Οι νουθεσίες που αναδύονται μέσα από τις λέξεις του Ιερώνυμου

Η εθνική ενότητα και η ομοψυχία μπορούν να μας οδηγήσουν στην κοινωνική ανάταση.

Βιάστηκαν, σχεδόν όλοι όσοι θέλησαν να δώσουν έντονα πολιτικό χρώμα πολύ περισσότερο να εκμεταλλευτούν κομματικά, ο καθείς για τους δικούς του προφανείς λόγους, προσδίδοντας πολιτική και δη αντιπολευτικής χροιάς ερμηνεία στα λεγόμενα του Μακαριοτάτου Αρχ. Αθηνών κ Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμου του Β’ με αφορμή την συνέντευξη του στον σνάδελφο Αλέξη Παπαχελά για την τηλεόραση του ΣΚΑΙ.

Ο Αρχιεπίσκοπος, που δεν το συνηθίζει να δίδει συνεντεύξεις, παρά μόνο όταν και όποτε πράγματι έχει να πει κάτι ουσιώδες, γιατί είναι άνθρωπος που πιστεύει ότι «όσο περισσότερο μιλάει το έργο σου τόσο λιγότερο πρέπει να μιλάς εσύ» κάνοντας πράξεις και έργα και όχι λόγια έδωσε απαντήσεις και έστειλε ξεκάθαρα μηνύματα.

Κατ αρχήν προς σύσωμη την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία! Κρούωντας τον κώδωνα του κινδύνου όταν λέει προσέξετε οδεύουμε προς πλήρη αποχριστιανισμό και αφελληνισμό! Προσωπικά θεωρώ, και πλέον ότι και με αυτή του την δημόσια παρέμβαση της συνέντευξης στη τηλεόραση του ΣΚΑΙ, μετά από εκείνη την πρωτοβουλία του να πάρει τον Πρωθυπουργό σχεδόν από το χέρι και να πάνε μαζί στο πλέον ακριτικό νησί, τον Αη Στράτη προκειμένου να στείλουν μήνυμα ενότητας του λαού ενάντια σε κάθε επιβουλή, εξέπεμψε ένα νέο σήμα SOS! Σήμα κινδύνου προς άπασα την πολιτική ηγεσία. Είπε ξεκάθαρα : ενωθείτε! Ξυπνήστε! όταν λέει « μακριά νυχτωμένοι…». Γρηγορείται! Αφυπνισθήτε! Εν άλλοις : σήμανε με τον δικό του τρόπο, εθνικό συνεγιαρμό. Χωρίς να κινδυνολογήσει. Με ήπιο λόγο.

Άλλωστε δεν είναι του τύπου του οι κραυγές και οι φωνασκείες δημαγωγικού χαρακτήρα. Δεν υπήρξε ποτέ δημαγωγός. Και ευκαιρίας δοθήσεις, μιας και φαίνεται και δείχνει έντονα ανήσυχος για όσα έρχονται, και θα επαναλάβω είτε γνωρίζει από πληροφόρηση είτε εκ διαισθήσεως που οφείλει να έχει έντονα ανεπτυγμένη ως πνευματικός άνθρωπος, είπε ξεκάθαρα πως πρέπει να παραμεριστούν όλες οι διαφορές και ηγεσία και λαός να είναι έτοιμοι για παν ενδοχόμενο… Κάθε του λεξη, διατυπωμένη με σύνεση. Σαφήνεια. Σοφρωσύνη. Εχέφρων ο ίδιος έτσι και αλλιώς. Διάκριση και προ πάντων σύνεση και θα έλεγα και σοφία είχε ένα στόχο: Να εμπνεύσει. Να τονώσει το ηθικό των Ελλήνων που είναι πεσμένο. καταρακωμένο. Τσαλακωμένο. Καταπατημένη κάθε έννοια αξιοπρέπειας. Ταπεινωμένη η πλειοψηφία των Ελλήνων που απλά υπομένει έχοντας χάσει κάθε ελπίδα όχι μόνο για τον ίδιο και τα παιδιά του αλλά και για την επόμενη γενιά… Σε αυτόν τον Έλληνα απευθύνθηκε ο Αρχιεπίσκοπος λέγοντας : δεν θέλω αίματα και συγκρούσεις. Προτιμώ τον διάλογο έστω και με επιλογές που θα κοστίσουν. Αλλά αν ο λαός μας απειληθεί θα τον προστατέψω. Θα παλέψω για τα δίκαια του. Θα τον υπερασπιστώ μέχρι τέλους!

Απευθύνθηκε ο Μακαριότατος κυρίως προς όλους εκείνους τους Έλληνες που νιώθουν αδικημένοι, κυρίως έναντι όλων αυτών των φαινομένων που παρατηρούνται με τις φανερές πια διακρίσεις εις βάρος των Ελλήνων Πολιτών με πρόσχημα τους πρόσφυγες και τον κάθε ένα ξένο –μη εληνικής καταγωγής και εθνικής υπηκοότητας – που, δυστυχώς πάντα εις βάρος του σκληρά δοκιμαζόμενου και χειμαζόμενου Έλληνα, τυχγάνει πλούσιας, και μάλιστα εκ του περισσεύματος αλλά κυρίως εκ του υστέρηματος των Ελλήνων, περίσσιας κρατικής πρόνοιας και φροντίδας. Σε κάθε επίπεδο και πάντα ενάντια του σκληρά δοκιμαζόμενου έλληνα. Την ίδια στιγμή που ο μέσος έλλην πολίτης αν δεν λιμοκτονεί δημοσίως κρατώντας ότι του έχει απομείνει από αξιοπρέπεια και περηφάνεια, πένεται ιδιωτικώς… μόνος και καταφρονεμένος… δυστυχώς. Βορρά κάθε άλλου ύποπτου και σκοτεινού συμφέροντος που καραδοκεί την στιγμή και το ατυχές συμβάν για να εκδηλώσει τα ύποπτα θολά και σκοτεινά σχέδια του εις βάρος της χώρας μας.

Ο Αρχιεπίσκοπος με αυτή την «έκτακτου» χαρακτήρα δημόσια παρέμβαση του, μέσω του ΣΚΑΙ, θέλησε όμως να κλείσει και ένα «εσωτερικό μέτωπο», εντός της Ιεραρχίας, εν όψει μάλιστα και της σύγκλησης της ολομέλειας της Συνόδου της Ιεραρχίας εντός του Νοεμβρίου-συνέχεια εκείνης του Οκτωβρίου- με τον πάλαι ποτέ «συμμαθητή» και συμφοιτητή του Μητροπολίτη Καλαβρύτων, κ. Αμβρόσιο και με όσους επιρεάζονται ή ταυτίζονται με τις απόψεις του Ιεράρχη παρέχοντας του πλήρη κάλυψη σε όσα δημοσίως, γράφει και διακηρύσσει με διαπρύσια μάλιστα φλογερά κυρήγματα του. Τουλάχιστον με όσα είπε για τον Μητροπολίτη Αμβρόσιο, ήρεμα, ήπια και κυρίως με διπλωματικό τρόπο, του αφαίρεσαι πλήρως κάθε δυνατότητα εσωτερικής αντιπολίτευσης ετός του σώματος της Ιεραρχίας.

Σε ότι αφορά δε το πολύ θρύλητο ζήτημα του περιβόητου χωρισμού κράτους και Εκκλησίας ο κ. Ιερώνμος έδωσε τις ίδιες απαντήσεις που κατά καιρούς έχει επαναλάβει και έχει γραψει μόνο που αυτή την φορά, αφού έκανε μια επιφανειακή αναδρομή στο ζήτημα με σοβαρά χαρακτηριστικά παραδείγματα ασυνέπειας και ασυνέχειας της Ελληνικής Πολιτείας διαχρονικά από το 1903 και εντεύθευν, διατύπωσε και μια πολύ συγκεκριμένη πρόταση : έδωσε ως παράδειγμα το γερμανικό μοντέλο και επίσης το ανέλυσε πολύ απλά χωρίς τεχνικό- οικονομικούς και κυρίως χωρίς βαρείς εκκλησιαστικούς όρους και διατυπώσεις. Είπε τα πράγματα πολύ απλά και ξεκάθαρα όπως συμβαίνουν όχι μόνον στην Γερμανία αλλά και σε άλλα κράτη της Ευρώπης, προσωπικά θα προσέθετα και των ΗΠΑ του Καναδά και της Αυστραλίας που ναι μεν είναι πλήρως όχι απλά διαχωρισμένι οι δυο θεσμοί αλλά τα παραπάνω κράτη έχουν φροντίσει εδώ και χρόνια και είτε αναλόγως θρησκεύματος που δηλώνεις στην εφορία σου, φορολογείσαι με την συγκατάθεση σου ή δίνεις ένα ποσό της αρεσκείας και της επιθυμείας σου για να πάει στην εκκλησία που ανήκεις. Είτε το αποδίδεις απευθείας στην ενορία –κοινότητα σου όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ.

Μήνυμα έστειλε όμως, ο κ. Ιερώνυμος και σε σε όσους, με ιδιοτέλεια ή και από ασχετοσύνη, έσπευσαν να τον ταυτίσουν, και μάλιστα με πηχαίους τίτλους σε εφημερίδες, με τον παροκάτοχο του Κυρό Χριστόδουλο. Αλλοι, οι περισσότεροι εκ του πρόσφατος παρελθόντος κοντινοί του μακαριστού Χριστόδουλου και άλλοι, οι του άμεσου και στενού του περιβάλλοντος του Χριστόδολου για να τον εμφανίζουν «δικαιωμένο» στα μάτια του λαού. Υπονοώντοας ή λεγοντας και γράφοντας με σαφήνεια «να και ο Ιερώνυμος (σ.σ. που υπήρξε και αντίπαλος του Χριστ. ) που ακολουθεί τώρα στον δρόμο που χάραξε ο Χριστόδολος..». φυσικά και δεν είναι ούτε μπορεί να είναι έτσι εξ ου και οι ξεκάθαρες απαντήσεις που έδωσε ο κ. Ιερώνυμος. Σε όλους αυτούς ο Αρχιεπίσκοπος είπε ξεκάθαρα πως κάνουν ένα τεράστιο λαθος και διαχώρισε πλήρως την θέση του από τον προκάτοχο του, θυμίζοντας επίσης ότι ήταν πικραμένος μαζί του…

Εν τέλει ο Αρχιεπίσκοπος και με αυτή την ευκαιρία αλλά και γενικότερα σε κάθε ευκαιρία πλέον θα σημαίνει σήμα εθνικού κινδύνου προς κάθε κατεύθυνση δηλώνοντας έτοιμος να υπερασπιστεί το Λαό και το Ποίμνιο του αν αυτό απειληθεί… κοντολογίς. Ο κ. Ιερώνυμος εξέφρασε Λόγο εθνικής αφύπνισης και έδωσε με δημόσια μαρτυρία και ομολογία Πίστεως.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ – ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ {ΠΛΗΡΗΣ} ΔΗΛΩΣΗ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ:

Να διευκρινήσω για τους 100αδες φίλους αναγνώστες και εδώ και στην Huffington post Greece αλλά και στα Επίκαιρα και στα άλλα portal & site’s, που αρθρογραφώ και με παρακολουθούν και μου έγραψαν ή τηλεφώνησαν αναφορικά με την σχέση μου με τον Μακαριότατο , και τα σχόλια σας θέλω να πω τούτο: Ναι πράγματι είναι αλήθεια, στο παρελθόν επί σειρά πολλών ετών, άνω των 20 θαρρώ, υπήρξα ίσως εκ των στενότερων συνεργατών, του κ. Ιερωνυμου και ουδέποτε το απέκρυψα. Καύχημα μου για εκείνη την θλιβερη περίοδο. Μάλιστα στάθηκα δίπλα του σε χρόνια πολύ δύσκολα όταν πορεύοταν σχεδόν μόνος σήκωνε τον σταυρό του μαρτυρίου με συκοφαντίες, ψεύδη, διαβολή και όλοι –πλην ελαχίστων – οι αδελφοί του τον είχαν ξεχάσει κι εγκαταλείψει για να τον ξαναθυμηθούν το 2008… Ναι υπήρξα και φίλος και συνεργάτης, και πνευματικά αισθάνομαι εγγύς, αν όχι ο μοναδικός στα δύσκολα εκείνα χρόνια, και πράγματι είναι αλήθεια υπήρξα σθεναρός υποστηριχτής του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, υπομένοντας ακόμα και δικαστήρια και άλλα δεινά, που δεν είναι τοις παρούσης να αναφερθούν, όταν εκείνος ήταν ακόμα μητροπολίτης Θηβών & Λεβαδείας και εβάλλετο πανταχόθεν. Εβάλλετο και πολεμούταν υπόγεια ή και εμφανώς, κυρίως από το στενό περιβάλλον του μακαριστού Αρχ. Χριστόδουλου, ιδίως εν όψει διαδοχής από το 1995 αλλά και εν συνεχεία μέχρι και της εκλογής του ακόμα στον Αρχ. Θρόνο των Αθηνών τον Φεβρουάριο του 2008. Αλλά αυτή η εποχή παρήλθε ανεπιστρεπτί. Από την ημέρα της ενθρονίσεως του οι δρομοι μας «χώρισαν» και εξηγώ τους λόγους στον ίδιο σε επιστολη που του απέστειλα τον Μάρτιο του 2008.

Σήμερα όμως πόρρω απέχω από τον λεγόμενο στενό πυρήνα των συνεργατών του ή έστω δεν συγκαταλέγομαι καν στους απλούς συνεργάτες του έστω και εκ του μακρόθεν. Χωρίς να σημαίνει ότι δεν αισθάνομαι ευγνόμων για όποιες ευεργεσίες δέχθηκα εκείνη την σκληρή για μένα περίοδο των διώξεων μου από το περιβάλλον και τον ίδιο τον μακαριστό Χριστόδουλο εξαναγκάζοντας με εν τέλει σε μόνιμη μετανάστευση από το 2000 στις ΗΠΑ(Νέα Υόρκη) για να επιστρέψω στην Ελλάδα αρχές του 2013, έστω εις ανταπόδοσηθυσιών και άλλων τότε ή λησμονώ την συμβολική προσωπική και κάθε άλλη στήριξη που μου παρείχε με την επιστροφή μου στην Ελλάδα. Ευγνώμων και ουδέποτε επιλήσμων. Αραιά και που, και πάντως δεν τον έχω συναντήσει από τον Ιούνιο του 2013, ίσως τον συναντήσω τυχαία. Αλλά πάντα όταν βρισκόμαστε και ανταλλάξουμε απόψεις η αλήθεια είναι με περισότερο θάρρος και εμπιστοσύνη ο ένας προς τον άλλο χωρίς τύπους και πρωτοκολα..Σήμερα όμως δεν ανήκω ούτε καν στο λεγόμενο στενό περιβάλλον του. Απλά παραμένω ένας παλαιός φίλος και τίποτε περισσότερο. Διαχωρίζοντας την θέση μου με άρθρα και δημόσια κείμενα μου. Όταν και όποτε χρειαστεί η αυτό επιβάλλουν ι περιστάσεις και τα γεγονότα. Άλλωστε άμα τη εκλογή του έλαβε επιστολή μου που πλέον αφενός διαχώριζα την θέση μου, καθώς η θέση μου ήταν και παραμένει δημοσιογράφος και ουδέν άλλο τι, και αφετέρου, ουδέποτε δέχθηκα, να γίνω κρατικός υπάλληλος, πολλώ μάλλον της Εκκλησίας, είτε στο πλευρό του νυν Αρχ. Ιερωνύμου που σέβομαι και εξακολουθώ να υπολήπτομαι είτε εις προς τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Σπυρίδων που με τίμησε με την συνεργασία και εμπιστοσύνη του ή άλλον Ιεράρχη με τον οποίο συνεργάστηκα και πολλές φορές έγινα δέκτης προτάσεων συνεργασίας και τακτοποίησης μου εις τα εσώτερα της Ελλαδικής η άλλης Ορθ. Εκκλ. καθώς πάντα πίστευα πως την Εκκλησία πρέπει να την υπηρετείς αλλά όχι ως κρατικός υπάλληλος.

Ούτε και άφησα τα περιθώρια για να γίνω κρατικός υπάλληλος, ή να ανήκω ούτε στο περιβάλον του ούτε στους συνεργάτες του, παραμένοντας απλώς, ένας καλός φίλος εκ του μακρόθεν… διατηρώντας το δικαίωμα να του ασκώ όταν και όποτε χρειαστεί κριτική κατ ιδίαν και όχι δημοσίως. Αυτά ως συνεξήγηση και απαίτητη διευκρίνιση για όσους –και τους ευχαριστώ ασχέτως προθέσεων και διαθέσεων ή περιεχομένου – είχαν την ευγενή καλοσύνη να μου έχουν στείλει μαιλ, αρκετές φορές εδώ και καιρό, λέγοντας μου το ένα ή το άλλο ως προς τον νυν Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ Ιερώνυμο. Όπως εδήλωσα και στον ίδιο η θέση μου είναι να παραμένω δημοσιογράφος που ασκεί κριτική-όχι απαραίτητα αρνητική- στην εξουσία και η δική του θέση είναι εκεί που τον επέλεξε η ιστορία και η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος και λογοδοτεί εις τον Θεό, και στην συνείδηση του, όπως όλοι μας άλλωστε. Η ιστορία θα κρίνει όλους μας. Και εκείνον. Και τον μακαριστό Χριστόδουλο και φυσικά εμένα τον ελάχιστον εκ των ελαχίστων. Αυτά προς άρση κάθε παρεξήγησης και δεν θα επανέλθω επί του θέματος εδώ θα είναι script a magnet . Οι εξηγήσεις μου είναι πλήρεις και καθ όλα ειλικρινείς και απευθύνονται προς κάθε κατεύθυνση. Καλόπιστη ή και κακόπιστη. Ευχαριστώ για τη κατανόηση.

Πηγή

*Μέρος του άρθρου δημοσιεύτηκε στη Huffington Post στις 03.11.2016