Πατριάρχες Βαρθολομαίος , Κύριλλος και Αρχ. Ιερώνυμος ενώπιον ιστορικών ευθυνών

Στην τελική ευθεία για την Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο με ορατή την απειλή σχίσματος;

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2016, ΓΕΝΕΥΗ, ΣΑΜΠΕΖΥ

 Σε  λιγότερο από 25 ημέρες από σήμερα,  την Παρασκευή 17  Ιουνίου,  Θεού θέλωντος, ξεκινούν στα Χανιά της Κρήτης στους χώρους της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης οι επίσημες  εργασίες της Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου των 14 Προκαθημένων και των συνοδειών αυτών υπό την προεδρεία της Α.Θ.Π του Αρχιεπισκόπου Κων/Πόλεως , Νέας Ρώμης και Οικουμενικού Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου…

Μέγα ιστορικό γεγονός που, ενώ αρχικά είχε αναγγελθεί και επιθυμία του Οικουμενικού Πατριαρχείου ήταν να οργανωθεί στην Τουρκία, στην Νίκαια της Βιθυνίας, εκεί που έλαβαν χώρα η Α΄  και η Ζ’ Οικουμενική  Σύνοδος, το 325 και το 787 μ.χ αντίστοιχα αλλά    λόγω των γεωπολιτικών δεδομένων και της –ακόμα σωβούσας –  κρίσης μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, τελικά θα  λάβει χώρα  στην Κρήτη!  Στην Ελλάδα δηλαδή! Γεγονός μεγάλο για την Ελλάδα αλλά δυστυχώς ανεκμετάλλευτο! Η κυβέρνηση είχε –κα ακόμα έχει – την μεγάλη ιστορική χρυσή ευκαιρία να αξιοποιήσει παντοιοτρόπως τούτο το γεγονός από κάθε άποψη. Πολιτικά. Διπλωματικά.  Τουριστικά. Ιστορικά. Γεωπολιτικά. Οικονομικά.  Ωστόσο φαινομενικά δείχνει να μη το κάνει… δεν έχουμε όμως παρά να περιμένουμε γιατί  για την πρόοδο του θέματος και την βήμα προς βήμα εξέλιξη, ενημερώνεται εκτός από τον καθ ύλην αρμόδιο ΥΦ/Υπουργό Γιάννη Αμανατίδη και τον Υπ. Εξ κ. Κοτζιά ενημερώνεται προσωπικά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

 Μέχρι να φτάσουμε όμως  στην επίσημη ημέρα της έναρξης των εργασιών μετά την Πανορθόδοξη  Πολύ Αρχιερατικική και Πολύ Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στις 19 Ιουνίου  στον  Ιερό Καθεδρικό  Ναό του Αγίου Μηνά στο Ηράκλειο- Κρήτης,  Χορωστατούντος του κ. Βαρθολομαίου {ως Πρώτου των Πρώτων, και Πρώτου   τη Τάξη  αλλά εξίσου  Ίσου μεταξύ Ίσων, και  Ισόκυρου μεταξύ Ισόκυρων}   και συγχωροστατούντων των λοιπόν  Πατριαρχών και Αρχιεπισκόπων των υπολοίπων 13 Αυτοκεφάλων Εκκλησιών,  έχουμε ακόμα πολύ δρόμο…  Δρόμος  και χρόνος που  ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι μέλλει γεννέσθαι.

Ήδη οι αποφάσεις της έκτακτης Συνόδου της Ιεραρχίας της Ελλαδικής Εκκλησίας-το 2ημερο 24 και 25 Μαϊου-  έχουν «τρέξει» με  «ταχύτητα φωτός» και κάνουν το γύρω του κόσμου προκαλώντας αίσθηση και έντονο προβληματισμό στους κόλπους όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών…   Όχι μόνο για τις θέσεις που εκφράσθηκαν από ορισμένους Ιεράρχες οι οποίοι, εκπροσωπούσαν την Ελλαδική Εκκλησία όλα αυτά τα χρόνια σχεδόν μονοπωλιακά  κατά το διάστημα της προδιαδικασίας των προσυνοδικών και των πανορθοδόξων διασκέψεων (από το 1976 έως το 2015 που έληξε η Ε’ προσυνοδική διάσκεψη με όχι και τόσο θετικά αποτελέσματα), όπως τουλάχιστον ευθέως τους καταλογίσθηκε επώνυμα και με στεντορεία τη φωνή από τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ.  Ιερόθεο,  ότι  έχουν και μάλιστα  βαρύτατες ευθύνες, αλλά κυρίως  για τις τελικές θέσεις που-όχι  αν και ομόφωνα αλλά κατά πλειοψηφία  – υιοθετήθηκαν να προωθηθούν προς την Μεγάλη Πανορθόδοξο Σύνοδο. Αποφάσεις  με δεσμευτικό χαρακτήρα και για τον Προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας κ. Ιερώνυμο  αλλά και για την 23μελή «συνοδεία»  των Μητροπολιτών που θα τον συνδράμουν στο έργο του. Χωρίς δικαίωμα λόγου(;) και ψήφου!

Ο χρόνος προς την επίτευξη του μεγάλου γεγονότος μοιάζει να  κυλά αργά. Βασανιστικά     ίσως για τους δυο βασικούς  πρωταγωνιστές  Βαρθολομαίο και Κύριλλο. Ωστόσο και ο ρόλος του Αρχ. Ιερωνύμου μοιάζει να αποκτά ειδικό –αν όχι απολύτως καθοριστικό – βάρος,   καθώς από το τι θα πράξει εν τέλει η Ελλαδική Εκκλησία, που για δυο και πλέον αιώνες,  αποτελεί ηγέτιδα ήρεμη και ήπια νηφάλια  δύναμη  είτε το θέλουν αυτό να το αναγνωρίσουν κάποιοι είτε όχι αυτή είναι η πραγματικότητα αφού σχεδόν το σύνολο των στελεχών Κληρικών και Λαϊκών έχουν περάσει από τις Ελληνικές Θεολογικές Σχολές, θα εξαρτηθεί και η στάση και άλλων αυτοκεφάλων Εκκλησιών και Πατριαρχείων.

  Αλλά στην Εκκλησία ο χρόνος  είναι  και παραμένει εκτός των κοσμικών δεδομένων και  μετρά εντελώς διαφορετικά.    Ο   «καιρός» που περνά άλλοτε , μοιάζει δυσθεώρητος  και δύσβατος και  ακόμα μεγαλύτερος σε διάρκεια  και από τα 100 χρόνια προετοιμασίας που απαιτήθηκαν για την προετοιμασία  αυτού του όντως ιστορικού γεγονότος, και άλλοτε γρήγορα ως ταχύτατα φωτός και ακόμα πιο γρήγορα  σα   να κινείται αέναα μέσα στο χωρό – χρόνο εντός της Ιστορίας και εκτός της Ιστορίας του Ανθρώπου.. Για τον οποίο τόσος λόγος έγινε και γίνεται προσυνοδικά για τις έννοιες Άνθρωπος (εκ του άνω θρώσκω) και Πρόσωπο όπου στην Ορθόδοξη Θεολογία, ενίοτε όταν αυτό-το πρόσωπο που οφείλει πέρα από το κατ Εικόνα –του Θεού –  να οδεύει προς τελείωση και προς το Καθ Ομοίωση και έτσι να   ταυτίζεται με την Τριαδική Υπόσταση του Θεού…. Πατήρ. Υιός.  Άγιο Πνεύμα= Ψυχή. Νους. Καρδιά.

 Ωστόσο η ευθύνη για την όποια έκβαση και το αποτέλεσμα, αν φτάσουμε σε κάποιο τελικό  αποτέλεσμα και δεν έχουμε είτε αποχωρήσεις είτε ηχηρές απουσίες όπως αυτές που φημολογούνται  για το Πατριαρχείο Αντιοχείας,  βαραίνει το ίδιο στους  ώμους και των 14 Προκαθημένων ασχέτως αν οι ευθύνες για  την   όποια αρνητική εξέλιξη , σε περίπτωση σχίσματος ας πούμε, θα σπεύσουν όλοι να την επιρρίψουν προσωπικά στον ίδιο τον  Οικουμενικό Πατριάρχη ασχέτως αν εκείνος υλοποιεί το όραμα πέντε τουλάχιστον προκατόχων του που εργάστηκαν για τούτο τον μέγα και Ιερό σκοπό.   Του Πατριάρχου Ιωακείμ του Γ, του Μελέτιου  Δ’ (Μεταξάκη) του Αθηναγόρα  του Α’  Δημητρίου του Α’ και Βαρθολομαίου (επίσης) του Α’ , ενώ είχαν προηγηθεί σειρά Πατριαρχικών εγκυκλίων ήδη από το 1902 με το ξέσπασμα της εσωτερικής κρίσης του εθνοφυλετισμού  με το Βουλγαρικό ζήτημα –απειλή που και τώρα έχει κάνει ζωηρότατη την εμφάνιση- αναγκάζοντας τότε το Οικουμενικό Πατριαρχείο  να καταδικάσει το φαινόμενο με Πατριαρχική Σύνοδο (το 1872).

Παρά ταύτα ο  κρατικός μηχανισμός βρίσκεται σε πρωτοφανή εγρήγορση –για τα δεδομένα της εποχής και της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την χώρα άρα και των λειψών κρατικών κονδυλίων – που εν τούτοις και περιέργως , δεν φείδονται εξόδων στην παρούσα συγκυρία μιας και πράγματι αναμφιβόλως άλλωστε πρόκειται για μεγάλης σημασίας ιστορικό γεγονός, ασχέτως αν δεν τυγχάνει της δέουσας προσοχής και προβολής  από τα «γνωστά» –μη εξαιρουμένων και αυτών των κρατικών –ΜΜΕ.  Έντυπων και ηλεκτρονικών. Αν εξαιρέσει κανείς τα ελάχιστα θεματικά, λεγόμενα εκκλησιαστικά ή  ορθόδοξα  site’s (πολλά δε εξ αυτών  ομολογιακού χαρακτήρα με ζήλο και Ορθόδοξο,  εκκλησιολογικό  αγιοπνευματικό   και πατερικό Πνεύμα  και  σε ορισμένες δε των περιπτώσεων  με  υπερβάλλουσα  ζέση που ξεφεύγει και του μέτρου και του Ορθόδοξου ήθους ) όλα τα  άλλα έντυπα και  ηλεκτρονικά ΜΜΕ αγρόν ηγόραζαν… Πάντα όμως με φωτεινές εξαιρέσεις.

 Αν κρίνει κανείς δε από τις συμμετοχές που είχαν δηλωθεί στο αρμόδιο όργανο της Εκκλησίας της Ελλάδος και οι οποίες  δεν ξεπερνούσαν τις 18 οι αιτήσεις ελλήνων δημοσιογράφων μπορεί να καταλάβει το μέγεθος της άγνοιας  που επικρατεί σε αντίθεση με τα αιτήματα διαπίστευσης που έχουν υποβληθεί από μεγάλα ξένα ΜΜΕ, αιτήματα που ξεπερνούν τα 600(μέχρι στιγμής)  και της γνώσης  για το  πόσο σοβαρό είναι το γεγονός τούτο που πρόκειται να συμβεί!  Γεγονός που πέρα από τις καθαρά εκκλησιολογικές διαστάσεις του έχει και   σαφέστατες γεωπολιτικές διαστάσεις και επιρροές  το οποιοδήποτε αποτέλεσμα του.

 Ειδικά αν αυτό- το γεγονός  αυτής της Πανορθόδοξης Συνόδου-  όπως,  δείχνουν τα φαινόμενα, και μακάρι να μην επαληθευθούν  όλα αυτά που φημολογούνται και να παραμείνουν απλοί οιωνοί, σηματοδοτήσει και δρομολογήσει άκρως αρνητικά γεγονότα στους κόλπους της Ορθοδοξίας. Γεγονότα που θα καθορίσουν τις σχέσεις χωρών όπως Ρωσίας και Ελλάδας αλλά και Ρωσίας και άλλων σλαβόφωνων Εκκλησιών ενώ, αν επαληθευθούν όλα αυτά τα «δυσμενή»  σενάρια αυτό το  κλίμα  νέας ψυχροπολεμικής διάθεσης μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας που  έκανε την εμφάνιση από τα τέλη του 20^ου αιώνα και ολοένα και εμφολεύει στους κόλπους των δυο αυτών κόσμων με απειλητικές διαθέσεις για την ανθρωπότητα και την παγκόσμια ειρήνη, τότε είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο, πως όλο αυτό το αρνητικό πολιτικό  κλίμα, μεταξύ των δυο αυτών γεωπολιτικών «γιγάντων» θα επηρεάσει και μάλιστα έντονα και το αποτέλεσμα αυτής της Πανορθοδόξου Συνόδου. Γιατί ; Η απάντηση απλή χωρίς πολλές αναλύσεις. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι ταυτισμένο με το Λευκό Οίκο! Με τις ΗΠΑ! Ένα πράγμα μόνο θα αναφέρω. Όλη η κεντρική οργάνωση σε τεχνικό επίπεδο στην  κάθε της λεπτομέρεια έχει ανατεθεί από τον ίδιο τον Οικουμενικό Πατριάρχη στον εξ απορρήτων του father Alex Karlooutso της Ιεράς Αρχ. Αμερικής. Με σημαντική θέση στις πρωτοβουλίες τον υιό αυτού τον Mike Karloutso!  Και αυτό δεν περνά απαρατήρητο από το άγρυπνο βλέμμα των Ρώσων…     ΠΗΓΗ: HUFFINGTON POST GREECE