Ποιος είναι στην πραγματικότητα ο Ελπιδοφόρος (κατά κόσμον Ιωάννης) Λαμπρυνιάδης

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ – ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ ΛΑΜΠΡΥΝΙΑΔΗΣ

Γεννημένος στο Μακροχώριο Κωνσταντινουπόλεως το 1967, ο νεοεκλεγείς Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος, κατά κόσμον Ιωάννης Λαμπρυνίδης, προέρχεται από μικρό αστική, όχι ιδιαίτερα πλούσια, αλλά γενικώς ευκατάστατη οικογένεια με σεβασμό στις παραδόσεις τα έθιμα και με προσύλωση στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Ορθοδοξία. Πιστούς γονείς που του  ενέπνευσαν την αγάπη για την Εκκλησία και τον κλήρο.   Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, και στη συνέχεια φοίτησε στο Τμήμα Ποιμαντικής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από όπου αποφοίτησε το 1991 με άριστα.

Από τη Θεσσαλονίκη μεταβαίνει στη Βόννη της Γερμανίας και στη Φιλοσοφική Σχολή του πανεπιστημίου της πόλης για μεταπτυχιακές σπουδές, τις οποίες και ολοκληρώνει το 1993 με την εργασία/διατριβή «Οι αδελφοί Νικόλαος και Ιωάννης Μεσαρίτης».

…ΛΑΜΠΡΗ ΠΟΡΕΙΑ…

Η πορεία του στην ιεραρχία της Εκκλησίας της Κωσταντινουπόλεως, ξεκινά το 1994, οπότε και χειροτονείται Διάκονος στο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι. Στη συνέχεια διορίζεται Κωδικογράφος της Ιεράς Συνόδου και το 1995 Υπογραμματέας αυτής.  Τη διετία 1996-1997, αφήνει το Φανάρι για το  Μπαλαμάντ του Λιβάνου, όπου και φοιτά στην Θεολογική Σχολή του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού. Κατά την παραμονή του εκεί, μεταξύ άλλων, βελτιώνει και τη γνώση της αραβικής γλώσσας. Δουλεύοντας παράλληλα και τη διατριβή του με τίτλο «Η έναντι της Συνόδου της Χαλκηδόνος στάσις του Σεβήρου Αντιοχείας», το 2001 αναγορεύεται σε διδάκτωρ της Θεολογίας από το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με βαθμό άριστα.

Το 2004, ύστερα από πρόκληση, διδάσκει για ένα εξάμηνο ως επισκέπτης καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη, ενώ την επόμενη χρονιά, τον Μάρτιο του 2005, έπειτα από πρόταση του ίδιου του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου και με την έγκριση της Ιεράς Συνόδου γίνεται Αρχιγραμματέας της Πατριαρχικής Συνόδου, αφού πρώτα χειροτονείται σε Πρεσβύτερο από τον Πατριάρχη στον Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι.

Τον Μάρτιο του έτους 2005, κατόπιν προτάσεως του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου προήχθη σε Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου.

Το 2009 εξελέγη ομόφωνα Αναπληρωτής Καθηγητής της Συμβολικής και των Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων από τη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, υποβάλλοντας, μεταξύ άλλων, δύο υφηγεσίες: «Ο θεσμός της Συνάξεως Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου (1951-2004)» και «Οι ενενήντα πέντε Θέσεις του Λουθήρου. Ιστορικοθεολογική θεώρηση – Κείμενο – Μετάφραση – Σχόλια».

Τον Φεβρουάριο του 2011 απομακρύνεται από την Αρχιγραμματεία και εν συνεχεία ο κ. Ελπιδοφόρος  εκλέγεται Μητροπολίτης Προύσης και τον Αύγουστο του ιδίου  έτους (2011) διορίζεται Ηγούμενος της της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίας Τριάδος στη Χάλκη στην οποία και παρέμεινε ως της ανάρισης και εκλογής  του στον Θρόνο της Αρχ. Αμερικής τον Μάϊο του 2019.

ΛΑΜΠΡΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΑΛΛΑ ΑΒΕΒΑΙΟ ΜΕΛΛΟΝ…

Στα χρόνια της διακονίας του ο κ. Ελπιδοφόρος έχει διατελέσει Ορθόδοξος γενικός γραμματεύς της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής για τον Θεολογικό Διάλογο της Ορθοδόξου Εκκλησίας με την Παγκόσμια Λουθηρανική Ομοσπονδία, μέλος Πατριαρχικών Αντιπροσωπειών κατά τις Γενικές Συνελεύσεις του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Εκκλησιών και του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, γραμματέας της Μείζονος και Υπερτελούς Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας που συνήλθε στη Σόφια το 1998, της Μείζονος και Υπερτελούς Συνόδου του 2005 στην Κωνσταντινούπολη, της Διευρυμένης Συνόδου το 2006 στη Γενεύη, και της Συνάξεως των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών του 2008 στην Κωνσταντινούπολη. Επίσης, ο κ. Ελπιδοφόρος είναι μέλος της Επιτροπής Πίστεως και Τάξεως του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών.

Ο κ. Ελπιδοφόρος είχε παράλληλα και έντονο φιλανθρωπικό έργο, διενεργώντας έρανο σε παγκόσμιο επίπεδο, για την αγορά δύο βυζαντινών Ναών: α) της Παναγίας Παντοβασίλισσας της Τρίγλιας (13οςαι.), και β) τους Ταξιάρχες Μιχαήλ και Γαβριήλ της Συγής (9οςαι.). Σημαντική ήταν η βοήθεια που προσέφεραν για τον σκοπό αυτό οι χριστιανοί της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.

Παράλληλα, ως Μητροπολίτης Προύσης διόρισε μόνιμο ιερέα στην Προύσα, προχωρώντας μάλιστα και στην αγορά κατοικίας στην Τρίγλια για την στέγαση του ιερέα, δημιούργησε ιδιαίτερο ταμείο για την Μητρόπολη (Προύσης), και οργάνωσε το ετήσιο «Αντάμωμα», τη συνάντηση όλων των Προυσαλιωτών που ζουν στην Ελλάδα.

Ιδιαίτερη και μεγάλη επίσης δραστηριότητα αναπτύσσει από το 2011 και εφεξής ως Ηγούμενος της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία του Οικουμενικού Πατριαρχείου συγκρότησε Μοναστική Αδελφότητα με μοναχούς από την Κωνσταντινούπολη, την Ελλάδα, τη Φιλανδία και το Μεξικό, ενώ επίσης για πρώτη φορά στην ιστορία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης ξεκινούν οι εκδόσεις βιβλίων ως «Εκδόσεις Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης». Επίσης για πρώτη φορά γίνεται η αποτύπωση («relevee») του κτιρίου της Θεολογικής Σχολής σε συνεργασία με το Πολυτεχνείο του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, ενώ γίνονται έργα για τη βελτίωση του κήπου της Σχολής. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε η εκ βάθρων ανακαίνιση του μαγειρείου της Μονής, και δημιουργήθηκε η νέα Συνοδική Αίθουσα για τις θερινές συνεδριάσεις της Ιεράς Συνόδου, ενώ -εντός της Μονής- για να τονιστεί ο Μοναστικός χαρακτήρας, έγιναν δύο νέα ξυλόγλυπτα και επίχρυσα προσκυνητάρια, ένα νέο ξυλόγλυπτο παγκάρι από το Άγιο Όρος, η αγιογράφηση της Τράπεζας της Μονής, και ένα ψηφιδωτό της Προθέσεως του Ναού.

Παράλληλα, στα χρόνια που ο κ. Ελπιδοφόρος ήταν ηγούμενος, ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε η ηλεκτρονική καταλογογράφηση της Βιβλιοθήκης της Σχολής και σήμερα, είναι σε εξέλιξη η πλήρης ψηφιοποίηση της Βιβλιοθήκης σε συνεργασία με τη Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων και με μεγάλο χορηγό τον ΟΠΑΠ.

Ως ηγούμενος της Σχολής, ο κ. Ελπιδοφόρος ξεκίνησε συνεργασία με Πανεπιστήμια της Ελλάδος, της Γερμανίας και της Κύπρου, ώστε να μπορούν να έρχονται φοιτητές και φοιτήτριες να εργάζονται στη Σχολή της Χάλκης, με χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο των προγραμμάτων Erasmus.

Ο από Προύσης  κ. Ελπιδοφόρος(Λαμπρυνίδης) είναι ο τρίτος κατά σειρά Ιεράρχης, μετά τον από Ιταλίας  Σπυρίδων(Παπαγεωργίου) και τον από Βρεσθνένης  Δημήτριο(Τρακατέλη) που ενθρονίζεται ως Αρχ. Αμερικής  επί παντοδυναμίας του ως άνω κληρικού που γράφει  την  δική του ξεχωριστή ιστορία στην ζώσα νεότερη εκκλησιαστική  αλλά και την ιστορία της Ελληνικής κοινότητας… Ο πάτερ Άλεξανδρος, τον οποίο η Ελλάδα και η πολιτική τάξη  Εγνώρισε επαρκώς μέσα από τις σελίδες των Επικαίρων από τον Άυγουστο του 2015 μετά το γνωστό αποκαλυτπικό αφιέρωμα(τεύχος 307).  Την χρυσή πρόσκληση έχουν λάβει σχεδόν λόκληρη η ελίτ των ΕλληνοΑμερικανών  πλουσίων των ΗΠΑ καθώς

Ο νέος Αριχιεπίσκοπος Αμερικής, Ελπιδοφόρος  άριστος και καλός γνώστης των σύχρονων μεθόδων των δημοσίων σχέσεων (public relation) και της δυναμικής  των social media,  έχει φιλοτοχνήσει με περίσια τέχνη το profile του οικοδομώντας σχέσεις με τους ανθρώπους του Τύπου και των Media, με κάθε τρόπο και κάθε μέσο,  εξαφανίζοντας τυχόν «γκρίζα σημεία» αλλά παράλληλα όλο αυτό το διάστημα χτίζει step by step και οικοδομεί διαπροσωπικές  σχέσεις, σε κάθε επίπεδο κάθε βαθμού,  και σε  πολλά, διαφορετικά επίπεδα  αλλά  και με  ποικίλα στελέχη  κυβερητικών αξιωματούχων στην Ελλάδα αλλά εξίσου δυνατός θεωρείται και στις σχέσεις  με   παράγοντες  της πολιτικής εξουσίας,  ενώ διατηρεί άριστες σχέσεις με την κάθε μορφής κοσμική εξουσία.

Υπάρχουν όμως και οι ΓΚΡΙΖΕΣ ΣΚΙΕΣ…

Το μοναδικό και πλέον γκρίζο σημείο για τον νέο Αρχ. Αμερικής κ. Ελπιδοφόρο, που ίσως και να κληθεί να αντιμετωπίσει κάποια στιγμή στο άμεσα ορατό μέλλον(…)  καταγράφεται  τον Μάρτιο του 2011, όταν  ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος  προκειμένου να τον προστατεύσει τον  απομακρύνει απρόσμενα και απροειδοποίητα από την θέση του Αρχιγραμματέα της Πατριαρχικής Συνόδου λόγω των καταγγελιών για «εμπλοκή» του στο σκάνδαλο παιδεραστίας  των Παϊσιου και των λοιπών άλλων σεξουαλικών ασχημονιών που περιγράφονται στις 64 και πλέον  συγκλονιστικές καταθέσεις για σεξουαλικές ασχημονίες και όργια που καταγγέλουν  μάρτυρες  και θύματα  σεξουαλικής κακοποίησης που εμπλέκονταν οι δυο ως άνω πρώην υψηλόβαθμοι(στο βαθμό του επισκόπου) ως βασικοί πρωταίτιοι και πρωταγωνιστές των σεξουαλικών σκανδάλων ο  Παίσιος (Λουλουργάς) ως τιτουλάριος  Μητροπολίτης Τυάνων  και ο  Βικέντιος (Μαλαματένιος) ως βοηθός  Επίσκοπος του Οικουμενικού Πατριάρχη υπό τον τίτλο της επίσης πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Μητροπόλεως   Απαμείας. Κληρικοί  με τους οποίους πράγματι φαίνεται να  διατηρούσε στενές φιλικότατες σχέσεις, από τους οποίους όπως οι ίδιοι έλεγαν είχε δεχθεί αρκετά και πλούσια «δώρα» και οι οποίοι εν συνεχεία και καθαιρέθηκαν. Ο Ελπιδοφόρος  ως αρχιγραματέας της Πατριαρχικής  Συνόδου, όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο με τους δυο πρώην  ιεράρχες του Οικ. Πατρ.   τον Οκτώβριο του 2010,  θεωρήθηκε ότι εκ τότε έβαζε εμπόδια και κωλυσιεργούσε  στις διαδικασίες και χρονοτριβούσε καθυστερώντας την τελική ετυμηγορία της Συνόδου, που ήταν η καθαίρεση των ως δυο πρώην κληρικών και νυν ρασοφόρων μοναχών,   ενώ κατηγορήθηκε ευθέως και επώνυμα  ότι επεχείρησε να πείσει την μοναχή χριστονύμφη, κατά κόσμον Σάρρα Φιτζπάτρικ -η οποία είχε πολλαπλώς βιασθεί ή εκβιασθεί προκειμένου να συμετάσχει σε ομαδικά και άλλα όργια- προκειμένου να αλλάξει την κατάθεση της ώστε να πέσουν στα μαλακά οι δυο πρώην κληρικοί του Οικουμενικού Πατριαρχείου.  Εκ τότε για μεγάλο διάστημε σχεδόν με εντολή του Πατριάρχη σχεδόν εξαφανίζεται από το προσκήνιο και επανέρχεται όταν το μέγα σκάνδαλο που ταλάνισε και ταλανίζει Πατριαρχείο και Αρχ. Αμερικής, αρχίζει να κοπάζει… Οι Φάκελοι με τις συγκλονιστικές μαρτυρικές καταθέσεις διαβιβάστηκαν στο FBI μέσω της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Άγκυρα στα τέλη του 2015 και η υπόθεση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και συνεχείς μυστικές ανακρίσεις και υπό διαρκή έρευνα από την Αμερικανική δικαιοσύνη.

Συγγραφικό έργο:

-Η έναντι της Συνόδου της Χαλκηδόνος στάση του Σεβήρου Αντιοχείας (διδακτορική διατριβή, 2001).

-Οι 95 θέσεις του Λουθήρου (2009).

-Τα πρακτικά της Συνάξεως των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών (2008).

-Ο θεσμός της Συνάξεως των Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου (2015).

-Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην Ουκρανία: 2008 (2018).

-Οι Πατριάρχες της Χάλκης. Τόμος Α: 1844-1901 (2018).

-Η μαρτυρία και η θεολογία του Οικουμενικού Πατριαρχείου (2018).

-Πληθώρα άρθρων σε επιστημονικά και θεολογικά περιοδικά.

Εν συντομία:

Ο κ. Ελπιδοφόρος είναι τακτικός καθηγητής της Συμβολικής και των Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων, με σπουδές σε Ελλάδα, Γερμανία και Λίβανο, ενώ έχει διδάξει και έχει κάνει διαλέξεις σε Πανεπιστήμια της Ελλάδος, της Κύπρου, των ΗΠΑ, της Γερμανίας, της Τουρκίας και της Γαλλίας.

Έχει βραβευτεί με τα παράσημα της Ανώτερης Τάξεως από τους Προέδρους της Ουκρανίας Βίκτωρ Γιούστσενκο (2008) και Πέτρο Ποροσένκο (2018).

ΕΠΙΚΑΙΡΑ (τεύχος Μαϊου 2019)

Η ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΣΧΕΣΗ*

«Παναγιώτατε Πάτερ και Δέσποτα,

Σεβασμία των Ιεραρχών χορεία, Με συγκίνησιν βαθείαν, με χαράν ευγνώμονα, με δέος και φόβον Θεού ήκουσα εκ των τιμίων χειλέων της Υμετέρας Σεπτής Κορυφής την εις τον Αρχιεπισκοπικόν Θρόνον της Αμερικής προαγωγήν της ελαχιστότητός μου, Υμετέρα μεν ευμενεί προτάσει και προβολή, ψήφω δε τιμία των σεβασμίων ιεραρχών, μελών της περί την Υμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα Αγίας και Ιεράς Συνόδου.

Αισθάνομαι βαρείαν την ευθύνην, Παναγιώτατε Δέσποτα, την οποίαν εναποθέτει εις τους ώμους μου η Μήτηρ Εκκλησία, πέραν της μεγάλης τιμής και της εμπιστοσύνης, διά των οποίων με περιβάλλει και σήμερον το σεπτόν πρόσωπόν Σας εν Συνόδω.

Ως τέκνον Σας πνευματικόν, ως νεόφυτον ελαίας εκ της Πατριαρχικής Αυλής, ως ελάχιστον κλήμα της ευκληματούσης αμπέλου του Οικουμενικού Θρόνου, αλλά και ως απλούν ηλιοτρόπιον, θα έχω πάντοτε εστραμμένον το βλέμμα μου προς Υμάς, Σεπτέ Πρώτε της Ορθοδοξίας, διότι μόνον ούτω θα δυνηθώ να καρποφορήσω, διότι γνωρίζω ότι μόνον κύκλω της Τραπέζης Σας θα δυνηθώ να φέρω καρπόν, εκκοπτώμενος δε της ζωηφόρου ταύτης Αμπέλου της Μεγάλης Εκκλησίας θα κινδυνεύσω να εκκοπώ και να βληθώ εις το πυρ της αγνωμοσύνης και της απωλείας.

Υπόσχομαι, Παναγιώτατε, την ιεράν ταύτην και επίσημον στιγμήν, ότι η μεγάλη αύτη επαρχία του Θρόνου, ως πράττουν και οι λοιποί ποιμενάρχαι του Οικουμενικού Θρόνου, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής μετά των Μητροπόλεων αυτής, ζωννύεται τω λεντίω της διακονίας της Μητρός Εκκλησίας, της ενταύθα Ομογενείας, της ιεραποστολής των Επαρχιών του Θρόνου και πάσης άλλης ανάγκης του Σεπτού της Ορθοδοξίας Κέντρου.

Διότι οι πάντες γνωρίζομεν ότι εάν το κλήμα φέρει καρπόν, το οφείλει εις την άμπελον, εις την οποίαν μένει συνδεδεμένη. Εάν η ελαία είναι κατάκαρπος, αποκτά αξίαν επειδή είναι πεφυτευμένη κύκλω της Τραπέζης της Αγίας του Φαναρίου. Εάν το ηλιοτρόπιον ανθίζει και φέρει καρπόν, τούτο οφείλει εις το φως του Ηλίου της Ορθοδοξίας, του Οικουμενικού Θρόνου. Με τας ταπεινάς ταύτα σκέψεις, εν ευγνωμοσύνη απείρω δέχομαι το επίταγμα, σήμερον, εορτήν των εγκαινίων της Κωνσταντινουπόλεως, ευχαριστώ τον Θεόν και δοτήρα πάσης κτίσεως, την Υπεραγίαν Θεοτόκον την περιφρουρούσαν την Αγίαν ταύτην Πόλιν Κυρίου, και ευχαριστώ την Υμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα, τον Αυθέντην και Δεσπότην μου, διότι εκ πρώτης νεότητος με πολλήν υπομονήν, αγάπην και δεξιότητα εσμίλευσε την ελαχιστότητά μου και ευηργέτησεν όσον ουδείς άλλος.

Ευχαριστώ τους σεβασμίους αγίους αρχιερείς, τα μέλη της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, οι οποίοι με ετίμησαν δαψιλώς διά της τιμίας ψήφου των και απέβλεψαν με εμπιστοσύνην εις το ταπεινόν μου πρόσωπον. Κλίνων το γόνυ ενώπιόν Σας, Παναγιώτατε, ασπαζόμενος την Δεξιάν Σας, λαμβάνω «τον καιρόν» διά την ιερουργίαν της διαποιμάνσεως του λαού του Θεού, αλλά και περιβάλλομαι στολήν εργασίας, διότι ο θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι».

*το «μικρό μήνυμα» το οποίο ο νεό εκλεγείς Αρχιεπισκοπής Αμερικής Ελπιδοφόρος εκφώνησε αμέσως μετά την εκλογή του το Σάββατο 11 Μαϊου 2011