Ορθοδοξία ώρα μηδέν. Αιτούμενοι Ειρήνης και Ευχαριστιακής ενότητας

Σε μια μεγάλη και ίσως παρατεταμένη περιόδο εσωστρέφειας της Ελλαδικής Εκκλησίας, με εντάσεις που μόνον καλό δεν θα επιφέρουν στο σύνολο της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας, φαίνεται πως οδηγεί η μονομερής και χωρίς την  έγκριση των Συνοδικών Οργάνων αποστολή  «Ειρηνικής επιστολής» στον Επιφάνειο Dumenoko του Αρχ. Αθηνών κ. Ιερωνύμου στις 21 Οκτωβρίου 2019.  Ήδη το κλίμα έχει αρχίσει να εντείνεται από την επομένη της 12^ης Οκωβρίου 2019 μετά την θυελώδη συνεδριάση της έκτακτης Ιεραρχίας με μόνο θέμα στην Αντζέντα το Ουκρανικό.  Το κλίμα στους κόλπους σύμπασας της Ιεραρχίας της Ελλαδικής Εκκλησίας μοιάζει με ηφαίστειο έτοιμο να εκγραγεί. Ήδη οι πρώτες αντιδράσεις σε αυτή την ενέργεια του Αρχ. Ιερωνύνου είναι η προσφυγή στην δικαιοσύνη. Στο ΣΤΕ και ίσως και στα ποινικά δικαστήρια όπως λένε οι πιο θερμόμαιμοι… για την ακύρωση αυτής της πράξης του Αρχιεπισκόπου. Αν μπορεί βεβαίως να ακυρωθεί μια επιστολή…  Οι νομικοί , από την πλευρά τους και μεταξύ τους ερίζουν και «γνωμοδωτούν» σε πρώτη φάση, κατά το δοκούν, και έχοντας πάντα  στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους, προσωπικά και προσωποπαγή, μικρά ή μεγάλα, συμφέροντα αποβλέποντας σε θέσεις εντός του κεντρικού  Εκκλησιαστικού Οργανισμού(στην νομική υπηρεσία της Ελλ. Εκκλ. ή του Οικουμενικού Πατριαρχείου) ή σε άλλες κατά τόπους Μητροπόλεις…ή άλλες θέσεις.

Το κλίμα διαχασμού εντός της Ελλαδικής Εκκλησίας καθημερινά απλώνεται και διαχέεται στους κόλπους της Ελλαδικής Εκκλησίας απ άκρη σε άκρ. Η κόντρα μεταξύ των Μητροπολιτών Πειραιώς κ. Σεραφείμ και Γορτυνίας Ιερεμία αρχίζει να χάνει τον έλεγχο.

Η αναντιστοιχεία μεταξύ, των ιερών κοινοτήτων μέσα στην Αθωνική κοινότητα αφενός και αφετέρου με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετά και την τριήμερη επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, στα τέλη Οκτωβρίου αρχίζει να μεγαλώνει.

Από την πλευρά τους Αρχιερείς της Ελλαδικής Εκκλησίας , που έχουν αντιδράσει εξ αρχής στην θετική εισήγηση για αναγνώριση της Εκκλ. Κοινότητος του Επιφάνιου Dumenko,  του Αρχ. Ιερωνύμου στο Σάββατο 12 Οκτ. στην διάρκεια της έκτακτης Ιεραρχίας με μόνο ζήτημα στην ατζέντα το Ουκρανικό, ξανά βγάζουν στο τραπέζι, τα γεγονότα πριν και μετά την σύγκληση της έκτακτης Ιεραρχίας καθώς και τα ιστορικά δεδομένα που παρουσιάζει αμφότερα  η κάθε πλευρά. Η Ρωσική και η Κανονική Ουκρανική πλευρά υπό τον Ονούφριο για την «νέα θεολογική συλλογιστική» της Κωνσταντινούπολης βάση της οποίας εξέδωσε Τόμο Αυτοκεφαλίας σε μια μόνο -και αυτή διχασμένη- Εκκλ. οντότητα στην Ουκρανία, βρίσκονται σε πλήρη Κοινωνία και συνεργασία με τις λοιπές Εκκλησίες που δεν αναγνωρίζουν τον Επιφάνειο Dumenko.

Η «νέα κρατική Ουκρανική Εκκλησία»  που αυτονακυρήχθηκε τον Δεκέμβριο του πάσχει νομικών και εκκλησιολογικών επιχειρημάτων, εστιάζοντας μόνο σε καθαρά πολιτικά δεδομένα.  Βεβαίως η ουσία είναι το νομοκανονικό πλαίσιο στο οποίο πάσχει η εκκλησιαστική κοινότητα υπό τον Επιφάνειο Dumenko.  Εκεί βρίσκεται το κλειδί, και η λύση του όλου ζητήματος. Σε αυτό το ζήτημα δυστυχώς το Οικουμενικό Πατριαρχείο έδωσε την ιστορική χρυσή ευκαιρία στην Ρωσική μεγαλομανία να «νομιμοποιηθεί» και περιστασιακώς να ενδυθεί μανδύα εκ επίφαση ιστορικό νομοκανικής επίφασης καθώς υπάρχουν κείμενα. Αποφάσεις. Σφταγίδες. Πρακτικά Συνόδων αμφορέτων των Εκκλησιών, Μόσχας και Κωνσταντινούπολεως.  Στο βάθος βέβαια αυτό που φαίνεται στο κηνικό είναι η αναβίωση των εθνοφυλετικών διακρίσεων στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, κατάσταση αρρωστημένη πνευματικά η οποία κατεδικάσθει από την Πατριαρχική Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως το 1872 ως αίρεση! Αίρεση που προϊόντος του χρόνου μόνον δεινά επέφερε στους κόλπους της Ορθοδοξίας.

Αυτό είναι το δυσαρεστο κλίμα που αναβιώνει αυτή η «αναγνώριση» και επίδοση Τόμου Αυτοκεφαλίας όχι στην Κανονική Ουκρανική υπό τον Αρχ. Ονούφριο,  και Αναγνωρισμένη από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες ανά τον κόσμο, αλλά σε μια τεχνητή υπόσταση η οποία όμως δεν πληρεί ούτε τα Ιεροκανονικά  και κοινωνικά αλλά και ποιμαντικά εκείνα κριτήρια για να μπορέσει έστω να «πιαστεί» κάποιος και να στηρίξει έστω ένα σκεπτικό πάνω σε κάποιους εκ των κανόνων της Πενθέκτης (ή της Πέμπτης Οικουμενικής Συνόδου).

Έχουν γραφεί 100αδες άρθρα για το ζήτημα είτε υπέρ της μιας πλευράς -υπέρ της αναγώρισεως της νέας κρατικής ουκρανικής «Εκκλησίας», αν και χωλαίνουν σε επιχειρήματα ουσίας νομοκανονικότητας και κατά της αναγνώρισης Επιφάνειου 1000αδες άρθρα σε Ελληνικά, Σλαβικά, Ρωσικά και Αγγλικά κείμενα.

Το σχίσμα δηλ δείχνει να βαθαίνει όσο περνά ο καιρός και το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν αναλαμβάνει μια πρωτοβουλία εκτόνωσης της κρίσης και συνεχίζει να εμμένει σε αυτή την στάση του που διχάζει.

Στη συνάντηση που έγινε μεταξύ των Μητροπολιτών Αμερικής κ. Ελπιδοφόρου και Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ κ Ιλαρίωνα αν και το κλίμα ήταν θετικό σε διαπροσωπικό επίπεδο εν τούτοις ούτε ο ένας ούτε ο άλλος είχαν την Πατριαρχική εξουσιοδότηση να προχωρήσουν ένα βήμα προς την ενότητα με εκατέρωθεν αμοιβαίες  υποχωρήσεις παρά το γεγονός ότι υπήρξαν σκέψεις και ιδέες.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στις 17 Νοεμβρίου που μεταβαίνει στο Φανάρι ο Αρχ. Αμερικήες Ελπιδοφόρος ίσως να λάβει Πατριαρχική  Ευχή και Ευλογία για να απευθείας άτυπες συνομιλίες με την Ρωσική πλευρά, δηλ σε πρώτη φάση τον Μητρ. Ιλαριώνα.  Αν συμβεί αυτό είναι ένα πρώτο θετικό βήμα.

Σε αυτό όμως που φαίνεται να συμφωνούν όλες οι Εκκλησίες και οι Προκαθήμενοι Τους , μεταξύ αυτών και η Ελλαδική , αν υπάρξει κοινή απόφαση των Προκαθημένων για σύγκληση Πανορθοδόξου Συνάξεως σε πρώτη φάση, με κοινή επιστολή αίτημα προς τον Α.Θ. Π. Τον Οικουμενικό Πατριάρχη τούτος δεν μπορεί να αρνηθεί.  Αυτή η προσπάθεια φαίνεται πως αρχίζει να καρποφορεί μετά την ωρίμανση της κοινής πρότασης των Μητροπολιτών Πειραιώς Σεραφείμ και Κυθήρων Σεραφείμ για σύγκληση Πανορθοδόξου Συνάξεως με επιστολή που απέστειλαν προς τους Προκαθημένους των λοιπόν ορθοδόξων Εκκλησιών.

Οι ζυμώσεις φαίνεται πως μαλλον θα παράξουν κάποιο αποτέλεσμα πριν τα χριστούγενα ώστε την μεγάλη εορτή των χριστουγέννων η Ορθοδοξία να την εορτάση σύμπασα ενωμένη και να κλείσει χωρίς άλλες εκτροπές και ανατροπές το σχίσμα στους κόλπους της Ορθοδοξίας που άνοιξε το 2018 με την «πρωτοβουλία» του Οικουμενικού Πατριάρχη να εκχωρήσει τόμο αυτοκεφαλίας σε ομάδες αυτοχειρτόνητων αφενός και σχισματικών αφετέρου. Ομάδες που επί 25 έτη αρνούνταν και το Οικουμενικό Πατριαρχείο ακόμα και διάλογο μαζί τους.  Είθε οι εκτός δημοσιότητος κινήσεις, δράσεις και ενέργειες με κοινό παρανομαστή την αποκατάσταση της ενότητας στους κόλπους της Ορθοδοξίας να αποδώσουν καρπούς.

Περί  της ρίζς του Ουκρανικού ζητήματος διαβάστε εδώ

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ     ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ    και αυτό