Η επίσημη συνάντηση του Έλληνα ΠΘ Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αμερικανό Πρόεδρο Donald Trump

Οι στόχοι και το εθνικό διακύβευμα. Οι εθνικές προτεραιότητες 

Του Αλέξανδρου Στεφανόπουλου /ΕΠΙΚΑΙΡΑ , τεύχος Ιανουαρίου 2020

Με ανοιχτή την ημερομηνία  στην επίσημη  πρόσκληση του Αμερικανού Πρόεδρου Donald Trump να επισκεφθεί επισήμως την Ελλάδα στους εορτασμούς για τα 200 χρόνια   στο φάκελο του  προσέρχεται στην Ουάσιγκτον ο ΠΘ Κυριάκος Μητσοτάκης στην Ουάσιγκτον στις 7 Ιανουαρίου 2020.  Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κ.Μ. που θα συνοδεύεται από τους συναρμόδιους υπουργούς των αντίστοιχων χαρτοφυλακίων Υπεξ κ. Νίκο Δένδια, Άμυνας κ. Νίκο Παναγιωτόπουλο,  τους συμβούλους εθνικής ασφαλείας, κ. Α.  Διακόπουλο και Θ. Ντόκο, επίσης ένας  διευρυμένης κλίμακας  κυβερνητικό κλιμάκιο -το οποίο τώρα αυτή την περίοδο συν αποφασίζεται –  αλλά και πολύ   στενούς του συνεργάτες, είναι αποφασιμένος θα θέσει μια σειρά ζητήματα στην Αμερικανική πλευρά. Ωστόσο αυτό που πρέπει να αντιμετωπίσει και να καταφέρει να υπερκεράσει αντιμετωπίζοντας και τυχόν καχυποψία εκ μέρους του Αμερικανού Προέδρου είναι οι στενοί δεσμοί με την Γερμανία…

Το γεγονός ότι εν τέλει δεν έγινε η συνάντηση τον Σεπτέμβριο στο πλαίσιο της γενικής συνέλευσης,  των  κ. Μητσοτάκη και Ντ. Τράμπ, καθώς, παρά την σχετική επίσημη ηλεκτρνονική αλληλογραφία που η ελληνική πλευρά ζητούσε ένα ολιγόλεπτο ανεπίσημο ραντεβού και υπήρχε ανοιχτό ένα τέτοιο ενδεχόμενο, φυσικά πέραν πρωτοκόλου και εθιμοτυπίας, αν και εν τέλει τελικά  ποτέ δεν είχε κλεισθεί επισήμως  έστω και ένα για 3λεπτο-5λεπτο τυπικό τετ α τετ  σχετικό ραντεβού,  όπως διαφημίστηκε στην Ελλάδα από μερίδα ΜΜΕ, και αυτό η Ουάσιγκτον το γνωρίζει πολύ καλά για αυτό και έδειξε την διακριτική «ενόχληση» της,  και φυσικά  όχι με ευθύνη της Ελληνικής πλευράς αλλά από κάκιστη συνενόηση και ακόμα πιο άσχημους  υπόγειους δίαυλους που «παρέσυραν» την Αθήνα η οποία ευτυχώς εγκαίρως αντελήφθει καιροσκοπισμούς και ιδιοτέλειες,  για αυτό και το Μ. Μαξίμου το  υποβάθμισε με  σχετική διακριτική ευχαίρεια,  ίσως με τα αντίστοιχα χαμόγελα, χειραψίες, και τις εκατέρωθεν φιλοφρονήσεις στο  oval office  σπάσει τον αναμενόμενο πάγο μεταξύ των δυο ανδρών(Τράμπ και Μητσοτάκη). Ήδη έχουν γίνει όσα χρειάζεται προς αυτή την κατεύθυνση.

Το πρόγραμμα των συναντήσεων ειδικά στην Ουάσιγκτον των δυο αντιπροσωππειών αν και διαμοφώνεται αυτές τις ημέρες (που γράφεται το σχετικό ρεπορτάζ) είναι ήδη βεβαρυμένο πρόγραμμα, και περιέχει πολλές επίσημες και ανακοινώσιμες  και ξεχωριστές επί μέρους συναντήσεις και στο State Department και στο γεύμα εργασίας που θα γίνει μεταξύ των δυο αντιπροσωπειών στην Ουάσιγκτον.

Εν τούτοις το πέρασμα το Έλληνα Πρωθυπουργού από την Νέα Υόρκη είναι ένα πρόγραμμα που εξακολουθεί να επιμελείται, μαζί βεβαίως με τις αρμόδιες ελληνικες Αρχές (Γεν. Προξενείο ΝΥ)  προσωπικά ο πρώην Υφ/Υπουργός Αντώνης Διαματάρης καθώς τους δυο άνδρες συνδέουν μακρές και στενές οικογενειακές σχέσεις

Η Ελληνική αντιπροσωπεία που φτάνει στην Ουάσιγκτον δυο 24ωρα νωρίτερα, προς της επισήμου συναντήσεως,    έχει προετοιμαστεί αρκετά  και πολύ καλά για ένα διπλωματικό μαραθώνειο δράσεων στην Οάσιγκτον και την Νέα Υόρκη όπου προγραμματίζεται να μεταβεί ο Έλληνας Πρωθυπουργός για την καθιερωμένη επαφή και επικοινωνία με την Ελληνική Κοινότητα τον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο ο οποίος σχεδιάζει να τον υποδεχθεί ή και να τον συνοδέψει στον Λευκό Οίκο κάτι που αν γίνει  θα είναι η πρώτη φορά.

Στο πρόγραμμα των, συναντήσεων και συνομιλιών, υπάρχουν και ραντεβού και συναντήσει με ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες όπως ο Charles Dallara και άλλοι επιφανείς Αμερικανικοί  οικονομικοί παράγοντες  ώστε να τονωθεί το αίσθημα ασφάλειας και επαναφοράς της Ελληνικής Οικονομίας στην Κανονικότητα γιατί έστω και τυπικώς ή και για επικοινωνιακούς λόγους δεν υπάρξει ενίσχυση και ηχηρά μηνύματα και προς αυτή την κατεύθυνση, ότι η χώρα αρχίζει να έχει σταθερό βηματισμό, και οικονομία που επανακάμπτει η Τορθκική προκλητικότητα θα εντείνεται ίσως εκτραχυνθεί…

Τολ βάρος βεβαίως θα δοθεί στην  ασφάλεια και στην σταθερότητα στην  ευρύτερη καικ μείζονα περιοχή των Βαλκανίων  του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου για αυτό άλλωστε και ζητήθηκε αυτή η συνάντηση με τον Αμερικανό Πρόεδρο ώστε να δοθεί ένα ηχηρό και ισχυρό μύνημα στην Τουρκία η οποία πλέον όχι μόνον δεν κυρύβει τις προθέσεις τα σχέδια και τις διαθέσεις της αλλά απειλώντας και φωνάζοντας,  αλλά σχεδιάζει και την άμεση υλοποίηση τους..

Η Ελληνική πλευρά έχοντας στην φαρέτρα της έστω και την ρητορική υποστήριξης των ευρωπαϊκών κρατών Γαλλίας, Ιταλίας, Φιλλανδίας, της Αιγύπτου, του Ισραήλ  και άλλων κρατών της Μςσογείου  αλλά και του Κοινοβουλίου της Λιβύης προσέρχεται ενισχυμένη ενώπιον όχι μόνο του πράγματι απρόβλεπτου και εκκεντρικού Αμερικανού Προέδρου Donald Trump αλλά και ενώπιον του αμερικανικού ιερατείου που συνήθως αποκαλύπτεται όταν κλείνουν οι βαριές κλειστές πόρτες στο State Department.

Βεβαίως, αυτή την φορά είναι διαφορετική και δεν είναι το ίδιο όπως όλες  οι προηγούμενες συναντήσεις των Ελλήνων Πρωθυπουργών με τον εκάστοτε ένοικο του Λευκού Οίκου. Όπως η κάθε τέτοια συνάντηση, του εκάστοτε Έλληνα πρωθυπουργού, και ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο 12^ος Έλληνα Πρωθυπουργός που περνά το κατώφλι του Λευκού Οίκου,  παραμένει το ίδιο διαφορετική από την κάθε προηγούμενη.

Και έτσι  ούτε  η Ελλάδα στις επίσημες εκθέσεις αναφέρεται ως στρατηγικός εταίρος, όπως η Τουρκία όπως αναφαίρεται στην τελευταία έκθεση του State Department (Δεκέμβριος 2018) ενώ η Ελλάδα αναφαίρεται απλά ως «παραδοσιακά ιστορικός σύμμαχος στα πλάισια του ΝΑΤΟ Άυγουστος 2018 )  και των καλών διμερών σχέσεων των δυο χωρών που εν τέλει μέχρι σήμερα φαίνεται να εξαντλούνται σε ένα άριστο κλίμα και πολύ καλή αμφότερην επικοινωνιακή πολιτική  εκμετάλευση όπως οι σημερινές  διμερείς σχέσεις Ελλάδος και ΗΠΑ.

Μένει να το δούμε αν αυτή η 12^η  συνάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργού  θα αποδειχθεί μοιραία για την Ελλάδα  ή  ιστορική και πράγματι θα αναβαθμίσει τις σχέσεις των δυο Κρατών – Εθνών…  Ή θα περάσει και αυτή στις σελίδες της νεότερης ελληνικής ιστορίας όπως όλες οι προηγούμενες που εν τέλει, αν και η κάθε μια είχε την βαρύτητα και την σημασία της, εν τούτοις η πάγια Αμερικανική ουδεταιρότητα ούτε άλλαξε ούτε αμβλύνθηκε…

Παρέμειναν και ενισχύθηκαν οι επί μέρους δεσμοί των δυο κρατών  σε κάθε άλλο επίπεδο( διπλωματικά, πολιτιστικά, επιχειρηματικά, πολιτισμικά, τουριστικά κτλ) αλλά σε ουσιαστικό γεωπολιτικό επίπεδο η Ελλάδα εξακολουθεί να δέχεται τις ίδιες και χειρότερες και ακόμα πιο επικίνδυνες όχι μόνον σε ρητορικό επίπεδο απειλές από την απονθρασυμένη Τουρκία αλλά τώρα πια είναι απολύτως σαφές ότι βρισκόμαστε όχι να αναρωτιώμαστε αν θα υπάρξει θερμό επεισόδιο αλλά πότε και ποιας εκτάσεως θα είναι και τι τετελεσμένα νομικά θα παράγει;  Και τούτο είναι το άκρως ανησυχητικό και επικύνδινο για αυτό και οφείλει η Ελλάδα να σφυρηλατεί την  εθνική ενότητα και  ομοψυχία καθώς όσο η Τουρκία αποθρασύνεται και οι ΗΠΑ τηρούν την ίδια στάση ουδεταιρότητας τόσο η Ελλάδα πρέπει να ενισχύει το εσωτερικό της  μέτωπο με κάθε τρόπο και σε κάθε επίπεδο. Κοινωνικό.  Οικονομικό. Πολιτικό. Στρατιωτικό. Διπλωματικό. Με σχέδιο. Συνέπεια και  συνέχεια κυρίως με στρατηγική βάθους.  Ίδωμεν.   Η ιστορία γράφεται από τους Λαούς και τους κατά καιρούς αναδυόμενους ηγέτες της που κρύβουν στα σπλάχνα τους οι Κοινωνίες των Ελεύθερων Εθνών.

ΕΔΩ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ ΣΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑStefanopoulos 2sel