Ο Ερντογάν και οι νέες ισορροπίες που διαμορφώνονται. Ο Ρόλος των ΗΠΑ και επιφανών Αμερικανών Πολιτικών που στήριξαν Φανάρι και Βαρθολομαίο
ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΡΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΡΑΣΣΙΑΣ
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ-ΕΠΙΚΑΙΡΑ (τ.347 ΙΟΥΛΙΟΣ 01072016):
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΡΗΤΗ, ΚΟΛΥΜΒΑΡΙ ΔΗΜΟΥ ΠΛΑΤΑΝΙΑ, ΧΑΝΙΑ
Η Μεγάλη Σύνοδος των Δέκα (εκ των 14) Ορθοδόξων Εκκλησιών της Ανατολής, της Μιας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, που έλαβε χώρα στην Εθνική επικράτεια της Ελλάδος, τμήμα της πάλαι ποτέ 1000χρονης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας των Παλαιολόγων και των Κομνηνών, μετά από σχεδόν 10 αιώνες , στην νήσο της Κρήτης στο Κολυμβάριο του Δήμου Πλατανιάς του Νομού Χανίων, πέρα από τα νέα ιστορικά δεδομένα που αφήνει ως παρακαταθήκη στις Κοινωνίες των Λαών, ειδικά με την Μεγάλη Εγκύκλιο που εξέδωσε και αφορά απευθυνόμενη η Ορθοδοξία κυρίως και άμεσα προς την παγκόσμια κοινότητα, δημιουργεί και παράγει, και όχι μόνον σε Εκκλησιολογικό, Θεολογικό, Νομοκανονικό, Πανορθόδοξο, αλλά και διεθνές πολιτικό επίπεδο, αλλάζοντας τις εσωτερικές ισορροπίες, εντός και εκτός της Ορθοδοξίας, παρήγαγε και θα παράγει, για πολλά ακόμα χρόνια και νέα γεωπολιτικά δεδομένα.
Δημιουργεί (ή και καταργεί ) και θα δημιουργεί νέες στρατηγικές συμμαχίες κρατών και εθνών. Αλλάζει δεδομένα 10ετιών, ενδεχομένως να αλλάξει και ιστορικές παραδοσιακές συμμαχίες αιώνων μεταξύ Λαών και Εθνών. Το μελάνι, οι υπογραφές των Προκαθημένων αλλά και των Αρχιερέων που συνυπέγραψαν κείμενα αποφάσεις και εγκυκλίους, όπως και οι σφραγίδες των Εκκλησιών τους, είναι πολύ νωπό ώστε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε το μέγεθος και το βάθος των δομικών αλλαγών, που έτσι και αλλιώς θα επιφέρουν στις επόμενες δεκαετίες στην μείζονα και ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, των Βαλκανίων, της Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης αλλά και Ηπείρων όπως της Αφρικής, της Αμερικής και της Αυστραλίας.
Όπου δηλαδή ζουν και εγκαταβιούν Ορθόδοξοι ανά τον κόσμο εκεί και θα υπάρξουν μεγάλες αλλαγές στις κοινωνίες λαών και εθνών. Κρατών και οργανισμών. Ίσως είναι ακόμα, όχι απλά πολύ νωρίς, αλλά πάρα (μα πάρα πολύ) νωρίς, για μπορέσουμε να δούμε και να αντιληφθούμε τι θα συμβεί, στο άμεσα ορατό μέλλον, αλλά κυρίως στο εγγύς και στο μακράν μέλλον. Έτσι συνέβαινε αιώνες τώρα με τις ανάλογες συγκλήσεις Συνόδων στους κόπους της πάλαι ποτέ Βυζαντινής αυτοκρατορίας έτσι συνέχισε να συμβαίνει ακόμα και σε νεότερες φάσεις και περιόδους όπου η 1000χρονη Βυζαντινή Αυτοκρατορία είχε πάψει να υπάρχει προ πολλού, όπως μετά την απόφαση της Πατριαρχικής Συνόδου το 1872 που καταδικάζει τον εθνοφυλετισμό, που σήμερα τον βλέπουμε να αναβιώνει απειλητικά με ταχύτατους ρυθμούς στους κόλπους όλων των Κοινωνιών, λόγω του άκρατου νεοφιλελευθερισμού και των αποτελεσμάτων της αχαλίνωτης και ασύδοτης οικονομίας των Funds και των τραπεζών, έτσι θα συμβεί και με το αποτέλεσμα αυτής της Μεγάλης Συνόδου. Ανεξάρτητα, από το αν τα κείμενα και οι αποφάσεις Της, θα γίνουν αποδεκτά, δια του «μυστηρίου της αποδοχής» που δρα και επιδρά στην ζωή των Πιστών, και άρα σταδιακά και ανά Εκκλησία, είτε εμπράκτως είτε “μυστικώς και αοράτως” θα γίνονται βίωμα στην ζωή και την καθημερινότητα των Πιστών, μέσω και της λατρευτικής οδού ή της κατηχήσεως, είτε κατά τον ίδιο τρόπο απορριφθούν και θα περάσουν στην ιστορία ωσάν να μην έλαβαν ποτέ χώρα, αφού ούτε μνεία τους θα γίνεται στις λατρευτικές συνάξεις της Εκκλησίας μας, ούτε οι Αρχιερείς (και σήμερα ζώντες) θα μνημονεύονται, και έτσι θα περάσουν και αυτή στην λήθη της ιστορίας όπως τόσες και τόσες άλλες παρόμοιες Σύνοδοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας που ναι μεν εκείνη την χρονική συγκυρία γνώρισαν αίγλη και έτυχαν αντίστοιχης αναγνώρισης αλλά ο λαός τις είχε απορρίψει στην αυτοσυνειδησία του και έτσι η ίδια η Εκκλησία τις καταχώρισε στην ιστορία της ως μηδέποτε αναγνωρισθείσες…
Κίνδυνος που επίσης ελλοχεύει και απειλεί ζωηρά και εμφανώς και την παρούσα Μεγάλη Σύνοδο, αν δια της πειθούς και εκκλησιαστικής επιβολής θελήσει να επιβάλλει τα κείμενα και τις αποφάσεις της στους Λαούς και τις Κοινωνίες των Ορθοδόξων Λαών.
Ήδη οι αντιδράσεις ποικίλουν παντού! Ανά την υφήλιο. Ανά Εκκλησία διαφοροποιούνται. Σε πανορθόδοξο επίπεδο είναι πολλές και είναι ακόμα η αρχή! Όσο περνά ο καιρός, και στην Εκκλησία ο χρόνος μετρά εντελώς διαφορετικά, και πάντως όχι με τα κοσμικά κριτήρια και δεδομένα και όσο το βαθύτερο πνεύμα και εκκλησιολογική φιλοσοφία και η «νέα» θεολογία που θέλησε να παράξει περνά στους κόλπους των Ορθοδόξων Λαών και Εθνών, μέσω των δομικών και θεσμικών οργάνων της από την Μητρόπολη ως την ενορία που αποτελεί το ζωντανό κύτταρο της Ορθοδοξίας και από τα Πανεπιστήμια και τις Θεολογικές σχολές ως τα Μοναστήρια και τις Λαύρες, τόσο οι αντιδράσεις θα ποικίλουν…
Αντιδράσεις όχι τόσο για το «μικρό μήνυμα» που εκδόθηκε και για την Μεγάλη Εγκύκλιο –που οφείλουμε να σημειώσουμε πως χρειάζεται μεγάλη προσοχή πριν κανείς αποφανθεί επί της ουσίας και όσων αυτή πραγματεύεται – αλλά όσο μελετά κανείς σε βάθος (μετά από τριπλή και τετραπλή και πολλαπλή μελέτη και εντρύφηση επιστημονική και θεολογική και εκκλησιολογική ανάγνωση) τα έξι κείμενα ή τις εισηγήσεις των Προκαθημένων.
Η Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδοξίας, –όπως έγραψα και συχνά επανέλαβα και από αυτό το βήμα αλλά και επανειλημμένα στην Huffngton Post- και ορθώς επανέλαβε από του Ιερού Βήματος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατά την Πατριαρχική Θεία Λειτουργία των Προκαθημένων την Κυριακή των Αγίων Πάντων στις 26 Ιουνίου (2016), τώρα αρχίζει.
Αν δεν γίνει κτήμα και βίωμα των Πιστών ανά την Ορθοδοξία, και αν δε περάσει με όλους τους δυνατούς τρόπους-ακόμα και δια της σύγχρονης τεχνολογίας- και δεν διαχυθεί το βαθύτερο μήνυμα που όντως με αγωνία, και παρά τα όποια ιστορικά λάθη διεπράχθησαν στο διάβα των 100 και πλέον ετών προετοιμασίας και ειδικώς όσα συνέβησαν τα τελευταία 24ωρα προ της Συγκλήσεως της με το πολιτικό και διπλωματικό θρίλερ που ήταν σε εξέλιξη, θέλησε να εκπέμψει προς τον Πιστό Λαό χωρίς στρεβλώσεις, και προ πάντων όχι δια της πειθούς και δια της επιβολής, τότε θα έχει αποτύχει και θα διαλυθεί εις τα εξόν συνετέθη, πριν καλά –καλά στεγνώσει το μελάνι υπογραφών όλων των Προκαθημένων καθώς και των Αρχιερέων που συνυπέγραψαν μετά των μεγάλων Πατριαρχικών σφραγίδων…
Δεν είναι μόνον όσα μέλλει να (και θα ) συμβούν στο εσωτερικό των Εκκλησιών της Ορθόδοξης Ανατολής με την απουσία των τεσσάρων πολυπληθέστερων Εκκλησιών, της Μόσχας, της Βουλγαρίας, της Γεωργίας και της Αντιόχειας όπου πολύ γρήγορα θα δούμε γεγονότα και εξελίξεις που θα ανατρέπουν στην πράξη πια, ακόμα και κανόνες, παραδόσεις αιώνων αλλά και ειωθότα και παραδόσεις Πρωτείων Τιμής και Σεβασμού προς την Πρωτόθρονη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, που σεβάστηκαν ακόμα και Μωαμεθανοί σκληροί όπως ο Μωάμεθ ο Πορθητής και οι Διάδοχοι του , αλλά κυρίως όσα αναμένονται να διαδραματιστούν σε πολιτικό επίπεδο και θα είναι τέτοια και αντίστοιχης έκτασης που πλέον θα είναι ορατά όχι μόνο δια γυμνού οφθαλμού αλλά οι Λαοί και τα Έθνη θα νιώσουν έντονα τις επιδράσεις αυτών των ορμητικών αλλαγών που έρχονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ήδη, την επομένη του τέλους της Μεγάλης των Ορθοδόξων Εκκλησιών, Συνόδου, ο «νέος» «Σουλτάνος» της Τουρκίας, προφανώς αντιλαμβανόμενος τις νέες ισορροπίες –τρόμου- που δημιουργούνται στο εσωτερικό της Ορθοδοξίας με την αισθητή απουσία του Πατριαρχείου Μόσχας και των δορυφόρων της (Βουλγαρίας Γεωργίας και Αντιόχειας) , και προκειμένου να σφίξει περισσότερο την θηλιά στο λαιμό του (εκάστοτε) Οικουμενικού Πατριάρχη και του Πατριαρχείου του Γένους των Ορθοδόξων, ώστε να εγκλωβίσει έτι περαιτέρω το Φανάρι, ζητά ορθά κοφτά «συγνώμη» από την Ρωσία για την κατάρριψη του Ρωσικού μαχητικού σουχόι, τον περασμένο Νοέμβριο (του 2015). Προσβλέποντας και αποβλέποντας φυσικά σε μια γρήγορη και άμεση αποκατάσταση των σχέσεων της Τουρκίας με την νέα μεγάλη και αρκετά υπολογίσιμη υπέρ Δύναμη της Ευρύτερης περιοχής στην Ανατολική και Δυτική Ευρώπη, αλλά και ισχυρής αποφασιστικής δύναμης στην Μέση Ανατολή (και όχι μόνον λόγω Συρίας) αλλά και λόγω όσων μέλει να συμβούν αμέσως μετά την άσκηση του ΝΑΤΟ στην μείζονα περιοχή με την επίθεση που σχεδιάζει να εξαπολύσει κατά των φανατικών ισλαμικών ομάδων. Ρωσική δύναμη όπου πλέον καθορίζει αρκετούς από τους κανόνες του παιχνιδιού σε παγκόσμιο επίπεδο. Ανάλογες ή παρόμοιες αλλαγές θα δούμε και θα πρέπει να περιμένουμε σε πολλά άλλα επίπεδα εντός χωρών και οργανισμών. Αλλαγές που είτε θα εκπλήξουν με την ταχύτητα που θα εκδηλωθούν, είτε ενδεχομένως και να προκαλέσουν τριβές μεταξύ άλλων χωρών, κρατών και εθνών, όπως μεταξύ Βουλγαρίας και Ρουμανίας, Ρουμανίας και Αλβανίας, Γεωργίας και Ουκρανίας, Ρωσίας και Ουκρανίας, Σερβίας και Ρωσίας όπου μέχρι πρότινος διατηρούσαν (πολλές φορές ) ιστορικούς ακατάλυτους, πολιτισμικούς και θρησκευτικούς δεσμούς, όπως μεταξύ Ελλάδος και Ρωσίας.
Γεγονότα και εξελίξεις που διαχρονικά θα επηρεάσουν ακόμα και σχέσεις χωρών όπου μεταξύ τους όπως το Ισραήλ, ενώ δεν υπάρχει κάποιο κοινό πολιτισμικό ή πολύ περισσότερο θρησκευτικό στοιχείο, που μέχρι πρότινος τις ένωνε, όπως η Ορθοδοξία που για αιώνες τώρα συν ένωνε χώρες των Βαλκανίων με χώρες της Ανατολής, κράτη και έθνη της Αφρικανικής Ηπείρου με λαούς και έθνη της γηραιάς Αλβιόνας, εν τούτοις επηρεάζει άμεσα τις αποφάσεις του καθώς αφενός στην καρδιά του Ισραήλ πάντα υπήρχε ένα «μεγάλο κάλφος» εμπόδιο των ευρύτερων σχεδίων του, και αυτό δεν είναι άλλο από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, το οποίο έλαβε μέρος στην Μεγάλη Σύνοδο των Δέκα (εκ των 14) Ορθοδόξων Εκκλησιών ενοχλώντας και προκαλώντας την ισχυρή ενόχληση του Πατριαρχείου Μόσχας επομένως ανάλογο ιστορικό-γιατί θα είναι όντως ιστορικό – βήμα, όπως αυτό του Ερντογάν θα αναμένουμε και από το Ισραήλ προς την Ρωσία προς όχι μόνον άμεση αποκατάσταση των Ρωσό – Ισραηλινών σχέσεων, αλλά και προς μια ευρεία στρατιωτική (και όχι μόνον) διακρατική συνεργασία. Τις άμεσες και ραγδαίες αλλαγές των όσων φέρει μαζί με τα αποτελέσματα της αυτή η πράγματι Μεγάλη Σύνοδος των Δέκα (εκ των δεκά τεσσάρων ) Εκκλησιών της Ανατολής θα αρχίσει η ανθρωπότητα να τις βιώνει σταδιακά και αισθητά τα αμέσως προσεχή χρόνια. Αλλαγές και επιπτώσεις που σίγουρα δεν θα είναι άσχετες με τα γεωπολιτικά δεδομένα της εποχής μας αλλά και των εποχών που έρχονται. Κάποτε ένας μεγάλος διανοούμενος της Ορθοδοξίας ο Στήβεν Ράνσισμαν ορθώς είχε γράψει πως ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας της Ορθοδοξίας. Μακάρι και σίγουρα όλοι ευχόμαστε να είναι αλλά προς την Ορθή Εκκλησιολογία και νομοκανονικότητα και προ πάντων προς την Ορθόδοξη θεολογία που οφείλει και υποχρεούται να ορθοτομεί Λόγο Αληθείας προς τα Έθνη και τους Λαούς ευαγγελιζόμενη το χαρμόσυνο μήνυμα του Ιδρυτού Της Θεανθρώπου και Σωτήρα Χριστού. Με λόγο προφητικό και Σωτηριολογικό και όχι λόγο που φαινομενικά έχει θεολογική απόχρωση αλλά στο βάθος ενδέχεται και να υποκρύπτει άλλες σοβαρότερες σκοπιμότητες.. δεν είναι διόλου τυχαίο ότι ισχυρά στελέχη της αμερικανικής administration μεσούσης και εξελισόμενης της Μεγάλης Συνόδου προέβησαν σε δηλώσεις υποστήριξης αφενός μεν προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη και αφετέρου προς την Σύνοδο των Ορθοδόξων Προκαθημένων.
Δήλωση της Χίλαρι Κλίντον για την Πανορθόδοξη Σύνοδο
Η υποψήφια για το χρίσμα των Δημοκρατικών Χίλαρι Κλίντον έκανε την ακόλουθη δήλωση με αφορμή τη Σύνοδο των Προκαθημένων της ορθόδοξης Εκκλησίας στην Κρήτη.
“Όλοι οι πιστοί πρέπει να χαιρετίσουμε τη σύγκληση από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο της πρώτης μετά από 1200 χρόνια Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Είχα το προνόμιο να δω την πνευματική ηγεσία του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, και είμαι αισιόδοξη ότι τη Σύνοδος θα ανανεώσει τους δεσμούς που έχουν ξεφτίσει στο πέρασμα των αιώνων, επειδή μαζί είμαστε πιο δυνατοί».
Μια ακόμη ισχυρή προσωπικότητα της Αμερικανικής πολιτικής σκηνής εκφράζει τη στήριξή της στη σύναξη της Κρήτης
Μια ακόμα ισχυρή προσωπικότητα της Αμερικανικής πολιτικής σκηνής εκφράζει τη στήριξη της στην Σύνοδο της Κρήτης. Μετά από τον πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων, Ed Royce, ο δημοκρατικός γερουσιαστής από την πολιτεία του New Jersey, Μπομπ Μενέντεζ, πρώην πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της γερουσίας, για ακόμη μια φορά βρίσκεται στο πλευρό του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, αυτή τη φορά μιλώντας με λόγια θερμά για την σύγκληση της Πανορθόδοξης Συνόδου στην Κρήτη. «Η Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας, για ακόμη μια φορά γράφει ιστορία» αναφέρει ο κουβανικής καταγωγής Αμερικανός Γερουσιαστής, ενώ αναφέρεται εκτενώς στην παρουσία Ελληνοαμερικανών Ορθοδόξων στις ΗΠΑ, κάνοντας μνεία σε ονόματα της πολιτικής και της δημοσιογραφίας ( Γιώργος Στεφανόπουλος, Arianna Huffington, John Podesta, Dina Titus John Sarbanes, Κώστας Μπιλιράκης), φτάνοντας μάλιστα στη δεύτερη πορεία για τα πολιτικά δικαιώματα από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι στις 9 Μαρτίου του 1965, όταν Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ και ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Κυρός Ιάκωβος περπάτησαν μαζί.
Ένθερμος υποστηρικτής της Ελλάδας και της Κύπρου, και των εθνικών μας θεμάτων, υπέρμαχος της θρησκευτικής ελευθερίας, ο Μπομπ Μενέντεζ έχει επικρίνει πολλές φορές την Τουρκία, είτε για θέματα που αφορούν το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την καταπάτηση του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας, είτε για ζητήματα που άπτονται των εθνικών μας θεμάτων. Επίσης διατηρεί άριστες σχέσεις με την ελληνική κοινότητα στις ΗΠΑ. Μάλιστα έχει διατελέσει και τελετάρχης της Παρέλασης στην Πέμπτη Λεωφόρου στο Μανχάταν.
Διαβάστε ολόκληρη τη δήλωσή του, η οποία θα καταχωρηθεί στο αρχείο του Κογκρέσου.
“Κύριε Πρόεδρε, για μία ακόμη φορά η Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας, η πατρίδα της θεμελιώδους αρχής της θρησκευτικής ελευθερίας που η δημοκρατία εκπροσωπεί εδώ στην Αμερική, δημιουργεί ιστορία, αυτή τη φορά στο νησί της Κρήτης, όπου ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, κ.κ. Βαρθολομαίος ηγείται της Συνόδου των Ορθοδόξων χριστιανικών Εκκλησιών, της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, που συμβαίνει μόνο μια φορά στην χιλιετία. Στην πραγματικότητα, έχει να συμβεί από το 787 μ.Χ., αλλά συμβαίνει τώρα.
«Τα τρία εκατομμύρια Ορθόδοξοι Χριστιανοί σε ολόκληρη την Αμερική από τις 14 Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες σε ολόκληρο τον κόσμο, εκ των οποίων ο μεγαλύτερος αριθμός συνδέεται με την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία – η Εκκλησία που συγκάλεσε τη Σύνοδο- ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, παρακολουθούν την ιστορική αυτή Σύναξη με μεγάλη προσμονή.
“Έχει χρέος η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος να ασχοληθεί με τα εσωτερικά εκκλησιαστικά ζητήματα, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ωστόσο ενδιαφέρονται επίσης βαθύτατα με την ευκαιρία του ιστορικού αυτού γεγονότος που παρουσιάζει για μια διευρυμένη συζήτηση για όχι μόνο για τη διαδικασία στο πλαίσιο της θρησκείας, αλλά και για τις προοπτικές για ειρήνη και ευημερία που αντιπροσωπεύει για όλα τα μέλη της Εκκλησίας και για όλους τους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί στην Αμερική προέρχονται από όλα τα κοινωνικά στρώματα και αντιπροσωπεύουν όλες τις απόψεις. Περιλαμβάνουν γνωστές σε όλους μας σε αυτή την αίθουσα και πέραν αυτής προσωπικότητες: ο δημοσιογράφος του ABC και οικοδεσπότης της εκπομπής «Good Morning America», Γιώργος Στεφανόπουλος, η δημιουργός της Huffington Post, Arianna Huffington, ο σπορτσκάστερ Bob Costas. Στον πολιτικό κόσμο, ο πρώην κυβερνήτης της Μασαχουσέτης και υποψήφιος των δημοκρατικών για την προεδρία, Μάικ Δουκάκης, ο επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλαρι Κλίντον και ο πρώην επικεφαλής του Επιτελείου του προέδρου Μπιλ Κλίντον, ο John Podesta, καθώς και μέλη του Κογκρέσου: Η βουλευτής Dina Titus της Νεβάδας και Nikki Τσόγκας της πολιτείας της Μασαχουσέτης, καθώς και ο βουλευτής John Sarbanes από το Μέριλαντ και Κώστας Μπιλιράκης της πολιτείας της Φλόριντα.
“Κύριε Πρόεδρε, όλοι αυτοί έχουν κερδίσει το σεβασμό, είναι ταλαντούχοι, επιτυχημένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί των οποίων η πίστη και οι απόψεις εκπροσωπούνται στην ιστορική Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Βρίσκονται ανάμεσα στο πάνω από ένα εκατομμύριο Ελληνορθόδοξων Αμερικανών, υπό τον πνευματικό τους ηγέτη, τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο, ο οποίος προεδρεύει των επτά Μητροπολιτών με περιφερειακές δικαιοδοσίες που συμμετέχουν στην τοπική Ιερά Σύνοδο. Ο Αρχιεπίσκοπος και οι προκάτοχοί του έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αμερικανική ζωή, τον πολιτισμό, και την ιστορία που αποτελεί μέρος της δομής αυτού του έθνους. Όλοι θυμόμαστε την περίφημη πορεία για τα πολιτικά δικαιώματα στη Σέλμα της Αλαμπάμα με επικεφαλής τον Δρ MartinLutherKing, Jr., μπορεί ωστόσο να μην θυμόμαστε ότι, κατά στην πορεία ήταν επίσης και ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος να βαδίζει πλάι-πλάι με τον Δρ King.
“Κύριε Πρόεδρε, οι Ελληνοαμερικανοί, προερχόμενοι από 500 εκκλησίες σε αυτή τη χώρα, συμπεριλαμβανομένων πολλών στην πολιτεία μου, του NewJersey, πιστεύουν βαθιά ότι αυτή η Μεγάλη και Αγία Σύνοδος αποτελεί μια κρίσιμη συνάντηση που μπορεί να έχει απίστευτες επιπτώσεις για τη θρησκεία και τον πολιτισμό τους για ακόμα χίλια χρόνια, ότι οι συζητήσεις της Συνόδου θα έχουν μεγάλη σημασία και προοπτική για μια καλύτερη ζωή για όλους μας, για την ειρήνη σε αυτόν τον πλανήτη, και για το γενικότερο καλό των επόμενων γενεών. Γνωρίζουν, όπως και εμείς σε αυτή την αίθουσα γνωρίζουμε, ότι η σημασία των Ορθοδόξων Χριστιανών θα μετρηθεί όχι από την ιστορία που γράφεται στην Κρήτη σε αυτή τη Σύνοδο, αλλά από την ιστορία των Ορθοδόξων Χριστιανών που έχει ήδη γραφτεί σε ολόκληρο τον κόσμο.
«Συμμετέχω με όλους τους συναδέλφους μου ελπίζοντας για μια επιτυχημένη και παραγωγική Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, η οποία γίνεται μια φορά στα χίλια χρόνια. Συντάσσομαι με όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς φίλους μου στο Νιου Τζέρσεϊ και σε όλο τον κόσμο για τον εορτασμό της ιστορικής αυτής συνάντησης”.
Δήλωση του Προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων, Ed Royce
Με ιδιαίτερη κολακευτική εισήγηση για τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο πρόεδρος της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠ, Ed Royce έκανε με αφορμή τη σύγκληση της διευρυμένης σύναξης και συνόδου των Ορθοδόξων προκαθημένων. Αίσθηση προκαλεί ότι κινητοποιούνται ισχυρά κέντρα στην Ουάσιγκτον, προκειμένου να στηριχθει προσωπικά ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της δηλωσης αναφέρεται στην προσωπικότητά τουκαι όχι στην ουσία της συνόδου.
Σύμφωνα με πληροφορίες του GreekAmericanNewsAgency, μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες των προκαθημένων, αναμένονται και άλλες τέτοιου είδους υποστηρικτικές προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο παρεμβάσεις και την ορθόδοξη εκκλησία, με κεντρικό προταγωνιστή στο παρασκήνιο, να προκαλεί το ενδιαφέρον για παρόμοιες παρεμβάσεις των Αμερικανικών κέντρων εξουσίας,τον π. Άξεξ Καρλούτσο.
Η δήλωση αυτή δημοσιοποιείται σε μια στιμγή που ο κ. Βαρθολομαίος χρειάζεται σθεναρή υποστήριξη, μετά τις αποφάσεις 4 μεγάλων Εκκλησιών να μην συμμετέχουν στις προεργασίες της συνόδου, διαφωνόντας κατ’ αρχην σε οργανωτικά ζητήματα και κατά δεύτερο σε θέματα ουσίας που αφορουν στα έξι κείμενα που τελούν υπό έγκριση από τους προκαθημένους (των Ορθοδόξων Εκκλησιών), με βασική και απροσπέραστη διαφωνία το κείμενο που πραγματεύεται τις σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο. Στο προταθέν κείμενο, με το οποίο διαφωνούν σχεδόν το σύνολο των ορθοδόων Εκκλησιών αποπνέει έντονο το στοιχείο αφενός του οικουμενικού συγκριτισμού -εξισώνεται δηλαδή η Ορθοδοξη Εκκλησία με τις υπόλοιπες χριστιανικές ομολογίες και κοινότητες- και αφετέρου θεωρήθηκε από τους ορθοδόξους ανά τον κόσμο ως ουσιαστικό βήμα προς την ένωση των εκκλησιών, κάτι που δεν επιθυμεί καμία από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες.
Ολόκληρη η δήλωση του του προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων Ed Royce, από την πολιτεία της Καλιφόρνια έχει ως εξής:
“Κε πρόεδρε θα ήθελα να αναγνωρίσω τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο ελληνικό νησί της Κρήτης, όπου ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, κ.κ. Βαρθολομαίος συγκάλεσε μια ιστορική συνάντηση των Ορθοδόξων Χριστιανικών Εκκλησιών.
“Η σύναξη αυτή, γνωστή ως Αγία και Μεγάλη Σύνοδος, είναι η πρώτη του είδους της μετά από μια χιλιετία. Οι δεκατέσσερις Ορθόδοξες Χριστιανικές Εκκλησίες έχουν συνολικά πάνω από 300 εκατομμύρια πιστούς σε ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου πάνω του ενός εκατομμυρίου Αμερικανών. Οι εκκλησίες αυτές είναι αυτοδιοικούμενες αλλά ενωμένες κάτω από το κοινό δόγμα, την πίστη, τη λειτουργία και το ηθικό φρόνημα, με τον Οικουμενικό Πατριάρχη να είναι «πρώτος μεταξύ ίσων».
«Τριακόσιοι πενήντα ηγέτες θα παραβρίσκονται στη σύναξη, η οποία έχει οριστεί να ξεκινήσει την Κυριακή και να συνεχίσει μέχρι τις 26 Ιουνίου. Θα συζητηθούν βασικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, μεταξύ των οποίων η αποστολή της εκκλησίας στο σημερινό κόσμο, η Ορθόδοξη Διασπορά, καθώς και οι σχέσεις (της Ορθόδοξης Εκκλησίας) με τις άλλες χριστιανικές εκκλησίες.
“Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, κ.κ. Βαρθολομαίος εξελέγη τον Οκτώβριο του 1991(ως) ο 270ο Αρχιεπίσκοπος της εκκλησίας του με ιστορία 2000 ετών. Κατέχει πολλά διδακτορικά, μεταξύ άλλων, από τα πανεπιστήμια Georgetown και Yale, ενώ το 1997 του απονεμήθηκε το Χρυσό Μετάλλιο από το Κογκρέσο.
«Ο Πατριάρχης είναι γνωστός για τις προσπάθειές του και την δουλειά που έχει κάνει για την ειρήνη και τη συμφιλίωση μεταξύ όλων των θρησκειών, ενθαρρύνοντας το διάλογο μεταξύ Χριστιανών, Εβραίων και Μουσουλμάνων. Μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001, ο Πατριάρχης οργάνωσε μια συνάντηση των θρησκευτικών ηγετών, συμπεριλαμβανομένων και των μουσουλμάνων Ιμάμηδων για να καταδικάσουν τις επιθέσεις ως μια αντι-θρησκευτική πράξη.
Κε πρόεδρε, το -πάνω από ένα- εκατομμύριο Ορθοδόξων Χριστιανών στις Ηνωμένες Πολιτείες αντιπροσωπεύουν διαφορετικούς πολιτισμούς και διαφορετικό υπόβαθρο. Συμμετέχω στον εορτασμό της ιστορικής αυτής Συνόδου.
Πρόσωπο κλειδί ο father Alexander Karloutsos
Ο άνθρωπος που, για πρώτη φορά τα Επίκαιρα το καλοκαίρι του 2015 αποκάλυψαν και «σύστησαν» στην Ελληνική-αλλά και η Ρωσική και η διεθνής – κοινή γνώμη και μέσω αυτού του αφιερώματος πλήθος κόσμου πληροφορήθηκε, όσο ήταν δυνατόν να πληροφορηθεί(…) ήταν εκείνος που με τους συνεργάτες του προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον όχι μόνο του State Deparment αλλά και του Λευκού Οίκου καθώς και της Γερουσίας αλλά και πανίσχυρων thin tank δεν είναι άλλος από τον Ελληνικής καταγωγής (εκ Λατζόϊου Ηλείας) από τον π. Αλέξανδρο Καρλούτσο. Στην παρούσα φάση δεν είναι δυνατόν να γραφούν ή να αποκαλυφθουν περισσότερα… στο διάβα των ετών έτσι και αλλιώς θα αποκαλυφθούν τόσα πολλά και ο ιστορικός του μέλλοντος θα κρίνει και θα κρίνει αμείλικτα… κρίνοντες και κρινόμενους. Πάντως τώρα μεσούσης και διαρκούσης της ιστορικής Συνόδου της Ορθοδοξίας ήταν ο άνθρωπος που αφενός όλοι αναζητούσαν (αλλά πολλοί ελάχιστοι έβρισκαν ανταπόκριση στα μηνύματα που άφησαν στο κινητό του) και αφετέρου εκείνος που πιο συχνά από άλλους έσκυβαν στο αυτί του Οικουμενικού Πατριάρχη…