Προσφυγικές ροές: Εύφλεκτο θέμα με ανεξέλεγκτες διαστάσεις

Πρέπει να βρεθεί λύσει προτού φτάσουμε σε σημείο πυράκτωσης…

Η ανθρωπότητα ζει ιστορικές στιγμές. Φαίνεται πως είναι πλέον προφανές πως  βρισκόμαστε στα πρόθυρα πια  και  τυπικά ενός Γ’ Π.Π. Με τα διεθνή δεδομένα να αναβιώνουν τρομακτικά σενάρια-που όμως διδάσκονται σε ανώτατες σχολές πολέμου της Δύσης ήδη από τις αρχές του 21^ου αιώνα-  κάνοντας λόγο ακόμα και για ραγδαίες και ολοένα επιταχυνόμενες αλλαγές και σε σύνορα αλλά και σε «νέας μορφής» πολιτεύματα, από αυτά  που ως τώρα γνωρίζαμε. Οι ανθρώπινες ελευθερίες αλλά και τα δημοκρατικά –ως τώρα είχαμε ως  δεδομένα τουλάχιστον στο δυτικό κόσμο-  ανθρώπινα δικαιώματα  διαρκώς να περιστέλλονται ή και να αναστέλλονται.  Ήδη η Ρωσική πολιτική ηγεσία (Μεντβέντεφ – Πούτιν) μιλούν ανοιχτά για ένα νέο ψυχρό πόλεμο.  Η Τουρκία κυριολεκτικά παίζει με την φωτιά στην Συρία ενώ ή Σαουδική Αραβία,  πιέζοντας κυρίως ΗΠΑ και Δύση, ξεκάθαρα μιλά για εισβολή στα Συριακά εδάφη  και βίαιη ανατροπή του Σύριου ηγέτη αν δεν παραιτηθεί ο Άσαντ.

Τα «σημεία» που παραπέμπουν σε ένα εσχατολογικής ευρύτητας σκηνικό ούτε ένα, ούτε δυο. 10αδες. Εικόνες που ξεπηδούν από Κεφάλαια  της  Αποκάλυψης του Ιωάννη μοιάζουν όσα διαδραματίζονται γύρω μας και παγκοσμίως…     Ένα παγκόσμιο οικονομικό κραχ φαίνεται  ολοένα και περισσότερο πιο ορατό να  απειλεί την παγκόσμια σταθερότητα. Με επίκεντρο την Κίνα. Και όχι μόνον.  Γεγονός που θα έχει περαιτέρω συνέπειες παγκοσμίως αλλά και ειδικότερα στην Ε.Ε. και την Νέα Μέση Ανατολή που καθημερινά μετασχηματίζεται και μεταλλάσσεται διαρκώς. Προς το παρόν επίκεντρο η Συρία. Έρχεται η σειρά της Ιορδανίας και (ξανά) του Λιβάνου.

Τους κραδασμούς αυτούς ήδη βιώνει αισθητά και η άλλη πλευρά του Ατλαντικού (ΗΠΑ).  Την τελευταία 5ετια οι μελετητές και αρμόδια ερευνητικά κέντρα έχουν καταγράψει τη μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμών μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπολογίζεται πως, όλα αυτά τα χρόνια  έχουν μετακινηθεί, προς την Ε.Ε.  περισσότερα από 6 εκατομμύρια ανθρώπων.

Στο επίκεντρο αυτής της δεινής κατάστασης η Ελλάδα η οποία μαστίζεται από μια πρωτοφανή οικονομικό- πολιτική και κοινωνική κρίση.  Στο σημείο αυτό –δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω – ας μου επιτραπεί να σημειώσω προσθέτοντας πως κατ ουσία πρόκειται για μια βαθιά Αξιακή και Υπαρξιακή κρίση.

Κρίση οντολογική και βαθιά πνευματική. Αυτά που βιώνουμε ως οικονομική και κοινωνική κρίση είναι απλώς τα αποτελέσματα αυτής της πολύ βαθιάς πνευματικής οντολογική και εθνικής  κρίσης για την οποία  γράφω και πολύ συχνά μιλώ –αρκετά συχνά θα έλεγα  είτε από εδώ είτε από άλλα δημόσια βήματα και ή και «κλειστά» φόρα- στην προσπάθεια μου να ερμηνεύσω «το ελληνικό φαινόμενο» μετά την απελευθέρωση του Ελληνικού Έθνους από τους Σελτζούκους  Οθωμανούς Τούρκους. Υπόθεση και ζήτημα που δεν είναι του παρόντος.

Κρίση βαθιά και  σε πολύ μεγάλο  και τέτοιο βάθος που, με  τα φαινόμενα σήψης πολιτικής και οικονομικής  διαφθοράς και μεταλλαγμένης  κοινωνικής και πολιτικής συμπεριφοράς  αναγκαστικά να αποτελούν φαινόμενα πολιτικής και κοινωνιολογικής αλλά και ιστορικής σύγκρισης και ανάλυσης.   Κρίση που εκ των πραγμάτων φέρνει στην επιφάνεια και ζητήματα οντολογικής αλλά και υπαρξιακής αναφοράς του ελληνικού  έθνους  και του ενιαίου κράτους όπως το ξέρουμε μέχρι σημερα, με τα υπάρχοντα σύνορα της χώρας όπως αυτά διασφαλίζονται από τις διεθνείς συνθήκες που έχει προσυπογράψει η Ελλάδα μετά τον Α’ και Β’ Π.Π. σύνορα να  κινδυνεύουν να μεταβληθούν –τροποποιηθούν – αλλάξουν. Αλλαγή βίαια – αλλά όχι απρόσμενη ή απροσδόκητη. Τουναντίον. Η Τουρκία εδώ και 30 χρόνια προετοιμάζεται πολύπλευρα και κάνουν τεράστιο και μέγιστο λάθος όσοι υποτιμούν τον κίνδυνο.  Αλλαγή που μοιραία  θα επέλθει, αν  εγκαίρως η πολιτική τάξη και η οικονομική ελίτ της χώρας δεν ομονοήσει και δεν υπάρξει ψυχική εθνική και κοινωνική ενότητα. Ειδάλλως μια ακόμα μεγαλύτερων διαστάσεων  εθνική τραγωδία είναι προ των πυλών.

Μια ακόμα μεγαλύτερης έκτασης  και από αυτή της μικρασιατικής καταστροφής , εθνική καταστροφή. Το εσωτερικό σκηνικό στην Ελλάδα, με τον κοινωνικό ιστό να διασπάται όλο και περισσότερο με τους όποιους κινδύνους συνεπάγεται αυτή η διάρρηξη και περαιτέρω διάλυση του κοινωνικού ιστού. Τα τρακτέρ των αγροτών, εργαλεία του κόπου, του ιδρώτα  και του μόχθου των αγροτών, προσομοιάζουν ως «απειλή» προκαλώντας τρόμο και μόνον στην σκέψη ότι η τυχόν είσοδο τους στο αστικό περιβάλλον της χώρας, την Αθήνα, στο διοικητικό  κέντρο δηλ. της  χώρας, θα μπορούσαν να μετατραπούν σε απειλητικές ερπύστριες. Παράλληλα το σκηνικό συμπληρώνεται από την επίθεση των συστημικών ΜΜΕ που ξαφνικά ανακάλυψαν τον πόνο, την πείνα και την δυστυχία. Ανακάλυψαν τους αγρότες και τα διαρκώς εδώ και μια 6ετια επαπειλούμενα νοικοκυριά. Ανακάλυψαν, τώρα που «απειλούνται» ή καλύτερα καλούνται να πληρώσουν τα συμβατικά  χρέη τους προς το κράτος αλλά και προς τις τράπεζες που έχουν ανακεφαλαιωθεί από τα χρήματα του δοκιμαζόμενου σκληρά φορολογούμενου πολίτη. Ενδεικτική των όσων  περιγράφονται η ομιλία –διάγγελμα σε απευθείας μετάδοση από τα κρατικά δίκτυα  του έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, την Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου. Τα όσα είπε ήταν η επαναβεβαίωση της πρόσφατης λαϊκής εντολής.

Σε όλο αυτό το παγκόσμιο αφενός σκηνικό και αφετέρου το  εσωτερικό σκηνικό στην Ελλάδα, το Προσφυγικό (μεταναστευτικό ) ζήτημα  τείνει να εξελιχτεί σε μια βραδυφλεγής βόμβα! Μια βόμβα μεγατόνων που απειλεί αφενός την εσωτερική  κοινωνική σταθερότητα και αφετέρου την πολιτική σταθερότητα της Ελλάδος.

Μια κοινωνική βόμβα που λίγο – λίγο με την συνολική στάση τους πυροδοτούν πολιτικές και πολιτικοί, κόμματα και κομματάρχες αλλά κυρίως τα συστημικά ΜΜΕ που –όπως από το 2007 είχα γράψει με αφορμή τον νόμο για τον «βασικό μέτοχο- και προκειμένου να μην πληρώσουν τα τεράστια και δυσθεώρητα χρέη τους προς το Ελληνικό Δημόσιο, τις τράπεζες που από την εποχή του σκανδάλου του Χρηματιστηρίου «ανακεφαλαιώθηκαν» και (επανά) χρηματοδοτήθηκαν  πολλές φορές με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων Πολιτών, αδίστακτοι καθώς είναι διασφαλισμένοι αλλά και αυτοπαγιδευμένοι μέσα στο σάπιο ανήθικο και ανυπόληπτο «σύστημα» τους –ιδιοκτήτες, εκδότες, εργολάβοι, τραπεζίτες , γνωστοί και με σκοτεινό ρόλο  «επαγγελματίες» «δημοσιογράφοι» και πολιτικοί όλων των τάσεων και αποχρώσεων-  δεν διστάζουν τεχνηέντως πια, και με τις ισορροπίες όλο και πιο επικίνδυνες, να ρίχνουν καθημερινά νερό στον μύλο της αναρχίας και ακυβερνησίας.

Το προσφυγικό (μεταναστευτικό) όλα δείχνουν ότι εξελίσσεται σε  μια βραδυφλεγή  βόμβα που μπορεί, αν δεν υπάρξει έγκαιρη πρόληψη, σχεδιασμός και αποτελεσματική άσκηση πολιτικής της Ε.Ε και των ΗΠΑ,  να απειλήσει ακόμα και την γεωπολιτική σταθερότητα.  Εκτός αν σχεδιάστηκε έτσι για αυτό ακριβώς. Να είναι  η σπίθα δηλαδή που θα ανάψει την μεγάλη φωτιά στην Νέα Μέση Ανατολή, την Μεσόγειο και τα Βαλκάνια ως την Ευρασία.  Ένας κανονικός δηλ. γενικευμένος Γ’ Π.Π.

Σταθερότητα, που εν τέλει, μετά από 70 και πλέον χρόνια ειρήνης στην περιοχή μας,  θα απειληθεί με μαθηματική ακρίβεια,  μετά την τελευταία απόφαση για εμπλοκή και του ΝΑΤΟ στην διαφύλαξη των συνόρων της Ε.Ε., βάζοντας από την πίσω πόρτα την Τουρκία, ως εμπλεκόμενη  χώρα της συμμαχίας και  το statusqvoτης ευρύτερης περιοχής μας. Με όποιους κινδύνους εγκυμονεί αυτή η κρίσιμης ιστορικά στρατηγικής  σημασίας για το μέλλον της Ευρώπης και των συνόρων της  όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Το σκηνικό γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνο, με φρικτές και άκρως επικίνδυνες προεκτάσεις, αν συνυπολογίσει κανείς το σχέδιο του ISISγια διείσδυση στην Ευρώπη,    αν οι ηγέτιδες δυνάμεις της Δύσης  (ΗΠΑ, ΡΩΣΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ ) δεν αποφασίσουν να αλλάξουν ρότα-όσο ακόμα υπάρχει χρόνος- σε ένα ορατό πλέον, σε κάθε οφθαλμό,  μυστικό και  αέναο αλλά πολύ επικίνδυνο σχέδιο, αν συνεχισθεί αυτός ο ολισθηρός δρόμος με την Ευρώπη να μην έχει ουσιαστικό και πραγματικό σχέδιο αντιμετώπισης  για μείζονος και ιστορικής σημασίας ζήτημα που αφορά  στο προσφυγικό (μεταναστευτικό) ως αποτέλεσμα του πολέμου στην Συρία.  Δεν πρέπει να διέλθουν της προσοχής μας  οι επισημάνσεις των δυτικών  μυστικών κρατικών υπηρεσιών ( συμπεριλαμβανομένων και των αντίστοιχων ελληνικών αρχών) ότι ένα 70%  μεταξύ των ροών  ανθρώπινου πόνου και τραγωδίας, που εισέρχονται από τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδος αφορά άτομα νεαρής ηλικίας (από 17 μέχρι και 35 ετών), άγαμοι κατά κανόνα και δυστυχώς, όπως έχει αποδειχθεί  μεταμφιεσμένων σε «πρόσφυγα» και «μετανάστη», επικίνδυνων εκπαιδευμένων μαχητών του ISIS.

Η έρευνα που ανέλαβαν τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ σε μια κρίσιμη για την χώρα στιγμή,  να καταγράψουν  επαρκώς, αναλυτικά  και χωρίς εξαιρέσεις ή αποκλεισμούς τις απόψεις,  όλων των Ελλήνων Ευρωβουλευτών,  των καθύλην αρμοδίων φορέων και εκπροσώπων του Ελληνικού Λαού στα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. , μόνο τυχαία δεν είναι… το γιατί το εξηγούν τα στοιχεία που ακολουθούν παρακάτω.

Η πολυδιάσπαση θέσεων και απόψεων των Ελλήνων ευρωβουλευτών είναι και αυτό ένα  «σημείο» στα σημεία των καιρών…   της ελληνικής πολιτικής σκηνής.

Διαβάστε  ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΩΝ  {ΜΕΡΟΣ Α} που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ τεύχος 327. {ΜΕΡΟΣ Β}

Η μεγάλη αυτή δημοσιογραφική έρευνα έχει βαρύνουσα πολιτική αλλά και σημειολογική  σημασία, ακριβώς γιατί διεξάγεται σε μια κρίσιμη και κομβικής σημασίας για την χώρα και το ελληνικό έθνος καταγράφοντας  τις απόψεις ανθρώπων και κομμάτων. Μια καταγραφική έρευνα, χρήσιμο εργαλείο, για όσα έπονται και όσα δυστυχώς τραγικά και οδυνηρά φαίνεται να έρχονται βραδέως μεν σε πολιτικό επίπεδο… αλλά με ταχείς ρυθμούς σε επιχειρησιακά γεγονότα και δεδομένα…   Δυστυχώς όσα φαίνεται να  έρχονται και μάλλον απειλητικά προοιωνίζουν και προδικάζουν ιστορικές ανατροπές ανάλογες ή μεγαλύτερης έκτασης όσων επακολούθησαν τους δυο Παγκόσμιους Πολέμους.

Τα στοιχεία που έχουμε συλλέξει και  παρουσιάζονται συνεπικουρώντας την δημοσιογραφική αυτή έρευνα ένα στόχο έχουν :  Σε ένα θέμα μείζονος εθνικής σημασίας, όπως είναι το προσφυγικό –μεταναστευτικό , θα  έπρεπε στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι Έλληνες Ευρωβουλευτές να έχουν μια κοινή θέση. Μια άποψη. Μια ενιαία θέση την  στιγμή που, ένα ζήτημα βαθιά ανθρωπιστικό ζήτημα στο οποίο η Ελλάδα επέδειξε όχι απλώς τον ανθρωπισμό της –και  δυστυχώς  και την κρατική ανεπάρκεια – μέσα από τους απλούς Έλληνες, αυτούς που λίγα χρόνια πριν λοιδορούσαν τα διεθνή ΜΜΕ υβρίζοντας τους, σήμερα αυτό το μεγάλο κοινωνικό και ανθρωπιστικό ζήτημα  ενώ θα έπρεπε να συνενώνει κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις,  όχι μόνον, όπως θα δείτε διχάζει και μάλιστα βαθύτερα  και από  άλλα ζητήματα.

Τα στοιχεία που ακολουθούν, είναι ενδεικτικά και καταδεικνύουν το μέγεθος του κινδύνου που βλέπουμε και την ορατή πια απειλή  όχι μόνο για την κοινωνική συνοχή, τα φράγματα και οι αντιδράσεις σε σημεία που προετοιμάζονται ως κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης ανά την επικράτεια της χώρας λένε πολύ περισσότερα από όσα και αν παρουσιάσουμε,    αλλά και την γεωστρατηγική σταθερότητα της  ευρύτερης μείζονος περιοχής μας είτε προς την πλευρά των Βαλκανίων με τις γειτονικές χώρες να υψώνουν σύνορα και φράχτες θανάτου από την μια και από την άλλη την Τουρκία να απειλεί με τον πιο επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο ότι θα γεμίσει την  Ελλάδα και δια αυτής την Ε.Ε με πτώματα αν δεν εισπράξουν τα 3 δις ως πρώτη δόση των συνολικά 30 δις που διεκδικούν. Την ώρα που η Ελλάδα κατ ουσία, σηκώνει αβοήθητη αυτό όλο το βάρος (υποδοχής, ταυτοποίησης, σίτισης, φιλοξενίας και τυχόν επαναπροώθησης τους στις χώρες προέλευσης τους ).

Στοιχεία που προκαλούν ΣΟΚ! Αν αναλογιστεί κάποιος τις επερχόμενες συνέπειες…

Μόνο εντός των 15 πρώτων ημερών του 2016, 23.664 μετανάστες και πρόσφυγες έχουν φθάσει στην Ευρώπη από τα θαλάσσια σύνορα (κυρίως της Ελλάδος), με 59 εξ’ αυτών να αγνοούνται ή να έχουν βρεθεί νεκροί. Από το 2015 μέχρι τις 14 Ιανουαρίου 2016, το σύνολο των αφίξεων στην Ευρώπη δια θαλάσσης και ξηράς έχει ανέλθει στο 1.095.182(+). Η πλειονότητα των εν λόγω αφίξεων ήταν δια θαλάσσης, και κατευθύνθηκαν κυρίως προς την Ελλάδα (881.910) και την Ιταλία (154.202).

Σύμφωνα με τις Ελληνικές Αρχές, 922,471 μετανάστες και πρόσφυγες έχει καταγραφεί ότι πέρασαν στην Ελλάδα το 2015 (θαλάσσια και χερσαία σύνορα). Ο Πίνακας 1 δείχνει τον αριθμό των αφίξεων ανά μήνα στην Ελλάδα μέσω θαλάσσιων συνόρων το 2015 (πηγή Ελληνική Αστυνομία και Λιμενικό Σώμα).

Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης έχει θέσει σε πλήρη λειτουργία Δίκτυο Έγκαιρης Προειδοποίησης & Ανταλλαγής Πληροφοριών (Early Warning Information Sharing Network) στην Ελλάδα, την ΠΓΔΜ, τη Σερβία και την Κροατία. Το εν λόγω Δίκτυο επιτρέπει την έγκαιρη και τακτή ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών για τις μεταναστευτικές ροές. Ο ΔΟΜ συλλέγει και επεξεργάζεται αυτά τα δεδομένα κατά μήκος των διαδρομών και των σημείων εισόδου, και διαχέει τις πληροφορίες στις υπεύθυνες αρχές, συμπεριλαμβανομένων των κυβερνητικών αρχών.

Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (ΔOM), το 2015 (μέχρι τις 14 Οκτωβρίου) είχαν αφιχθεί στην ΕΕ διά θαλάσσης 613.179 μετανάστες και πρόσφυγες. Ο μεγαλύτερος αριθμός αφίξεων μέχρι στιγμής πάντως παρατηρείται στην Ελλάδα, όπου έχουν καταγραφεί ήδη 472.754 θαλάσσιες αφίξεις.[2] Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.), το διάστημα Ιανουαρίου-Αυγούστου 2015 σημειώνεται αύξηση των αφίξεων στην Ελλάδα κατά 850% έναντι του ίδιου διαστήματος το 2014.[3]Επισημαίνεται ότι οι αριθμοί μεταβάλλονται σημαντικά από μέρα σε μέρα, καθώς υπολογίζεται ότι καθημερινά διασχίζουν τα ελληνικά σύνορα περίπου 4.500 μετανάστες και πρόσφυγες.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τους τελευταίους μήνες η Ελλάδα να αντιμετωπίζει μια πρωτοφανή κατάσταση έκτακτης ανάγκης, καθώς ο αριθμός των προσφύγων που φθάνουν στη χώρα αγγίζει επίπεδα ρεκόρ. Οι υποδομές και οι υπηρεσίες υποδοχής, όπως και η διαδικασία καταγραφής, αδυνατούν να καλύψουν τις τεράστιες ανάγκες, ενώ ο συνωστισμός στα νησιά έχει αυξηθεί περαιτέρω. Η Ελλάδα, με ένα τεράστιο δημόσιο χρέος, αδυνατεί να καλύψει ακόμη και τις στοιχειώδεις ανάγκες των ανθρώπων που φθάνουν καθημερινά στις ακτές της. Στην πράξη, αυτοί που τους υποδέχονται και τους προσφέρουν βοήθεια (π.χ. τρόφιμα, νερό, κουβέρτες, οδηγίες για το πώς θα φθάσουν στα κέντρα ταυτοποίησης) είναι κυρίως εθελοντές, ακτιβιστές και άλλα ενεργά μέλη της κοινωνίας των πολιτών. Είναι σαφές ότι ο αριθμός των αφίξεων έχει ξεπεράσει κάθε πρόβλεψη των ελληνικών αρχών, όπως και των αρχών άλλων ευρωπαϊκών κρατών, που δεν ήταν προετοιμασμένες να αντιμετωπίσουν μια τέτοια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Στην ουσία η κατάσταση μετατράπηκε σε «κρίση» λόγω της ανυπαρξίας εθνικού και ευρωπαϊκού σχεδίου διαχείρισης και κοινής ολοκληρωμένης πολιτικής της ΕΕ σε θέματα μετανάστευσης και ασύλου.

Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που φθάνουν στην Ελλάδα είναι πρόσφυγες που διαφεύγουν από πολύνεκρες συρράξεις σε χώρες όπως η Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ, ή καταπιεστικές κυβερνήσεις σε χώρες όπως η Ερυθραία. Οι περισσότεροι από όσους φθάνουν στις ευρωπαϊκές ακτές προέρχονται από τη Συρία. Στο διάστημα από 1ης Ιανουαρίου έως 30 Σεπτεμβρίου 2015, επί συνόλου περίπου 393.000 αφίξεων στην Ελλάδα, η συντριπτική πλειονότητα ήταν Σύροι (277.899), ακολουθούμενοι από Αφγανούς (76.620), Ιρακινούς (21.552) και Πακιστανούς (14.323). Το 2014, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, οι καταγεγραμμένες αφίξεις στην Ελλάδα ανέρχονταν συνολικά σε 31.000 – σημαντικά μικρότερος αριθμός.

Όπως αναφέρθηκε ήδη, το ταξίδι προς την ΕΕ είναι πολύ επίπονο. Θανατηφόρα περιστατικά καταγράφονται σχεδόν σε καθημερινή βάση, αφού η διέλευση γίνεται υπό αντίξοες συνθήκες, με σαπιοκάραβα και κακοκαιρία. Σύμφωνα με το Missing Migrants Project του ΔΟΜ, το 2015 (μέχρι τις 16 Οκτωβρίου) καταγράφηκαν στη Μεσόγειο 3.117 θάνατοι, εκ των οποίων οι 278 στο Αιγαίο. Το δύσκολο ταξίδι, πάντως, για τους πιο τυχερούς δεν τελειώνει τη στιγμή που φθάνουν στις ακτές της Ευρώπης. Τότε ακριβώς ξεκινά μια χρονοβόρα και εξευτελιστική διαδικασία ταυτοποίησης, καταγραφής, κράτησης και/ή μετεγκατάστασης.

Οι περισσότεροι μετανάστες και πρόσφυγες που εισέρχονται στην Ελλάδα ακολουθούν τη θαλάσσια οδό της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και καταπλέουν στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου, κυρίως σε Λέσβο, Κω, Χίο, Σάμο και Λέρο. Σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες η Λέσβος έχει δεχθεί τον μεγαλύτερο αριθμό αφίξεων, περί τις 96.000 το 2015 (μέχρι τις 28 Αυγούστου) –σχεδόν το ήμισυ των συνολικών αφίξεων στην Ελλάδα έως τότε. Η Κως έχει δεχθεί περίπου 31.000, η Χίος 30.700, η Σάμος 20.000 και η Λέρος 11.000 (μέχρι τις 28 Αυγούστου)

Πέραν της παροχής πληροφοριών και των  στοιχείων για τις μεταναστευτικές ροές, το σύστημα παρακολούθησης των ροών συμβάλλει επίσης στην ενημέρωση και κατανόηση του τύπου της βοήθειας που απαιτείται. Το προσωπικό του ΔΟΜ εργάζεται στενά με ΜΚΟ, άλλους διεθνείς οργανισμούς και τοπικές αρχές στη διαχείριση της μετανάστευσης, τον εντοπισμό ευάλωτων ομάδων και την παραπομπή τους στις αντίστοιχες αρχές. Οι πληροφορίες που προκύπτουν από αυτό το δίκτυο επιτρέπει στους εταίρους τον έγκαιρο και αποτελεσματικό προγραμματισμό και την παροχή αναγκαίας υποστήριξης στους μετανάστες σε διάφορα κομβικά σημεία.

Στην Ελλάδα ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης, σε συνεργασία με την Υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής λειτουργούν Κέντρο Ανοικτής Φιλοξενίας στην Αθήνα, για την στέγαση μεταναστών, οι οποίοι επιθυμούν να επιστρέψουν με ασφάλεια στην χώρα καταγωγής τους. Το Κέντρο Υποδοχής φιλοξενεί μέχρι 110 άτομα εγγεγραμμένα στα προγράμματα επιστροφών που υλοποιεί ο ΔΟΜ, τα οποία δεν διαθέτουν άλλο χώρο διαμονής μέχρι την αναχώρησή τους. Το Κέντρο φιλοξενεί ευάλωτες μεταναστευτικές ομάδες, όπως μονογονεϊκές οικογένειες, εγκυμονούσες, ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά, ηλικιωμένους και όσους χρήζουν ιατρικής βοήθειας. Όλοι οι φιλοξενούμενοι του Κέντρου έχουν πρόσβαση σε ψυχοκοινωνικές υπηρεσίες, πέρα από την προσφερόμενη στέγαση και σίτιση.

Η Αποστολή του ΔΟΜ στην Ελλάδα, συνεχίζει την υλοποίηση Προγραμμάτων Εθελοντικής Επιστροφής Υπηκόων Τρίτων Χωρών. Από τις αρχές του Ιανουαρίου, ο ΔΟΜ, σε στενή συνεργασία με την Υπηρεσία Ασύλου, έχει παράσχει βοήθεια επιστροφής σε πλήθος μεταναστών, με την πλειοψηφία να ανήκει σε Μαροκινούς υπηκόους (65%). Μεταξύ άλλων, έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για επιστροφή μετανάστες από την Αιθιοπία, Νιγηρία και την Αίγυπτο.

Η Αποστολή Ελλάδας του ΔΟΜ συνεχίζει να διατηρεί σημαντική παρουσία στα Κέντρα Πρώτης Υποδοχής στη Λέσβο και τη Σάμο, παρέχοντας νομική ενημέρωση στους μετανάστες για τα δικαιώματά τους και υπηρεσίες διερμηνείας σε ενδιαφερόμενους φορείς.

Πέρα από την Αθήνα, ο ΔΟΜ διατηρεί ένα διευρυμένο δίκτυο και στην υπόλοιπη Ελλάδα, με Γραφεία και εκπροσώπηση στη Θεσσαλονίκη, στην Ήπειρο, στην Πάτρα, στην Κόρινθο και στην Κρήτη. Στην Κρήτη το Γραφείο του ΔΟΜ βρίσκεται στο Ηράκλειο, οδός 1770, αρ. 24, & Αποκορώνου γωνία, 5ος όροφος (κτίριο Παλιό Ιπποκράτειο).

ΠΗΓΕΣ: http://greece.iom.int/el, https://gr.boell.org/el/

Και η  άλλη.. η σκοτεινή και εφιαλτική   πλευρά της Ε.Ε. με στοιχεία που επιμελώς αποκρύπτονται ή αποσιωπούνται… γιατί άραγε;

Στοιχεία  από μια επίσημη έκθεση της Ε.Ε., που φωτίζουν από διαφορετική σκοπιά το ζήτημα της μετανάστευσης στην Ευρώπη. Τα δεδομένα που παρατίθενται  αφορούν στις άδειες παραμονής στην Ε.Ε. που χορηγήθηκαν σε μη Ευρωπαίους. Τα στοιχεία προκαλούν ΣΟΚ αν τα συγκρίνει κάποιος ερευνητής-μελετητής του φαινομένου με τα αντίστοιχα αυτής της περιόδου από τον Ιανουάριο (τυχαία;) του 2015 μέχρι σήμερα.

Ο αρθρογράφος των FinancialTmesεύλογα  αναρωτιέται  «Οι πολίτες ποιας χώρας πιστεύετε ότι έλαβαν τις περισσότερες άδειες παραμονής στην Ε.Ε. το 2014; Της ρημαγμένης από τον πόλεμο Συρίας ή του Ιράκ; Όχι. Του σπαρασσόμενου από τις συγκρούσεις Αφγανιστάν ή της Ερυθραίας, με το έλλειμμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Όχι.

Ήταν τελικά οι Ουκρανοί εκείνοι που έλαβαν τις περισσότερες άδειες παραμονής, για την ακρίβεια 302.772. Αμέσως μετά ακολουθούν οι Αμερικανοί. Έλαβαν 199.244 άδειες. Στην τρίτη θέση είναι οι Κινέζοι, που εξασφάλισαν 169.657 άδειες. Στην τέταρτη θέση είναι οι Ινδοί, με 134.881 άδειες.

Οι επόμενες έξι χώρες στη λίστα είναι το Μαρόκο, η Συρία, η Λευκορωσία, η Βραζιλία και η Τουρκία. Με άλλα λόγια, η πλειοψηφία των αδειών παραμονής για μη Ευρωπαίους το 2014 πήγαν σε ανθρώπους από χώρες -με την εξαίρεση του Μαρόκου και της Συρίας- που δεν είναι στη Μέση Ανατολή ή στη Βόρεια Αφρική».

Όλες αυτές οι πληροφορίες περιλαμβάνονται σε έκθεση που δημοσίευσε τον Νοέμβριο η Eurostat, η στατιστική υπηρεσία της Ε.Ε.»

Τα δεδομένα αποκτούν εξαιρετικό ενδιαφέρον, αν δει κανείς ποιες χώρες της Ε.Ε. έδωσαν τις περισσότερες άδειες παραμονής το 2014. Όπως περιμένει κανείς, ήταν η Πολωνία, γειτονική χώρα της Ουκρανίας, αυτή που έδωσε τις περισσότερες σε Ουκρανούς, σχεδόν σε 250.000. Αυτό αντανακλά την πολιτική αναταραχή, τις στρατιωτικές συγκρούσεις, την οικονομική κατάρρευση και την αναγκαστική μετατόπιση πολιτών, που μετατράπηκαν το 2014 σε ένα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα στην Ουκρανία.

Αλλά ποιος χορήγησε όλες αυτές τις άδειες σε Αμερικανούς, Κινέζους και Ινδούς; Με μεγάλη διαφορά, ο πιο γενναιόδωρος εκδότης αδειών ήταν η Βρετανία (136.000 σε πολίτες των ΗΠΑ και πάνω από 70.000 σε Κινέζους και Ινδούς). Συνολικά, η Βρετανία εξέδωσε 568.000 άδειες παραμονής το 2014 -πολύ περισσότερες από τη δεύτερη Πολωνία με 355.000, την τρίτη Γερμανία με 238.000 και την τέταρτη Γαλλία με 218.000.

Πηγή

*Δημοσιεύτηκε στο Greek American News Agency στις 15.02.2016