ΕΡΕΥΝΑ . ΕΙΣΑΓΩΓΗ. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι. (ΚΥΚΛΟΣ ΤΡΙΤΟΣ).
Στο βίντεο που ακολουθεί, παρακάτω, το οποίο, αν θέλετε, αποτελεί ένα πολύ μικρό, ελάχιστο προοίμιο, (εισαγωγικό) για μέρος του περιεχομένου και των πτυχών της έρευνας που αναγγέλλεται, προβάλλονται ΜΟΝΟΝ μερικά από τα σημεία και τα θέματα ή τις υποθέσεις που πρόκειται να διαχειριστούμε κατά την διάρκεια αυτής της μεγάλης δημοσιογραφικής έρευνας.
Διευκρινίζεται ευθείς εξ αρχής ότι η έρευνα αυτή σε καμία περίπτωση-και αυτή την φορά ακόμα και αν έχει στην διάθεση της τέτοιο υλικό ή περιέλθει στην κατοχή μας όπως συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις, -δεν πρόκειται να δημοσιοποιήσει πληροφορίες που μπορεί να θέσουν σε δοκιμασία την εθνική ασφάλεια της Ελλάδος. Δεν το κάναμε ποτέ έως τώρα, στην 35ετη δημοσιογραφική πορεία μας, δεν θα το κάνουμε ποτέ!
Ο πρώτος κύκλος ξεκίνησε το 2013, μέσα από το ΕΛΛΗΝΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ>, < GREEK AMERICAN NEWS AGENCY >, συνέχισε με συνεχή και πολλά εξαντλητικά δημοσιεύματα, ντοκουμέντα και αποκαλύψεις τα έτη 2014, 2015, 2016. Έτη πολύ κρίσιμα και απολύτως καθοριστικά για το μέλλον και την Ελληνική(;) Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.
Το 2017 επανήλθαμε με μια σύνοψη όσων είχαν ως τότε αποκαλυφθεί και προσθέσαμε νέο υλικό σε αυτή την μεγάλη, ίσως την μεγαλύτερη στα ελληνικά δημοσιογραφικά χρονικά καθώς δεν έχει καταγραφεί παρόμοια περίπτωση δημοσιογραφικής έρευνας ειδικά για την ΕΥΠ(πρώην ΚΥΠ), τουλάχιστον από το 1974 έως σήμερα (ΜΑΙΟΣ 2018).
Η έρευνα αυτή αρχικά, είχε προγραμματιστεί να μη δημοσιοποιηθεί τουλάχιστον αυτή την πολιτικά και εθνικά τόσο ρευστή και αβέβαιη χρονική περίοδο για την Ελλάδα. Μια περίοδο όπου η Ελλάδα μοιάζει να περιέρχεται σε νέες σφαίρες πολιτικής {και γεωπολιτικής} επιρροής, πέραν εκείνης του Αμερικάνικου Παράγοντα…
Αμερικανικό Παράγοντα που στην Αθήνα εκφράζεται (official) πάντα δια του εκάστοτε, Αμερικανού Πρέσβη. Εν προκειμένου στην παρούσα ευαίσθητη περίοδο μιλάμε για τον εντιμότατο κ. Τζέφρυ Παϊατ. Ένα διπλωμάτη ξεχωριστό για την “πρωτόγνωρης”, “υπέρ δραστήριας” και μάλιστα πολυεπίπεδης, πολυσχιδούς και ποικιλόμορφα διπλωματικής δραστηριότητας… Δραστηριότητα παράλληλα όμως πρωτοφανούς -και ίσως στα παγκόσμια -διπλωματικά χρονικά των ΗΠΑ υποστήριξης, κάποιας χώρας, ειδικότερα δε της Ελλάδος εκ μέρους του κ. Πρέσβη. Υποστήριξης φυσικά πάντα και μόνον σε επίπεδο ρητορικής… Παρακάτω θα εξηγήσουμε τι εννοούμε ακριβώς…
Οι πρόσφατες όμως εξελίξεις, {με αφετηρία την πρώτη εβδομάδα του Μαΐου του 2018, όπου εκδηλώθηκε κυριολεκτικά ένας ορυμαγδός -στην πλειοψηφία τους κατευθυνόμενων και απολύτως ελεγχόμενων – πανομοιότυπων (copy paste, δίκην non paper, μιας και έχουν γίνει της μόδας πια σε σημείο που ευτελίζουν θεσμούς όμως το Πρωθυπουργικό γραφείο κτλ ) δημοσιευμάτων, στον συστημικό και όχι μόνον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, υπό τον γενικό και αόριστο τίτλο ‘ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΠ” αφενός, και αφετέρου επαναφορά στην επιφάνεια της ευρύτερης δημοσιότητας της “πολυπαιγμένης” πια, υπόθεσης “ΠΥΘΙΑ Ι” .
Μια άκρως περίεργη υπόθεση, και με πολλά-πολλά εύλογα ερωτηματικά για εκείνους που στα αλήθεια έχουν ερευνήσει εις βάθος (…) αυτή την υπόθεση… Ιστορία που και αυτή την φορά, επανέρχεται και μάλιστα με τον πιο επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο, ( και πάλι ) μάλιστα από “ανώτατες πηγές” της ίδιας της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών… Αυτή την φορά όμως από εντελώς άλλα πρόσωπα και με εντελώς άλλη διαφορετική αφετηρία… άλλα κίνητρα… και άλλες σκοπιμότητες…
ΜΕ ΒΑΣΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ αυτή την φορά, επανέρχεται στην επιφάνεια όμως, κάτω υπό το πρίσμα της ευθείας αμφισβήτησης των όσων είναι ήδη γνωστών ως γεγονότων που στόχευαν ευθέως τον π. Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή… Και που πράγματι ενδεχομένως και να στόχευαν και την ίδια την χώρα, αν δεχθούμε και το περιβόητο σχέδιο “ΠΥΘΙΑ ΙΙ”… που εν συνεχεία έκανε την εμφάνιση του.
Η υπόθεση {ΠΥΘΙΑ Ι} , μετά το πόρισμα του ανακριτή Δημήτρη Φούκα μοιάζει (πάλι να) καρκινοβατεί στα άδυτα των αδύτων της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Βρέθηκε (;) λοιπόν ένα νέο έγγραφο που βάζει σε νέες βάσεις την υπόθεση… Το ερώτημα είναι που ήταν τόσα χρόνια αυτό το -όχι και τόσο -νέο έγγραφο;
Τι απλούστερο και νόμιμο από το να στείλει ο κ. Γιάννης Ρουμπάτης αυτό το νέο(;) έγγραφο, χωρίς τυμπανοκρουσίες και πολιτικό θόρυβο, υπ. αριθμόν {509/17.03.2009} που βρέθηκε στα αρχεία της ΕΥΠ στον εισαγγελέα και στον αρμόδιο ανακριτή ώστε να λάμψει η αλήθεια και να βοηθηθεί στα αλήθεια το έργο της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Αν ήθελε θα μπορούσε να το κάνει…
Βέβαια τούτων δοθέντων, ανακύπτουν άλλα σοβαρότερα και εύλογα ερωτηματικά.
Δηλαδή από τον Απρίλιο του 2011 που αποκαλύφθηκαν,– και είναι όντως μια μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία, για το περιοδικό Επίκαιρα, — τα επίμαχα δυο καυτά έγγραφα που αποκάλυπταν την υπόθεση “ΠΥΘΙΑ Ι” με την στοχοποίηση του π. Πρωθυπουργού Κώστα Καραμναλή, επί κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου δηλ, δεν έγινε το φυσιολογικό που συμβαίνει αυτονοήτως στο κάθε ευνομούμενο και σοβαρό με κρατική υπόσταση κράτος; έστω μια εσωτερική ένορκη διοικητική εξέταση(ΕΔΕ)! Γιατί άραγε; έστω για τα μάτια και ξεκάρφωμα…
Προκειμένου να διερευνηθεί πώς(;) και από ποιον(;) και κυρίως με ποια(;) πραγματική σκοπιμότητα διέρρευσαν αυτά τα δυο έγγραφα; Που αφορούσαν την επιλεγόμενη υπόθεση ΠΥΘΙΑ Ι…
Έγγραφα πάνω στα οποία, βασίστηκε ο πολιτικός βίος της χώρας και εν πολλοίς μοιάζει να εξαρτάται (εν μέρει και εφεξής ) ξεκίνησε και όλη αυτή τη υπόθεση… εκ τότε αναπτύχθηκε όλη αυτή η παραφιλολογία… Συνωμοσιολογία και υπερφίαλη φλυαρία… επανερχόμενη κάθε φορά στην δημοσιότητα… χωρίς επί της ουσίας να προστίθεται τίποτα απολύτως στην αλήθεια. Επί των πραγματικών γεγονότων…. που πραγματεύται η υπόθεση “ΠΥΘΙΑ Ι”.
θα μπορούσαν να είχαν όλα αποφευχθεί. Όλα! Και τα δικαστήρια. Και οι στημένες δίκες. Και οι στημένες καταδίκες. Και ο διασυρμός. Και ο εμπαιγμός της πλέον νευραλγικής κρατικής υπηρεσίας.
Πέρασε η διοίκηση του Πρέσβη Κων. Μπίκα, η διοίκηση του έμπιστου του κ. Αντώνη Σαμαρά κ. Θ. Δραβίλλα και τώρα η διοίκηση του αυτοκόλλητου και απόλυτα ταυτισμένου με τον Πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα, κ. Γιάννη Ρουμπάτη. Και εύλογα αναρωτιέται κάποιος νουνεχής νους:
Πώς ουδείς εξ αυτών δεν διέταξε το αυτονόητο; Μια εξονυχιστική και μάλιστα μυστική εξαντλητική ΕΔΕ; για την διαρροή αυτών των “ειδικού χειρισμού” εγγράφων.
Ίσως αν γινόταν αυτή η ΕΔΕ, τότε το 2011, άμα της δημοσιοποιήσεως των εγγράφων από το περιοδικό επίκαιρα, ή και αρκετά νωρίτερα, γιατί υπήρξε εντονότατο θολό και σκοτεινό παρασκήνιο πριν από αυτή την διαρροή, μια διαρροή που κατά μια πολύ στενή νομική έννοια, η δημοσιοποίηση τέτοιων εθνικά απόρρητων και ευαίσθητων κρατικών εγγράφων “ειδικού χειρισμού”, με μια πρώτη ματιά συνιστά κακούργημα! Ίσως και κάτι περισσότερο…
Την ευθύνη δε, εννοείται πως δεν την έχει ο δημοσιογράφος που ορθώς έκαμε την δουλειά του αλλά εκείνος/οι που διαρρέουν τέτοια εθνικά απόρρητα κρατικά έγγραφα…
Δείτε π.χ. τι παθαίνουν οι άνθρωποι, σε χώρες όπως οι ΗΠΑ (και αλλού) που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν συμβάλει στην αποκάλυψη εθνικών κρατικών απόρρητων μυστικών οδηγούνται στην φυλακή! Ασχέτως αν η ουσία και το περιεχόμενο αυτών των μυστικών ή εγγράφων μπορεί και να θεωρηθεί κατά μια στενή κοινωνική και πολιτική έννοια “επωφελής”… Εδώ υπάρχει πολλή συζήτηση…
Ίσως αν είχε γίνει αυτή η ΕΔΕ, για την οποία λίαν συντόμως θα ακούσετε εκ των υστέρων βέβαια, και από τα πλέον επίσημα υπεύθυνα χείλη, να γίνεται λόγος, αλλά για πρώτη φορά να τίθεται το ζήτημα από αυτό εδώ το βήμα, ίσως τότε να είχε βρεθεί άκρη του νήματος σε αυτό το πολύ μπερδεμένο κουβάρι… που λέγεται ΠΥΘΙΑ Ι πόσο μάλλον στο μεταγενέστερο που ακούσει στο κωδικό όνομα “ΠΥΘΙΑ ΙΙ”… που ήρθε να “συμπληρώσει” το πρώτο. Εκ των υστέρων και πολύ καθυστερημένα…
Και τότε πολύ απλά ο “υπαίτιος” αυτής της διαρροής, φυσικός ή ηθικός αυτουργός, να είχε ευσχήμως αποστρατευθεί… και μάλιστα “ευδοκίμως” τερματίσει την θητεία του… απομακρυνθεί και συνταξιοδοτηθεί, χωρίς να χρειασθεί να στηθούν αλληλοδιαδόχως από το 2010 ένα σωρό άλλες περίεργες… γκρίζες…και σκοτεινές… ύποπτες ιστορίες. Ιστορίες που πράγματι θέτουν εν κινδύνω την κρατική υπόσταση της Ελληνικής (;) Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι οποιαδήποτε υπόθεση ή πραγματικά δεδομένα ή γεγονότα μπορεί να αποσταθεροποιήσουν στον πιο ευαίσθητο νευραλιγικό κρατικό φορέα! Αν πράγματι μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο δηλ αποσταθεροποίηση της ΕΥΠ αυτομάτως αυτό σημαίνει και αποσταθεροποίηση της χώρας! Πολιτική. Κοινωνική και στρατιωτική.
Ιστορίες που, στα χρόνια που μεσολάβησαν από το 2010, κυριολεκτικά διέλυσαν και έφεραν την πλήρη αποσύνθεση της ΕΥΠ. Διάλυση και αποσύνθεση που θα χρεωθεί και θα πιστωθεί μοιραία στον ίδιο τον κ. Ρουμπάτη, αφού είναι εκείνος που έρχεται πρώτος μέσω διαρροών και ουσιαστικά την προαναγγέλλει… κάνοντας λόγω για αποσταθεροποίηση της ΕΥΠ με απειλές και κατά του ιδίου προσωπικά…
Θα μπορούσε να είχε κάνει πολλά περισσότερα ο κ. Γιάννης Ρουμπάτης για να μη φτάσουν εδώ που έφτασαν τα πράγματα… Κάποια πράγματα δυστυχώς τα γνώριζε, γιατί του είχαν υπομνηθεί και μάλιστα εγκαίρως (τον Μάρτιο του 2015) από πολύ έγκυρες πηγές… Έγινε προσπάθεια να πέσουν οι τόνοι…
Εκτός, επαναλαμβάνω και αν όλο αυτό το “τρομό επικοινωνιακό” παιχνίδι που στήθηκε από τις αρχές Μαΐου -και θα συνεχισθεί- στοχεύει αλλού… υπαγορεύται και εκπορεύεται από αλλού…
Αν δε, δεχθούμε τις πολύ περίεργες φήμες που κυκλοφορούν εδώ και κάτι μήνες (…) πότε για την δραστική απομείωση του χρέους μας και πότε για σκληρό θερμότατο επεισόδιο με την Τουρκία…Που θα αναγκάσουν στον σχηματισμό εθνικής κυβέρνησης… τότε τα πράγματα περιπλέκουν, όχι μόνο για εκείνους που απεργάζονται στο σκοτάδι τέτοια περίεργα, γκρίζα και θολά, και πάντως πολύ σκοτεινά, σχέδια για την ίδια την χώρα αλλά και για τους ίδιους… Διότι, ως γνωστόν, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια… Σταματώ εδώ…
Τούτο από μόνον του το γεγονός, της “ξαφνικής πρεμούρας”, του καθ οδόν πλέον απερχόμενου διοικητή της ΕΥΠ κ. Γιάννη Ρουμπάτη αλλά και μια σειράς άλλων γεγονότων που εξελίσσονται κυρίως στο παρασκήνιο, ενίοτε και στο προσκήνιο, όπως η “ξαφνική” επίσκεψη του Πρίγκιπα Κάρολου, και άλλων οσονούπω επερχόμενων γεγονότων μας υποχρεώνει να ξεκινήσουμε να δημοσιοποιούμε -ΜΕΡΟΣ ΜΟΝΟΝ- αυτής της πολυετούς έρευνας.
Εύχομαι να προλάβουμε… Και να μη μας προλάβουν ξαφνικά και περίεργα γεγονότα… Όπως η επανεμφάνιση πχ της “Σέχτας επαναστατών” που δολοφόνησε τον φίλο και συνάδελφο Σωκράτη Γκιόλια… ή κάποιας άλλης νεο εμφανιζόμενης οργάνωσης που θα αναλάβει να καθαρίσει…
Γιατί στα αυτιά μου ακόμα ηχεί αυτή η φράση που άκουσα σαν απειλή από τα πλέον επίσημα κρατικά χείλη… Σε εκείνη την τελευταία συνάντηση μου- πάντα για τις ανάγκες του ρεπορτάζ – με κορυφαίο ανώτατο κρατικό παράγοντα ότι “θα σου σπάσω τα πόδια αν αντιληφθώ ότι…” και εδώ σταματώ.
Κατά την διάρκεια της δημοσιοποίησης αυτής της έρευνας θα δημοσιοποιηθεί και νέο υλικό, μιλάμε πάντα για ντοκουμέντα οποιασδήποτε μορφής.
Βεβαίως για να μη στροβιλίζονται περίεργες και θολές νοσηρές “ιδέες”, όπως έχω ξανά πει και ξανά γράψει σε μια τέτοια περίπτωση… που κάποιοι σκεφθούν ανοησίες, τότε έχουν γνώση οι φύλακες… και έχουν σκορπίσει ανά την Ευρώπη (και στις ΗΠΑ) φακέλους με πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες και πολλές υποθέσεις που κατά καιρούς έχω ερευνήσει και πιθανόν να αγγίζουν πολλούς και πολλές καταστάσεις… ας το έχουν υπόψη τους κάποιοι…
Το ερώτημα που βεβαίως τίθεται και συνάγετα πλέον από το αποτέλεσμα όλου αυτού του “επικοινωνιακού σχεδίου” με μια βροχή συνεχών και πανομοιότυπων (copy paste) δημοσιευμάτων, εκ μέρους του (νυν) διοικητή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, κ. Γιάννη Ρουμπάτη, είναι τι τον οδήγησε σε αυτό το “απονενοημένο διάβημα”;
Τι έκανε τον κ. Γιάννη Ρουμπάτη, ένα αρκετά ψύχραιμο και με “παγωμένο” μυαλό να καλέσει σε “γενικό συναγερμό”;
Όχι βέβαια ότι στα αλήθεια μπορεί κάποιος να σκεφθεί ότι ο κ. Ρουμπάτης -και ο οποιοσδήποτε διοικητής ενός τέτοιου κρατικού φορέα μπορεί – να φοβάται στα αλήθεια, είτε τον πρώην συνδικαλιστή και πανίσχυρο άνδρα της ΕΥΠ, Κώστα Αγγελάκη με τον οποίο φαίνεται πως έχει ξεσπάσει μια προσωπική βεντέτα! “Βεντέντα” που θα μπορούσε να μην έχει φτάσει εδώ που έφτασε…
Ούτε βεβαίως μπορεί να πείσει ο κ. Ρουμπάτης ότι φοβάται, πολύ περισσότερο μπορεί να απειληθεί η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών από ένα ακόμα αμφιλεγόμενο άτομο που μάλιστα δεν υπήρξε και ποτέ οργανικό μέλος της ΕΥΠ.
Διότι δεν είναι δυνατόν να δεχθεί κάποιος πολιτικά νοήμων ότι μια τέτοια, έστω και φαινομενικά αλλά τουλάχιστον κατ όνομα κρατική (πάλαι ποτέ πράγματι πανίσχυρη και κραταιά) μυστική(;) υπηρεσία μπορεί να απειληθεί και μάλιστα από έναν μόνον άνθρωπο! έστω δυο… ή μια ολιγομελή- όχι περισσότερα των 4 ατόμων- ομάδα … Διότι περί αυτού μιλάμε τώρα, ας μη γελιόμαστε…
Και φυσικά, ούτε προσωπικά, ούτε άλλος κανείς που σέβεται τον εαυτό του και το ρεπορτάζ του, σε καμία περίπτωση δεν εννοώ τον ανεκδιήγητο “επιχειρηματία της Ρόδου” που έχει γεμίσει το ελληνικό διαδίκτυο με μια σειρά από ασυναρτησίες και αυτοτιτλοφορείται ως πρώην (και νυν άλλων κρατικών υπηρεσιών) “πράκτορα”…
Αν μάλιστα πράγματι αυτό το άτομο έστω και στιγμιαία, γιατί αυτή είναι η αλήθεια, για κανά 300αρι ευρώ, άντε το πολύ κανά 500αρι, πουλούσε για λίγους μήνες “φύκια για μεταξωτές κορδέλες” σε αυτούς που τότε τον “στρατολόγησαν” -και αυτό μαρτυρά αν μη τι άλλο το επίπεδο για τα κριτήρια που έθεταν οι ως τότε κρατούντες και ιθύνοντες, αλλά και εξηγεί και το κατάντημα, την πλήρη απόπτωση, αποσύνθεση και διάλυση των ελληνικών κρατικών και πλέον καθόλου, μα καθόλου, μυστικών – υπηρεσιών…
Αλλά, άλλο διάλυση…ενός κρατικού (έστω κάποτε ή και σήμερα ) ισχυρού υποτίθεται φορέα και άλλο αποσταθεροποίηση… Πόρρω απέχει! Αν μιλάμε για αποσταθεροποίηση μιλάμε για πολιτική αποσταθεροποίηση!
Προσωπικά δεν ασχολήθηκα με αυτό το “φρούτο”… εννοώ τους μαϊμού πράκτορες, παρ’ ότι έχουμε στην διάθεση μας αρκετό υλικό, παρέλκει όμως, άλλωστε από τέτοια “φρούτα” γεμάτος ο μπαξές της Ελλάδας και από τέτοια άνθη του κακού…
Ούτε φυσικά και άλλος σοβαρός συνάδελφος ασχολήθηκε. ίσως ελάχιστοι και τούτο μόνον επίσης επειδή μπορεί να ξέφυγε στην πίεση του χρόνου που μας κυνηγά όλους… Μόνον περιθωριακοί και άσχετοι, όψιμοι “αρθρογράφοι, αναλυτές” ενίοτε και προφητολάγνοι, ασχολήθηκαν και όσοι έχουν πλήρη άγνοια…κινδύνου.
Πάμε στα σοβαρά λοιπόν της επικοινωνιακής επιχείρησης της ΕΥΠ που είδε το φως της δημοσιότητας από τις αρχές του Μαΐου μέχρι αναρτήσεως αυτού του άρθρου.
Αν είναι λοιπόν δυνατόν να μπορεί να απειληθεί μια τόσο ισχυρή κρατική υπηρεσία; Ελληνική κατ’ επέκταση και ευρωπαϊκή, αφού έτσι κι αλλιώς συνεργάζεται με αντίστοιχες θπηρεσίες της Ε.Ε. αλλά και άλλες πέραν του Ατλαντικού ή δώθε του Ατλαντικού…
Φανταστείτε να καλούσε η κυρία Τζίνα Χάσπελ, νέα διευθύντρια της CIA στις ΗΠΑ, μερικούς φίλα προσκείμενους στην κυβέρνηση Τράμπ συναδέλφους δημοσιογράφους σε συνάντηση, μεταξύ τύρου και αχλαδίου, και επειδή εξ αντικειμένου πράγματι έχει πολλαπλώς στοχοποιηθεί ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλτ Τράμπ, για να τους πει το αδιναόητο(!) ότι απειλείται η CIA??? ή το FBI κτλ.!!!
Το ίδιο φυσικά ισχύει βεβαίως και για κάθε άλλο σοβαρό και με συνέπεια και συνέχεια αλλά και ουσιαστική υπόσταση κράτος! Την Μεγάλη Βρετανία, την Δανία, την Γερμανία, την Ρωσία, το Ισραήλ… και άλλα ευρωπαϊκά (και μη) κράτη να βλέπουν από τα δελτία που λαμβάνουν από τις πρεσβείες τους στην Αθήνα -και από άλλες πηγές ανοιχτές ή πολύ περισσότερο “κλειστές” πηγές πληροφόρησης – ότι οι Ελληνικές κρατικές μυστικές(;) υπηρεσίες απειλούνται! Είναι ποτέ δυνατόν; Εκτός, με αυτή την εικόνα να βγαίνει προς τα έξω… αν εξυπηρετείται κάποια άλλη σκοπιμότητα…
Ποια η εικόνα που σχηματίζεται για την χώρα; Σε οποιαδήποτε ευνομούμενη άλλη χώρα με σοβαρούς θεσμούς και οντολογική κρατική υπόσταση, ο πολιτικός προϊστάμενος παρ αυτά θα είχε αποπέμψει αυτόν τον διοικητή αυτής της κρατικής -πόσο μάλλον μυστικής – υπηρεσίας που αφενός εκθέτει την ίδια την χώρα, αφού την εμφανίζει ευάλωτη και φανερά εκτεθειμένη σε κινδύνους και ανοιχτές απειλές! (SIC) και αφετέρου μαρτυρά, το λιγότερο (κάθε είδους ) ανικανότητα.
Βεβαίως στην περίπτωση του κ. Γιάννη Ρουμπάτη δεν μπορεί να ισχύσει κάτι τέτοιο, όχι γιατί “εδώ είναι Ελλάδα” κατά το κοινώς λεγόμενο που υποτιμά την χώρα και την γελοιοποιεί, αλλά διότι, καθ ομολογία του ιδίου του Γιάννη Ρουμπάτη, σε ανύποπτο χρόνο είναι ο ένας εκ των τριών της τριανδρίας που συγκυβερνά αυτή την χώρα…
Ασχέτως αν οι σχέσεις του κ. Γιάννη Ρουμπάτη με τον Υπουργό (και alter ego του Αλέξη Τσίπρα) κ. Νίκο Παππά δεν φαίνεται να έχουν αποκατασταθεί πλήρως… Πάντως υπήρξε διάστημα που ήσαν κατά πολύ χειρότερες ακόμα και από εκείνες που διατηρεί εδώ και πάρα πολλούς μήνες αναγκαστικά και τυπικά ο Γιάννης Ρουμπάτης με τον Υπουργό Άμυνας Πάνο Καμμένο … Ίσως γιατί ο Γιάννης Ρουμπάτης γνωρίζει πολύ περισσότερα… για το κλίμα που επικρατεί για τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας στις ΗΠΑ… Λόγω και των συχνών ταξιδίων του στις ΗΠΑ…
Εδώ υπάρχει μια σειρά, όχι απλώς λογικών σκέψεων που μπορεί κάποιος να κάμει για τις άμεσες και έμμεσες αλλά διαχρονικές συνέπειες μιας τέτοιας -στην πιο ήπια και χωρίς άλλες σκέψεις – απερισκεψίας…. Κανονική ανοησία! Ανευθυνότητα. Ανικανότητα!
Εν τέλει, αν σκεφθεί κάποιος και αναλύσει σε βάθος τις συνέπειες όλης αυτής της “επικοινωνιακής επιχείρισης” που ξεκίνησε -και μοιάζει να έχει και συνέχεια… (δυστυχώς) από τον 5 όροφο του κτηρίου της λεωφόρου Κατεχάκη, και με προσωπική ευθύνη του κ. Γιάννη Ρουμπάτη, ενέχει σοβαρότατους εθνικούς κινδύνους! Πολύ σοβαρούς… Εισάγει την χώρα σε πολύ επικίνδυνους ατραπούς.
Σκεφθείτε τώρα την εικόνα που δίνει το Ελληνικό- έστω και υπό κατοχή λόγω δανείων και με τόσα πλήγματα και εσωτερικά τραύματα – κράτος προς τα έξω; Τι εικόνα που παρουσιάζει, και μάλιστα ο ίδιος ο Γιάννης Ρουμπάτης ο διοικητής της Ελληνικής Μυστικής Κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, προς τους ομολόγους συναδέλφους του σε όλο τον κόσμο; Αδύναμος; Απειλούμενος; ο πλέον ισχυρός άνδρας της χώρας μετά τον Έλληνα Πρωθυπουργό; ο έμπειρος, κατά τα άλλα δημοσιογράφος και αρχιτέκτονας στην επικοινωνία…Γιάννης Ρουμπάτης. Μέγα ατόπημα. Ολίσθημα άνευ προηγουμένου…
Με τέτοια πορεία και με θητεία δίπλα σε ηγέτες όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου… Όύτε πολύ περισσότερο τυχαία μπορεί να θεωρηθεί η επιλογή του για τον νευραλγικό αυτό τομέα -και όχι μόνον – από τον νυν Πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα…
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, Η λέξη που μοιραία συγκρατεί κάποιος είναι η φορτισμένη πολιτικά λέξη “αποσταθεροποίηση”…
Κοντολογίς. “Αποσταθεροποίηση” της ΕΥΠ δεν “παίζει”! Δεν υφίσταται! Για κανέναν σοβαρό λόγο! Δεν γίνεται… Πολιτική αποσταθεροποίηση ίσως! Γιατί μοιραία εκεί οδηγεί η ταύτιση φορτισμένων λέξεων και εννοιών όπως η λέξη “αποσταθεροποίηση” και τα ακρωνύμια ΕΥΠ.
Ακόμα και αν όλη αυτή η “τρομό-επιχείριση” εντάσσεται στην “λογική Ερντογάν” προκειμένου η απερχόμενη διοίκηση Γιάννη Ρουμπάτη να θελήσει να προβεί, {και πάντα με τις ίδιες συνοπτικές διαδικασίες σε “μαζικές εκκαθαρίσεις” εσωτερικά στον βαθύ πυρήνα -η αλήθεια είναι σε ότι έχει απομείνει όρθιο και στην θέση του- στην ΕΥΠ, προκειμένου έτσι αφενός να δικαιολογηθούν και για να γίνουν (και νέες) μαζικές προσλήψεις -ήδη έχουν δρομολογηθεί προσλήψεις με τα ίδια όπως πάντα κομματικά κριτήρια, δηλαδή μόνον αν ανήκεις στον σκληρό κομματικό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ θα προσλαμβάνεται κάποιος, τα “παλιά καλά” που ίσχυαν επί νομαρχιακών ΠΑΣΟΚ- σε ουσιαστικές δομικές αλλαγές! Μάλλον κάτι τέτοιο επιχειρείται παρά μοιάζει στα αλήθεια να απειλείται η ΕΥΠ!
Και πράγματι, επ ευκαιρίας, αν στα αλήθεια θα έπρεπε να αλλάξει κάτι στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, -τα έχουμε πει άλλωστε εκτενέστερα σε παλαιότερα σημειώματα μας – δεν είναι τα πρόσωπα αλλά αν θέλανε πράγματι να εξυγιάνουν αυτή την πολύπαθη κρατική -και σε καμία περίπτωση πια μυστική- υπηρεσία, οι αλλαγές θα έπρεπε να είναι ουσιαστικές. Δομικές! Συστημικές! Εκ βάθρων. Θεσμικές! Διάλυση-έτσι και αλλιώς είναι σε πλήρη αποσύνθεση- του ήδη υπάρχοντος κρατικού φορέα και επανίδρυση του! Θεσμοθέτηση του σε νέα σύγχρονη βάση.
Με πλήρη κατάργηση του ήδη νομοθετικού πλαισίου, και κατάργηση του ν.3649/2008 καθώς και όλων των συναφών νόμων. Αναθεώρηση πλήρη και συνταγματική κατοχύρωση σε νέες βάσεις. Λαμβάνοντας υπόψην πλέον ο νομοθέτης τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα. Τις νέες ανάγκες. Πλήρη εκσυχρονισμό. Και σίγουρα κατάργηση κάθε έννοιας συνδικαλισμού όπως τουλάχιστον νοείται στην Ελλάδα και δει στα εσώτερα της ΕΥΠ.
Όμως και πάλι, όλη αυτή η “τρομό επικοινωνιακή επιχείρηση” της επικείμενης αποσταθεροποιήσης, δεν μοιάζει, να αφορά ή να θέλει να δικαιολογήσει όλες αυτές τις μαζικές προσλήψεις που έπονται και σχεδιάζονται…καιρός να μπει “νέο καθαρό αίμα” αλλά όχι με κομματικά και ιδιοτελή κριτήρια.
Ούτε επίσης, μπορεί να δικαιολογήσει μόνον τρόμο και πανικό εκ μέρους του Γιάννη Ρουμπάτη -επειδή τυγχάνει να τον γνωρίζω προσωπικά και μάλιστα αρκετά καλά (…) και όχι μόνο από τα χρόνια στον ΣΚΑΙ- για όσα φημολογείται ότι θα του προσάψουν, με καταιγισμό αρνητικών δημοσιευμάτων εις βάρος του- τα διάφορα ύποπτα…θολά και σκοτεινά εξωθεσμικά και φύση και θέση παράνομα (ενίοτε και επιχειρηματικά ) κέντρα… που οι στόχοι τους προς το παρόν συγκλίνουν και συμπίπτουν… προσωρινά. Και αυτά όλα αντιμετωπίζονται.
Άλλωστε πια αυτή η κυβέρνηση κατάφερε σε πολύ ελάχιστον χρονικό διάστημα, σε μόλις τρία χρόνια, να ελέγξει πλήρως τον Τύπο( έντυπο και ηλεκτρονικό). Ας είναι καλά ο Νίκος Παππάς… Και ο Γιάννης Ρουμπάτης και Ανδ. Βερναδάκης…
Αλλού είναι το κλειδί στην μοιραία λέξη “αποσταθεροποίηση” που εντέχνως διοχετεύτηκε στον (συστημικό και όχι μόνον) Τύπο…
Το διάστημα που θα ακολουθήσει -πάντα εκτός απροόπτου και των αστάθμητων γεωπολιτικών παραγόντων- μετά την σχεδόν “θριαμβευτική” επανεκλογή(;) του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κρίνεται όχι απλώς ρευστό πολιτικά για την Ελλάδα, αλλά και εθνικά επικίνδυνο.
Και τούτο κατατίθεται και δημοσιοποιείται μετά λόγου γνώσεως, όχι μόνον με βάση το τρέχον ρεπορτάζ, σειράς ευαίσθητων εθνικά πληροφοριών, αλλά ύστερα από συνδυασμό, και ανάσύνθεση και πολλών διεθνών αναλύσεων- κυρίως αδημοσίευτων <confidencial> που συντάσσονται από διεθνή κέντρα αποφάσεων, μέρος των οποίων ή κάποιων πολύ σημαντικών πληροφοριών από αυτές τις απόρρητες εκθέσεις που έχουν περιέλθει εις γνώση μας.
Έτσι, εύλογα προκαλούν ανησυχία μια σειρά από γεγονότα, που φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους, αλλά άμεσα και αλληλένδετα… Γεγονότα που το κάθε ένα ξεχωριστά αποτελούν ίσως ένα κομμάτι ενός περίεργου γκρίζου πάζλ… Ένα πάζλ που αν, ανασυνθέσει κάποιος ένα – ένα τα κομμάτια του, θα μας δώσει την τελική εικόνα. Βρισκόμαστε όμως στην αρχή αυτού του νέου πάζλ…
Τα κομμάτια που έχουν πέσει στο τραπέζι ακόμα είναι πολύ λίγα… Στο διάστημα που θα ακολουθήσει, αρχής γενομένης από τον Αύγουστο του 2018, θα υπάρξουν και άλλα πολλά γεγονότα που θα αποτελούν κομμάτια αυτού του περίεργου παζλ…
Καταιγισμός εξελίξεων και γεγονότων… Εκείνοι που φαίνεται πως κάτι περισσότερο μοιάζει να γνωρίζουν, εντός και εκτός Ελλάδος, λένε πως τα όσα σχεδιάζονται θα μοιάζουν έντονα και θα φέρουν στο νου την εποχή του καλοκαιριού του 2007 και του Δεκεμβρίου του 2008 και όσων βεβαίως επακολούθησαν… Ίδωμεν.
Βεβαίως πάντα υπάρχει ο σταθερός (;) και αμετακίνητος γεωπολιτικός παράγων των ΗΠΑ…
Παράγων εσωτερικής πολιτικής σταθερότητας στην Ελλάδα από το 1974 και εντεύθεν…
Το βέβαιον είναι πως πολλά έχουν αλλάξει σήμερα στην νέα αμερικανική διοίκηση(new american administration)…και η Αθήνα δείχνει να τα αγνοεί πλήρως!
Πάρα πολλά… Τόσο πολλά που ο σημερινός Αμερικανός Πρέσβης στην Αθήνα, Τζέφρυ Παϊατ, αυστηρή επιλογή της διοίκησης Χίλαρυ Κλίντον και προσωπικά επιλογή της γνωστής πάλαι ποτέ “σιδηράς κυρίας” κ. Βικτώρια Νούλαντ… Μοιάζει μάλλον να βρίσκεται περισσότερο σε πλήρη αναντιστοιχία… λόγων… έργων… και εντολών από το κέντρο του State Department…παρά σε μια τουλάχιστον νοητή ευθυγράμμιση, και άρα “λελογισμένης” αποστασιοποίησης από πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις στην Ελλάδα …
Επομένως μάλλον σε μια απόσταση από την νυν νέα αμερικανική διοίκηση και με τον σκληρό πυρήνα της ομάδος του Ντόναλτ Τράμπ. Δείχνει δηλαδή ο Αμερικανός Πρέσβης, ο κατά τα άλλα ειλικρινά φιλέλλην και συμπαθέστατος κ. Τζέφρυ Παϊατ, να πορεύεται σε μια μάλλον “ακαθόριστη” μοναχική, θολή και μετέωρη πολιτικά και διπλωματικά πορεία… Λίαν συντόμως θα φανεί… Οι παραινέσεις πάντως και οι συνεχείς προβληματισμοί του… περί επικείμενου θερμού επεισοδίου με την Τουρκία προβληματιίζουν έντονα..
Πάντως το αξιοπερίεργο, σε σημείο που εύλογα δημιουργεί υποψίες, αφήνοντας το περιθώριο και για ανάπτυξη νέων θεωριών συνωμοσίας, και είναι εκείνο που ουδείς, εκ των αριστερών(;) ή έστω αμιγώς κομουνιστικών, ή antifa κινημάτων, ΔΕΝ θίγει… ή έστω ΔΕΝ καταγράφει με κάποιο τρόπο, είναι το πώς (;) εξηγείται και πώς(;) ερμηνεύεται όλη αυτή η υποστήριξη (support), που παρέχεται από τον νυν Αμερικανό Πρέσβη κ. Παϊατ, ειδικά και έμμεσα προς τον κ. Αλέξη Τσίπρα δεν έχει αναλυθεί επαρκώς; Δεν έχει καν σημειωθεί από κανέναν…
Προσέξτε και το τονίζω αυτό , υποστήριξη όχι των ΗΠΑ ως κρατική οντότητα που αυτή αν εκφραζόταν, θα την βλέπαμε με διακρατικές ή άλλες πράξεις και εμπορικές ή αλλες πολιτικές ς συμφωνίες (ενδεχομένως και με ελάφρυνση του χρέους μια και οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος στο ΔΝΤ) πέραν βεβαίως της υψηλής ρητορικής και μόνον που την είδαμε σε όλο της μεγαλείο την περίοδο διακυβέρνησης Ομπάμα με αποκορύφωμα την επίσκεψή του στην Αθήνα.)
Μιλώ και επισημαίνω ειδικώς την επίμονη και συνεχή υποστήριξη του κ. Τζέφρυ Παϊατ, εμμέσως πλην σαφώς προς τον Αλέξη Τσίπρα. Αν και στο πρόσωπο κάθε πρέσβη αντανακλάται η χώρα που εκπροσωπεί και εν προκειμένω των ΗΠΑ αλλά εδώ δεν έχουμε δει κάτι ανάλογο σε επίπεδο υποστήριξης (…) – βεβαίως εδώ πρόκειται για μια ειδική και πολύ εξεζητημένη περίπτωση “υποστήριξης”, προσωπικά του κ. Τζέφρυ Παϊατ.
Υποστήριξη που σίγουρα θα τεθεί στο μικροσκόπιο των ιστορικών του εγγύς και απώτερου μέλλοντος. Σε άλλη περίπτωση αν αυτή, παρόμοιας έκτασης υποστήριξης υπήρχε προς τον κ. Σαμαρά ή σε άλλους προγενέστερους Έλληνες Πρωθυπουργούς καταλαβαίνουν όλοι τι θα συνέβαινε στο εσωτερικό της Ελλάδος…
Αν και οι περίεργοι και πολύ σκοτεινοί μηχανισμοί που έχουν αναπτυχθεί στα εσώτερα της χώρας φροντίζουν συχνά -πυκνά να μας υπενθυμίζουν σχεδόν κάθε ΠΣΚ τι θα συμβεί στην χώρα όταν και εφόσον αλλάξει χέρια η πολιτική νομοθετική και εκτελεστική εξουσία…
Υποστήριξη του κ. Τζέφρυ Παϊατ που ναι μεν είναι(;) φαινομενικά δείχνει να απευθύνεται προς την Ελλάδα (…) με τις καθημερινές παρεμβάσεις του κ. Παϊατ, αλλά αυτή η όλη “υποστήριξη” που βγάζει μάτι και επαναλαμβάνω ΟΥΔΕΙΣ ΤΗΝ ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ, ΟΥΔΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ, { να την ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΛΕΙ για τα μάτια, βρε σύντροφοι κομμουνιστές και πάλαι ποτέ αριστεροί } καθρεφτίζεται, προσέξτε, αποκλειστικά και μόνον στον αριστερό(;) “κομουνιστή” νυν Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα!
Οξύμωρο; Μπορεί θα μου πείτε… Αν μη τι άλλο μας βάζει σε περαιτέρω σκέψεις… όλο “αυτό το σκηνικό” μόνο κάτι αθώο και “αυθόρμητο” δεν μπορεί να θεωρηθεί, τουλάχιστον εκ μέρους του κατά τα άλλα συμπαθέστατου κ. Παϊατ…
Όμως ζούμε στην εποχή των μεγάλων ιστορικών ανατροπών, όπως ήδη από το 2013 είχα γράψει σε μια εκτενέστατη μακροσκελή ανάλυση μου για όσα εν συνεχεία επακολούθησαν…
Ξέρω, διαβάζοντας, αυτές τις γραμμές, σας γεννώνται εύλογες απορίες, ίσως απαντηθούν…κάποτε από τα γεγονότα… ίσως και όχι.. Τουλάχιστον τόσο άμεσα. Πάντως είναι τροφή για σκέψη και περαιτέρω προβληματισμό…στην ευαίσθητη χρονικά περίοδο που εισέρχεται η Ελλάδα.
Μια περίοδο που θυμίζει έντονα παραμονές της περιόδου του 1967… και όσα επακολούθησαν με αποκορύφωμα την εισβολή του Τουρκικού Αττίλα το 1974 στην Κύπρο… και πολύ περισσότερο της επίσης πολύ ταραγμένης πολιτικά περιόδου ακόμα και μετά την επάνοδο του Κωνσταντίνου Καραμανλή(1907-1998) από το 1974 και εντεύθεν…
Μια περίοδο με επίσης πολλά κοινά χαρακτηριστικά με το επιλεγόμενο βρώμικο 1989… Θα μπορούσα να πω περισσότερα.. Δεν είναι όμως, ούτε της ώρας, ούτε της παρούσης…
Ίσως η συνέχεια της έρευνάς μας να αναδείξει και να καταδείξει πολύ περισσότερα… {Α.Σ}
ΑΘΗΝΑ. 20 ΜΑΪΟΥ 2018.
Share On Facebook- Tweet It
Share On Facebook
Tweet It
