Bloomberg: Η Ελλάδα έχει εξαντληθεί από την λιτότητα

Άρθρο της συντακτικής ομάδας του Bloomberg κάνει λόγο για την ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους

Οι πιστωτές της Ελλάδας πρέπει να προχωρήσουν τώρα σε διαγραφή χρέους της με αντάλλαγμα την υλοποίηση βαθιών μεταρρυθμίσεων, καθώς καμία κυβέρνηση στη χώρα δεν θα μπορεί να διαχειριστεί μεγαλύτερη λιτότητα το επόμενο έτος, αναφέρει άρθρο γνώμης του πρακτορείου Bloomberg.

Το δημοσίευμα, με τίτλο: «Το ελληνικό δράμα της ΕΕ χρειάζεται μία τελική πράξη», κρίνει, με βάση το αποτέλεσμα της χθεσινής πρώτης ψηφοφορίας στη Βουλή για την εκλογή του Σταύρου Δήμα στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μπορεί να μη λάβει την εντολή που θέλει για να διατηρήσει τα δημοσιονομικά μέτρα και να αποφύγει τη χρεοκοπία της χώρας.

Το άρθρο διατυπώνει αιχμές τόσο για τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και την κυβέρνηση.

Αναλυτικά το άρθρο έχει ως εξής:

Κρίνοντας από την ψηφοφορία της Τετάρτης στη Βουλή, ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ίσως να μην μπορέσει να πάρει την εντολή που θέλει για την διατήρηση των μέτρων λιτότητας, αποφεύγοντα την χρεοκοπία της χώρας. Για τον ίδιο αποτελεί υπεύθυνη πορεία, αλλά είναι αρκετά εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι Έλληνες δεν θα θέλουν να την ακολουθήσουν.

Η διαμάχη πλανάται για μια ακόμη φορά πάνω από τους διεθνείς επενδυτές, επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση γενικά και η Γερμανία ειδικότερα, αρνείται να διαγράψει μέρος του δημόσιου ελληνικού χρέους. Επίσης, όπως αναγνωρίζουν οι περισσότεροι οικονομολόγοι, η χώρα δεν μπορεί να ξεφύγει από το βάρος του χρέους της, – κοντά στο 180% του ΑΕΠ. Και η προοπτική της ατελείωτης λιτότητας για την προσπάθεια μείωσής του δηλητηριάζει την πολιτική.

Ο Σαμαράς μετέτρεψε την ψηφοφορία της Τετάρτης για τον ΠτΔ, -την πρώτη από τις τρεις-, ως ψήφο εμπιστοσύνης. Ουσιαστικά προκάλεσε τους βουλευτές να απορρίψουν τον υποψήφιο τον Σταύρο Δήμα, επειδή κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε νέες βουλευτικές εκλογές – εκλογές τις οποίες ο αντιμνημονιακός νεομαρξιστικός ΣΥΡΙΖΑ ίσως κερδίσει. Κρίνοντας από αυτή την πρώτη ψηφοφορία, στην οποία ο Δήμας εξασφάλισε μόλις 160 ψήφους, η μάχη θα είναι δύσκολη. Για να κερδίσει στον τρίτο γύρο, ο Δήμας θα χρειαστεί 180 ψήφους.

Ελλάδα, Ευρώπη και αγορές ομολόγων έχουν βρεθεί ξανά στο ίδιο σημείο. Ωστόσο, κάθε φορά οι συνθήκες είναι λίγο διαφορετικές.

Για ένα πράγμα, μετά από έξι χρόνια πολιτικών λιτότητας που έχει επιβληθεί από την συμφωνία, η χώρα έχει πλέον εξαντληθεί. Η ελληνική οικονομία μπορεί να σημειώνει ανάπτυξη πάλι, ωστόσο 1 στους 4 Έλληνες συνεχίζουν να είναι εκτός απασχόλησης, και περισσότεροι από το 70% να είναι μακροχρόνια άνεργοι.

Αυτοί βέβαια είναι μόνο αριθμοί, και η Ελλάδα σίγουρα ζούσε όχι σύμφωνα με τις δυνατότητές της. Αλλά τι σημαίνει η λιτότητα για τους απλούς Έλληνες; Δεν έχουν επαρκή υγειονομική περίθαλψη. Οι περικοπές του προϋπολογισμού έχουν πετσοκόψει τις κρατικές δαπάνες για την υγεία κατά 25%, και για την ψυχική υγεία, κατά το ήμισυ. Οι αυτοκτονίες έχουν αυξηθεί κατά 45%. Οι μολύνσεις από τον ιό HIV έχουν αυξηθεί κατά 10 φορές και η ελονοσία έχει επιστρέψει μετά από 40 χρόνια.

Με τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα να προτείνουν την ίδια λιτότητα, – ακόμη και τώρα που η κυβέρνηση σημείωσε πρωτογενές πλεόνασμα – πολλοί Έλληνες κοιτούν προς τον ΣΥΡΙΖΑ, που υπόσχεται αύξηση δαπανών, ακύρωση των περικοπών στον προϋπολογισμό, παροχή δωρεάν ηλεκτρικού ρεύματος, και αποφυγή με κάποιο τρόπο της επίσημης χρεοκοπίας ή επιστροφή στην δραχμή. Το κόμμα λέει ότι θα πείσει τους διεθνείς πιστωτές για την αναδιάρθρωση του ελληνικού  χρέους και για την χρηματοδότηση των δαπανών του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτά είναι τρελά πράγματα, φυσικά, με εξαίρεση το κομμάτι που αφορά στην αναδιάρθρωση του χρέους, κάτι που πρέπει να κάνουν οι πιστωτές. Η χώρα έχει ήδη εξασφαλίσει κάποια ελάφρυνση του χρέους, από τους ιδιώτες πιστωτές, για να μην αναφέρουμε και € 240 δισεκατομμύρια σε δάνεια διάσωσης από την ΕΕ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ωστόσο, το σχέδιο διάσωσης έσωσε τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες που δάνεισαν χρήματα Ελλάδα. Συνεπώς, μια αναδιάρθρωση δεν θα είναι μόνο καλή για τη ζώνη του ευρώ, αλλά θα έκανε δίκαιο επιμερισμό του μεγαλύτερου μέρους του πόνου.

Η σωστή συμφωνία για τους πιστωτές της Ελλάδας – τη λεγόμενη τρόικα της ΕΕ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ – δεν είναι να δοθούν περισσότερα χρήματα σε αντάλλαγμα μεμεγαλύτερη λιτότητα. Θα πρέπει να γίνει απομείωση του χρέους, σε αντάλλαγμα με βαθιές οικονομικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να γίνει η οικονομία βιώσιμη. Ο Σαμαράς έχει μείνει πίσω σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να ακυρώσει αυτές που έχουν ήδη γίνει, στοχεύοντας σε μια ανέφικτη αριστερή ουτοπία.

Σαμαράς γνωρίζει τι σημαίνει να είσαι ανεύθυνος παράγοντας στη χώρα σου. Πριν γίνει πρωθυπουργός, ο ίδιος αντιτάχθηκε στο σχέδιο διάσωσης που η Ελλάδα διαπραγματεύτηκε το 2010. (Ήταν αναγκαίο για να «χαλαρώσει» τα τεράστια χρέη που το ίδιο το κόμμα του κ.  Σαμαρά, τη Νέα Δημοκρατία, είχε δημιουργήσει την τελευταία φορά που ήταν στην εξουσία.). Και ήταν οι εσφαλμένοι υπολογισμοί του και ο αυξανόμενος λαϊκισμός του που οδήγησαν στην εν εξελίξει πολιτική ένταση στην Αθήνα.

Συνεπώς το τελευταίο αυτό ελληνικό δράμα αποτελεί λιγότερο έναν αγώνα μεταξύ ευθύνης και εξτρεμισμού, όπως το έθεσε πρόσφατα ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Jean-Claude Juncker, αλλά μια απόδειξη ότι η Ευρώπης δεν θα πρέπει πλέον να πιέζει τους Έλληνες να πληρώσουν το χρέος τους με μεγαλύτερες περικοπές στον προϋπολογισμό. Όποιος και αν είναι στην εξουσία στην Ελλάδα την επόμενη χρονιά, δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί περισσότερη λιτότητα.

**Σημείωση: Εφεξής στη συγκεκριμένη στήλη (editorial) θα δημοσιεύονται ή θα αναδημοσιεύονται άρθρα, αναλύσεις, γνώμες και απόψεις προσώπων άλλων διεθνών ΜΜΕ που υιοθετούνται από την ομάδα του GreekAmericanNewsAgency και τον υπεύθυνο της στήλης, Αλέξανδρο Στεφανόπουλο.