Του Αλέξανδρου Στεφανόπουλου ΜΕΡΟΣ Β
Ανέκαθεν στις αμερικανικές εκλογές τω ΗΠΑ, οι Ελληνοαμερικανοί, και αντιστοίχως οι Κύπριοι πάντα ακουγόταν και μάλιστα με τον ανάλογο – για το αμερικανικό γίγνεσθαι υπόκωφο έστω – θόρυβο…
Έτσι παρά το γεγονός ότι στην πραγματικότητα δεν αποτελούν καμιά απολύτως υπολογίσιμη εκλογική δύναμη καθώς, όπως π.χ οι Ισπανόφωνοι ή άλλες εθνικές κοινότητες όπως οι Ισραηλίτες η ακόμα και οι γείτονες Τούρκοι, αν και η Ελληνική Κοινότητα των ΗΠΑ, με περίπου 3.000.000 (- +) 1η , 2η , 3 και τώρα και 4ης γενιάς, ένα πολύ μικρό ποσοστό Ελλήνων ή ελληνικής καταγωγής τελικά εγγράφεται στους εκλογικούς καταλόγους είτε των Ρεπουμπλικάνων είτε των Δημοκρατικών.
Η Ελληνική κοινότητα κατά μείζονα λόγο ιστορικά γέρνει σχεδόν πάντα προς τους Δημοκρατικούς. Μάλιστα δεν είναι λίγες οι φορές που στο κορυφαίο γεγονός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής έχει παραβρεθεί επισήμως ως προσκεκλημένος κάποιος ελληνικής καταγωγής-και όχι μόνο- Γερουσιαστής ή πολιτειακοί βουλευτές της περιοχής όπου οργανώνεται –συγκαλείται η κληρικολαϊκή συνέλευση. Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα η παρουσία του αμερικανού αντιπροέδρου Τζό Μπάϊντεν στην τελευταία 42η κληρικολαϊκή συνέλευση στην πολιτεία της Φιλαδέλφειας το 2014.
Στην περίπτωση της Ελληνικής κοινότητας στις ΗΠΑ ο ρόλος του εκάστοτε Αρχιεπισκόπου Αμερικής είναι ιστορικά (αναγκαστικά) διπλός ειδικά από την πολύχρονη περίοδο της Ποιμαντορίας του πάλαι ποτέ Αρχιεπισκόπου Β&Ν Αμερικής Κυρού Ιακώβου η προσωπικότητα του οποίου σφράγισε και πολιτικά τον ίδιο αλλά και τον θεσμό της Ιεράς Αρχ. Αμερικής . Θρησκευτικός και πολιτικός ρόλος αφού η Ελληνική κοινότητα, εδώ και 200 χρόνια παρουσίας στην Αμερική, δεν έχει καταφέρει να εκλέξει ένα τριτοβάθμιο διασυλλογικό, εκλεγμένο από την βάση, θεσμοθετημένο πολιτικό (κοσμικό δηλαδή) όργανο, ώστε να το αντιπροσωπεύει, και έτσι ο ρόλος της Ιεράς Αρχ. Αμερικής πολλές φορές είναι διττός. Εθνικός και θρησκευτικός.
Στην Ελληνική κοινότητα όμως, τα πρόσωπα που με την στάση και πολλές φορές την σημειολογική συμπεριφορά τους καθορίζουν την ζυγαριά προς τα που θα γείρει κάθε φορά, είναι πολύ συγκεκριμένα και όχι πολλά. Σε αυτή την όντως αρκετά μεγάλη λίστα με τους VIPs Ελληνικής καταγωγής Κληρικούς επιχειρηματίες αλλά και πολιτικούς απόμαχους πλέον, που η παρουσία τους και μόνον σε κάποιο πολιτικό evnet παίζει κεντρικό και κυρίαρχο ρόλο και σε αυτή την πολύπλοκη εκλογική διαδικασία, και αποτελεί οδοδείκτη για το ποιον θα προκρίνει και με πια κριτήρια η Ελληνική κοινότητα στις ΗΠΑ. στις πρώτες 10 +1 θέσεις αυτού του μακροσκελούς καταλόγου, σύμφωνα με τα επίκαιρα, συγκαταλέγονται οι εξής :
Πατέρας Αλέξης Καρλούτσος
Πρώτος κα δικαιωματικά σε αυτή την λίστα ο πανίσχυρος κληρικός για τον οποίο πρώτη φορά έγραψαν τα επίκαιρα (βλ. τεύχος 303 ) . Είναι πολύ προσεχτικός και η πάντοτε διακριτική παρουσία του σε μια εκδήλωση ενός υποψηφίου, είτε του ενός (Δημοκρατικών) είτε του άλλου (Ρεμπουμπλικάνου) δίνει πολλούς πόντους και ελπίδες ότι ο υποψήφιος εντός της ελληνικής κοινότητας έχει πολλά να περιμένει σε ψήφους. Η σχέση του και με τα δυο κόμματα είναι άριστη και «παίζει» μόνον σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων. Είναι δε όπως λένε το κλειδί εισόδου κάποιου υποψηφίου στην ελίτ της Ελληνικής κοινότητας. Όπως και αντίστοιχα ο ίδιος άνθρωπος είναι το κλειδί εισόδου της Ελληνικής και επιχειρηματικής σκηνής στον λευκό οίκο την γερουσία και στα κέντα λήψης αποφάσεων των ΗΠΑ. Η παρουσία του κάθε φορά είναι σημείο αναφοράς για τον κάθε υποψήφιο πολιτικό, ανεξαρτήτου καταγωγής –τα έχει πολύ καλά με όλους- και αποτελεί γεγονός που δεν περνά απαρατήρητο.
Πατέρας Ρόμπερτ Στεφανόπουλος
Με μια από τις πιο γνωστές και πολυσυζητημένες προσωπικότητες στην Ελληνική Κοινότητα της Νέας Υόρκης , πατέρας του Τζορτζ Στεφανόπουλου( ο οποίος για πολύ μικρό χρονικό διάστημα διετέλεσε και σύμβουλος του τέως προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον). Παραδοσιακά η οικογένεια ανήκει στους Δημοκρατικούς αλλά πολλές φορές αν το πρόσωπο συγκέντρωνε τα βασικά χαρακτηριστικά που αναφέραμε πιο πριν, δεν δίστασε να προσφέρει την «κοινωνική υποστήριξη» του και σε Ρεμπουμπλικάνο έστω και αποδεχόμενος μια πρόσκληση σε κάποιο event. Η άποψη και λόγος του μετράει και βαρύνει λόγω των υψηλών επαφών του στην ακαδημαϊκή κοινότητα των ΗΠΑ. Ήταν δε από εκείνους που πρωτοστάτησε στην απομάκρυνση του αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα(1999) αλλά και από τους ανθρώπους που εκτιμά και τιμά ιδιαιτέρως το οικουμενικό Πατριαρχείο. Πολλές φορές υπήρξε θετικό σημείο αναφοράς στα Αμερικανικά ΜΜΕ σε αντίθεση με την στάση των ΜΜΕ έναντι του υιού του George και της συμπεριφοράς του προς την οικογένεια Κλίντον –για την οποία όχι απλώς επικρίθηκε ο πρώην συνεργάτης και έμπιστος της ισχυρής οικογένειας αλλά έχασε και το προβάδισμα να έχει εκλεγεί με τους δημοκρατικούς στην Μασαχουσέτη.
Ο πατήρ Στεφανόπουλος είναι αναπληρωτής καθηγητής στην έδρα «Ανατολικής Χριστιανικής Σκέψης» του Πανεπιστημίου Άγιος Ιωάννης Νέας Υόρκης. Εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο για πάνω από 20 χρόνια.
Υπηρέτησε στο κεντρικό καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος στο Manhattan , ο οποίος αποτελεί το επίκεντρο της δημόσιας ζωής και στα πρώτα του χρόνια από την θεμελίωση του συνεκτικό κρίκο της ομογένειας στη Νέα Υόρκη. Υπηρέτησε την ενορία και την κοινότητα για περισσότερο από 30 χρόνια. Ο πατήρ Στεφανόπουλος, αφού ακολούθησε μια διαδρομή από τη Θεολογική Σχολή της Βοστώνης, στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και στη συνέχεια επιστροφή στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης ως πανεπιστημιακός .
Από την χειροτονία του π. Ρόμπερτ (Χαράλαμπου) το 1959, στη μικρή κοινότητα του Αγίου Δημητρίου στο Fall River της Μασσαχουσέτης, στην Κοινότητα του Σωτήρα στο Ράι και μετά στον Καθεδρικό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Κλίβελαντ του Οχάιο, και το 1982 στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδας στο Μανχάτταν. Ένα από τα τέσσερα παιδιά του πατέρα Στεφανόπουλου, ακολούθησε τον ίδιο δρόμο του μοναχισμού σε Ρωσικό Μοναστήρι της Ιερουσαλήμ που τώρα πια ελέγχεται από το Πατριαρχείο Μόσχας. Πρόκειται για τη μοναχή Αγαπία.
Πόλ Σαρμπάνης
O Παύλος –Σπυρίδων Σαρμπάνης από το 1971 και το σημαδιακό έτος 1977 οπότε και εκλέγονταν ανελλιπώς αρχικά ως πολιτειακός βουλευτής στην πολιτεία του Μέρυλαντ και εν συνεχεία ως Γερουσιαστής μέχρι το 2007 που αποχώρησε από την ενεργή πολιτική δράση είναι στρατευμένος με το δημοκρατικό κόμμα. Παρότι πλέον απόμαχος της πολιτικής εν τούτοις στις μεγάλες στιγμές είναι παρών και δίνει την δική του μάχη για την επικράτηση των δημοκρατικών στους κόλπους της Ελληνικής κοινότητας. Στην Ελλάδα έγινε γνωστός για τους αγώνες του που αφορούν στην προώθηση των Εθνικών θεμάτων της Ελλάδος και της Κύπρου, αλλά και υπέρ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Διατηρεί ακόμα στενούς δεσμούς με την γενέτειρα και δεν είναι λίγοι οι Έλληνες πολιτικοί που τον συμβουλεύονται και προστρέχουν στην πολυετή εμπειρία του για το εύρος και το βάθος των διμερών ΕλληνοΑμερικανικών Σχέσεων. Γεννημένος στις 3 Φεβρουαρίου 1933 στην Λακωνία με την οποία ακόμα έχει στενότατους δεσμούς.
Μάικ Σωτήρχος
Το 1989 ο Αμερικανός Πρόεδρος George Bush τον διορίζει Πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα. Πολύ φίλος της οικογένειας Bush αλλά διατηρεί εξίσου καλές σχέσεις και με τους δημοκρατικούς. Η θητεία του στην Ελλάδα σημαδεύεται από πολλά πολιτικά γεγονότα της εποχής του και τα απόρρητα σημειώματα του για τις τότε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις στην Αθήνα στο State Deparment τον καθιστούν βασικό «μοχλό» πολλών γεγονότων που επηρέασαν τις μετέπειτα πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Οι σχέσεις του με την ελίτ των ισχυρών της ΕλληνοΑμεριανικής κοινότητας στις ΗΠΑ ενίοτε τον καθιστούν πόλο έλξης και η ακριβοθώρητη παρουσία του σε πολιτικά event αποτελεί σημείο αναφοράς για κάθε υποψηφιότητα. Η γνώμη του, για το ένα ή το άλλο πρόσωπο της πολιτικής στις ΗΠΑ εξακολουθεί να έχει βαρύτητα παρόλο που βασική πλέον ενασχόληση του αποτελούν τα εγγόνια από τα δυο παιδιά του και τα προσωπικά του αρχεία. Έχει στενότατους δεσμούς με την Ιερά Αρχ. Αμερικής και με το ίδρυμα Ωνάσης αλλά και με άλλους διάφορους άλλους οργανισμούς που έχουν στενή σχέση με το ελληνικό στοιχείο στις ΗΠΑ. Πολύ συχνά είναι επίσημος προσκεκλημένος εκδηλώσεων της ελληνικής κοινότητας και δεν είναι λίγες οι φορές που βρίσκεται στην πρώτη σειρά των επισήμων στο μεγάλο ελληνικό evnet στην 5η λεωφόρο του Manhattan με αφορμή την εθνική παλιγγενεσία και την απελευθέρωση του έθνους από τους Οθωμανούς Τούρκους.
Ολυμπία Σνόου
Εκλέγοταν από το 1978 με τους Ρεμπουμπλικάνους και μάλιστα με πολύ μεγάλα ποσοστά σε σχέση με τους αντιπάλους της. Το 2013 τερμάτισε την πολιτική καριέρα και αποσύρθηκε στην ιδιωτική της ζωή αλλά ποτέ δεν σταμάτησε με τον λόγο ή και την παρουσία της να υποστηρίζει τους υποψηφίους των Ρεμπουμπλικάνων. Το 2006 το ΤΙΜΕ την βραβεύει ως Γερουσιαστή της χρονιάς ενώ οι στενότατοι θετικοί δεσμοί της με την ΕλληνοΟρθόδοξη Εκκλησία στην Αμερική καθορίζει και χαρακτηρίζει την συνολική πολυετή πορεία της. Οι τιμητικές διακρίσεις που έχει λάβει όλα αυτά τα χρόνια αλλά και οι αγώνες της –πολλές φορές από κοινού με δημοκρατικούς γερουσιαστές – την έχουν καθιερώσει στην συνείδηση των Ελλήνων της Αμερικής και η γνώμη της βαραίνει στους κόλπους της Ελληνικής κοινότητας. Πάντοτε διακριτική αλλά με λόγο πολλές φορές οξύ και κοφτερό υπήρξε ο αισθητός φόβος για το Τουρκικό lobby. Δεν είναι λίγες οι φορές που χάρη στις παρεμβάσεις της ανατράπηκαν σχέδια ετών των Τούρκων και των εταίρων τους στην Ουάσιγκτον. Σήμερα βρίσκεται ανάμεσα σε εκείνους που φέρονται βαθιά προβληματισμένοι για την ραγδαία άνοδο του πανίσχυρου δισεκατομμυριούχου Ντόναλτ Ντράμπ. Πολλές φορές, όταν αυτό υπαγόρευε η εθνική ελληνική συνείδηση της πήγε κόντρα ακόμα και σε αυτόν τον George Bush (τον νεότερο).
Μάικ Δουκάκης
Ο Μάικ Δουκάκης, στις Εκλογές τον Νοέμβριο του 1988 ενώ έχει κερδίσει το χρίσμα των Δημοκρατικών χάνει τις εκλογές από George Bush ουσιαστικά σε ένα debaet από μια λάθος απάντηση… Διετέλεσε πολλές φορές Γερουσιαστής της Μασαχουσέτης διαδοχικά από το 1975 το 1979 , 1983 και 1991. Η πολιτική του σταδιοδρομία είναι γεμάτη από σταθμούς που καθόρισαν όχι μόνο την ζωή του ιδίου αλλά και της Αμερικής. Το όνομα του συνδεδεμένο με μεγάλα γεγονότα της περιόδου όπου πολιτεύτηκε και πάντα υπήρξε ενεργά δίπλα στην Ελληνική κοινότητα. Το βιογραφικό του είναι γεμάτο διακρίσεις εντός και εκτός Αμερικής αλλά και στην Ελλάδα. Έμεινε γνωστός για το λεγόμενο «θαύμα της Μασαχουσέτης» όπου επί των ημερών του αναπτύχθηκε η πολιτεία αυτή. Με την Ελληνική κοινότητα είχε και εξακολουθεί να διατηρεί στενούς δεσμούς αν και το περασμένο της ηλικίας του δεν του επιτρέπει πολλές παρεκλήσεις από το αυστηρό ημερήσιο πρόγραμμα του. Παραμένει ενεργός ως πανεπιστημιακός και η γνώμη του έχει σημασία όχι μόνο για το κόμμα των Δημοκρατικών αλλά και για την Ελληνική κοινότητα. Εμφανίζεται σπάνια σε δημόσιες εκδηλώσεις και είναι από εκείνους που θα στήριζαν για διαφορετικούς λόγους και σε διαφορετικούς ρόλους και τους δυο βασικούς υποψηφίους των Δημοκρατικών. Την Χίλαρυ Κλίντον και τον Γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς τον κάθε ένα για τα δικά του χαρίσματα και πολιτικά προσόντα.
Τζον Κατσιμαντίδης
Ο Τζον Κατσιμαντίδης, είναι από τους στενούς φίλους της οικογένειας Κλίντον και πολλές φορές χρηματοδότης στις εκλογικές τους αναμετρήσεις. Έχει παραδοσιακούς δεσμούς με τους δημοκρατικούς αλλά πρόσφατα δεν δίστασε να κατέλθει ως υποψήφιος των Ρεμπουμπλικάνων για το αξίωμα του δημάρχου της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Είναι πολιτικά δραστήριος και διατηρεί μια εβδομαδιαία κυριακάτικη εκπομπή σε πολύ γνωστό σταθμό της πολιτείας της ΝΥ από την οποία έχουν περάσει εκπρόσωποι και των δυο στρατοπέδων. Ωστόσο υποστηρίζει ανοιχτά την Χίλαρυ και πιστεύει στις δυνατότητες της αλλά είναι από εκείνους που αν η πολιτική της δεν συνάδει με τα επιχειρηματικά συμφέροντα του δεν θα διστάσει να πει δημόσια την άποψη του ακόμα και αν είναι αρνητική. Εβδομαδιαίως εδώ και πολλά χρόνια, σχεδόν κάθε Πέμπτη, παραθέτει γεύμα ή δείπνο, στο διάσημο club 21 του οποίου είναι μέλος, σε επιφανείς προσωπικότητες τα πολιτικής και πρόσωπα του δημοσίου βίου προωθώντας και προβάλλοντας την Ελλάδα μόνον ως τουριστικό προορισμό. Χρηματοδοτεί τα πρόσωπα και όχι τα κόμματα όπως ο ίδιος πολύ συχνά λέει.
Άλεξ Σπανός
Ανήκει στους παραδοσιακά Ρεμπουμπλικάνους και είναι από αυτούς που χρηματοδότησε αδρά την προεκλογική εκστρατεία του George Bush του νεότερου για την επανεκλογή του. Ποτέ δεν ποτέ βεβαίως δεν δημοσιοποίησε την αντίδραση του όταν ο (επαν)νεοεκλογείς τότε το 2004 Αμερικανός Πρόεδρος αναγνώρισε τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία. Είναι εκ των βασικών χορηγών του Ρεμπουμπλικανικού κόμματος. Δεν είναι λίγες οι φορές που ζήτησε στο όνομα της Ελλάδος την υποστήριξη των ΗΠΑ και όσων επί σειρά ετών χρηματοδοτεί τις προεκλογικές τους εκστρατείες. Είναι από εκείνους, που παρά τις δημοκρατικές ευαισθησίες και την ελληνική καταγωγή του «ακούει» με προσοχή και τον Ντόναλτ Τράμπ καθώς ο εκκεντρικός νεοφανής πολιτικός έχει πολλά στοιχεία από την όντως ενδιαφέρουσα βιογραφία του εκ Μεσσηνίας ΕλληνοΑμερικανού επιχειρηματία. Παρά το περασμένο της ηλικίας του (γεννημένος το 1923) πολλές φορές η παρουσία του σε πολιτικές εκδηλώσεις –στις οποίες εμφανίζεται αφού έχει γείρει η πλάσιγγα – αποτελεί βαρόμετρο για την εκλογή του εκάστοτε υποψηφίου. Είναι βασικός και κύριος μέτοχος 10αδων εταιριών και η ζωή του έχει πλούσιο υλικό ακόμα και για ταινία. Δεν είναι τυχαίο ότι την βιογραφία του έγραψε ο ίδιος. Βρίσκεται μονίμως στην ιδιωτική του έπαυλη στην Καλιφόρνια και εξακολουθεί να επιχειρεί με την ίδια τόλμη και ζέση όσο και όταν ξεκινούσε προ 75ετιας.
Άντζελο Τσακόπουλος
Ο άντζελο Τσακόπουλος, γεννημένος το 1936 με ιστορία που κοσμεί τις νεότερες σελίδες την Ελληνικής κοινότητας των ΗΠΑ είναι βαθιά ευαισθητοποιημένος σε θέματα δημοκρατικών αρχών. Συνδράμει το δημοκρατικό κόμμα εδώ και 10ετιες και είναι σταθερός υποστηριχτής του. Προσωπικός φίλος της οικογενείας Ομπάμα και από τους ανθρώπους που στήριξε –και όχι μόνον οικονομικά – την επανεκλογή του. Συχνός συνομηλιτής του εκάστοτε Αμερικανού –και δη Δημοκρατικού –προέδρου. Η οικογένεια Τσακόπουλου από την πολιτεία του Σακραμέντο συμμετείχε σχεδόν σε κάθε εκδήλωση που πραγματοποίησε η πολιτεία της Καλιφόρνιας για την υποστήριξη των Δημοκρατικών υποψηφίων. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος έχρησε διπλωμάτη την Ελένη Τσακοπουλου.
Τόσο ο ίδιος ο Αντζελο Τσακόπουλος όσο και η κόρη του Ελένη Τσακοπούλου-Κουναλάκη, η οποία ήταν επικεφαλής της Επιτροπής Ελληνοαμερικανών για τη Χίλαρι Κλίντον και έγινε συμπρόεδρος της Επιτροπής Ελληνοαμερικανών υπέρ του Ομπάμα, υπήρξαν από τους πιο «γενναιόδωρους» χρηματοδότες της προεδρίας Ομπάμα και δεν θα μπορούσαν να λείπουν από κάποιο πάρτι στο Λευκό Οίκο. Σε αυτές τις εκλογές η γνώμη τους μετράει πολύ και αρκετοί είναι εκείνοι που περιμένουν να δουν ποιον τελικά από τους προκριθέντες –Χίλαρυ και Σάντερς – θα υποστηρίξουν για το χρίσμα.
Φίλιππα Κρίστοφερ
Σχεδόν «ισόβιος» πρόεδρος της ΠΣΕΚΑ αφού διαρκώς επανεκλέγεται εδώ και μια 15ετια. Δραστήριος με τα εθνικά ζητήματα και ειδικά το ζήτημα της Κύπρου. Η άποψη του αλλά και η οικονομική υποστήριξη του προς τον ένα ή τον άλλο υποψήφιο για το προεδρικό χρίσμα σε κάθε κόμμα πάντα καθορίζεται από τις θέσεις που έχει λάβει ή τα ψηφίσματα που έχει υπογράψει για το Κυπριακό και τα εθνικά ζητήματα της Ελλάδος και τις θρησκευτικές ελευθερίες στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Από τους ανθρώπους που η άποψη του επικρατεί –μέχρι πρότινος τουλάχιστον – στους κόλπους της μεγάλης Ελληνικής Αστόριας μιας και είναι εκείνος που δίνει «γραμμή» ευθέως και δημοσίως για το ποιον πρέπει κάθε φορά η Ελληνική κοινότητα στις ΗΠΑ να υποστηρίξει. Δεν φείδεται ούτε λόγων ούτε έργων αλλά ούτε και δολαρίων με σχετικές δωρεές προς εκείνους που αντίστοιχα δεν φείδονται λόγω έργων και πράξεων υπέρ των εθνικων ζητημάτων της Ελλάδος και της Κύπρου. Από τους πλέον συχνούς συνομιλητές του Λευκού Οίκου και του State Deparment.
Πανίκος Παπανικολάου
O άνθρωπος της Αποστολής. Είναι η άλλη πλευρά και το “alter ego” του Φίλιππα Κρίστοφερ. Όσα αναφέρθηκαν για τον προαναφερόμενο, ως προς τα κριτήρια επιλογής και υποστήριξης κάθε προσώπου, ανεξαρτήτως κόμματος, ισχύουν εις την νιοστή για τον υπέρ Κυπριακής καταγωγής πρώτης γενιάς δραστήριο Πανίκο Παπανικολάου. Παρά τα ύπουλα χτυπήματα του Τουρκικού lobby στον «ενοχλητικό» Κύπριο εν τούτοις έχει «επιβιώσει» κα βγει δυνατότερος κάθε φορά μετά από κάθε χτύπημα. Για πολλά χρόνια πρόεδρος της Πανγκύπριας Ομοσπονδίας Αμερικής και από εκείνους που εργάζονται αναλαμβάνοντας μια αποστολή και θα την φέρουν εις πέρας. Είναι προσκεκλημένος σε κάθε πολιτικό event και όπου δίδει το «παρών» εκεί ο υποψήφιος παίρνει «πόντους» μέσα στους κόλπους της Ελληνικής και Κυπριακής κοινότητας.
Πηγή: Επίκαιρα ΔΕΙΤΕ / ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΠΙΚΑΙΡΑ