγει τον πόλεμο μέσα σε όλες τις δυστυχίες  και καταστροφές του που τον έχουν γονατίσει 12 χρόνια τώρα, με επιπρόσθετη και επίκτητη ως παγκόσμιο υποχρεωτικό δεδομένο,  αυτή η πολιτική και οικονομική ελίτ   και το σύστημα να παραμένει ανέπαφο και έτσι  εξακολουθούμε να  κυβερνάμε πότε εμείς τώρα (ΝΔ, σύστημα  Σιμήτη  κτλ) και πότε οι άλλοι (ΣΥΡΙΖΑ, Τσίπρας, σύστημα βαθέως ΠΑΣΟΚ,  Φώφη κτλ).

Κατάσταση που βολεύει όλους και κυρίως την Γερμανία, καθώς η Γερμανία υπηρετεί αμφότερα τα δικά της συμφέροντα και δευτερευόντως της Τουρκίας στο έδαφος της οποίας διατηρεί οικονομικά συμφέροντα (εταιρίες, βιομηχανίες και εργοστάσια) αφενός και αφετέρου στο εσωτερικό της Γερμανίας υπάρχουν αντίστοιχα επίσης περισσότερα από 3,500.000 Τούρκοι Μουσουλμάνοι Γερμανοί πολίτες και κάποιες 1000αδες «ξέμπαρκοι» επίσης Τούρκοι και Τουρκογενείς. Άλλοστε η ιστορία επαναλαμβάνεται. Τα ίδια ή παρόμοια γεγονότα κάποια χρόνια πριν από το 1914 εως και το 1922 οδήγησαν εν τέλει και στην Μικρασιατική καταστροφή. Και τότε η Γερμανία και τώρα η Γερμναία. Και τότε φίλος της Γερμανίας ο Ελευθερίος Βενιζέλος και σήμερα φίλη η φίλτατη η οικογένεια Μητσοτάκη Θεοδώρα και Κυριάκος, Αλεξάνδρα και λοιποί επίγονοι που επίσης  είναι καλά «δεμένα» αμφότερα τα μέλη και η «αγία οικογένεια» με τον γερμανικό παράγοντα…

Η Τουρκία θα προχωρήσει στα σχέδια της  ολοκληρώντας το έγκλημα του 1974, κατά της Ελληνικής Κύπρου αφενός, και συνεχίζοντας την διαδρομή των Νεότουρκων από εκείνο το σημείο της ιστορίας  που υποχρεώθηκαν, από την συνθήκη των Σεβρών και εν συνεχεία την συνθήκη της Λωζάνης να υπαναχωρήσουν. Και αφτέρου θα συνεχίσουν στην μεγάλη προέλαση προς την Ευρώπη από την μια και προς την Νέα Μέσση ανατολή από την άλλη.  Εμείς λέμε τα δικά μας για εσωτερική κατανάλωση και αυτοβαυκαλιζόμεθα περί μαξιμαλισμού και άλλων φαιδρών που ακούγωνται εδώ και μια 5ετια ποθυ απλώς τελευταία καταγραφονται πιο έντονα σε όλα τα μήκη και πλάτη των ερτιζιανών και των τηλεοπτικών συχνοτήτων. Σε όλη την γεωγραφική εθνική επικράτεια της Ελλάδος.   Παρουσιάζουμε την Τουρκία ως χαμένη παντού. Γεμάτη εσωτερικά προβλήματα. Κάποτε έλεγαν ότι η ρητορική της Τουρκίας είναι για εσωτερικούς λόγους. Να όμως που δεν ήταν ποτέ για εσωτερική κατανάλωση. Η Τουρκία σημείο προς σημείο ακυρώνει την συνθήκη της Λωζάνης. Και προελεύνει. Προχωρά και ότι κερδίσει. Θα χάσει βεβαίως αλλά στο τέλος πάλι κερδισμένη θα έχει βγει. Ασχέτως τι θα λέμε εμείς όντως για εσωτερική κατνάλωση στην Ελλάδα.

Η Τουρκία προχωρά στα σχέδια της τώρα δια της Λιβύης διεισδύει και εισβάλει  χωρίς να αποστερούνται και στρατιωτικών  πλεονεκτημάτων και στο υπόλοιπο μέτωπο της Συρίας. Μόνοι τους ή με  ρώσους και αμερικανούς  «παρατηρητές».

Το μεγάλο ερώτημα, γιατί υπάρχει και αυτό το μεγάλο πεδίο είναι τι θα κάνει η Γαλλία που πλέον μάλλον ορθώς έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι της δίνει η ιστορία ίσως μια ακόμα ευκαιρία να ανακτήσει τον ηγετικό της ρόλο έναντι της Γερμανίας και της οικονομικής υποταγής καθώς  έχει καθυποταξει σχεδόν όλα τα ιστορικά έθνη της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης και της Γαλλίας, αιμχαλωτίζοντας τα  με ένα υπέργκο δισθεώρητο χρέος κάποιων τρις ευρώ(!) έναντι του βαθέους ευρωσυστήματος. Σύστημα που βεβαίως  ελέγχει πλήρως και απόλυτα  η Γερμανία.  Αυτό είναι ίσως και το σημείο κλειδί για την Ελλάδα. Να αναβιώσει το Ελλάδα Γαλλία συμμαχία εμπράκτως και με δυναμική που θα φράζει τις τουρκικές απαιτήσεις στο Αιγαίο και την μείζονα περιοχή της μεγάλης  νησιωτικής Ελλάδος. Της Ελλάδος που γεωγραφικά «βλέπει» την μεγάλη φυσική ιστορική  γεωγραφική της περιοχή με την Σμύρνη την Έφεσο, την Πέργαμο. Τον Πόντο και γενικώς περιοχές που ζουν αιώνες τώρα υπό καθεστώς τυρανίας.

Οι άλλοι παίκτες της περιοχής Ισραήλ και δια αυτού ΗΠΑ ίσως είναι ο κλειδωμένος κωδικός της περιοχής. Κωδικός που θα ανοίξει μόνον αν φανεί ο ρωσικός στόλος στην περιοχή. Τότε θα ανοίξουν όλοι οι παίκτες τα χαρτιά τους. και τότε θα δούμε τι ακριβώς θα συμβεί και πως από το αποτέλεσμα όλων των εξελίξεων η Ελλάδα θα μπορεί να οφεληθεί ή να υποκύψει ακόμα μια φορά πρώτα στα εσωτερικά συμφέροντα που λυμαίνονται την  εξουσία και δια αυτής ελέγχουν και την εκάστοτε πολιτική και κυβερνητική ελίτ.  Βεβαίως υπάρχουν στιγμές που την ιστορία την γράφουν οι Λαοί και τα Έθνη.  Παραμερίζοντας  ανίκανες  καθυποταγμένες ηγεσίες και λιμνάζοντα θολά  και σκοτεινά οικονομικά συμφέορντα.   Επομένως ο μόνος αστάθμητος παράγων και για την Τουρκία και για την Ελλάδα είναι οι λαοί τους.  Μένει να το δούμε.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.