Τα λόγια, και οι εκφράσεις είναι πολύ φτωχές για να δηλώσουν και να εκφράσουν τα συναισθήματα όταν χάνεις ένα δικό σου Άνθρωπο… Ένα κανονικό σου φίλο… Ένα παιδί, όπως εσύ και δεκάδες άλλα παιδιά της ελληνικής δημοσιογραφίας που την βλέπουν όχι ώς επάγγελμα αλλά ως λειτούργημα… Ο Σωκράτης ήταν ένας γνήσιος λειτουργός και υπερασπιστής της αλήθειας… Δεν χαριζόταν σε κανέναν… Μα σε κανένα και το έδειξε αυτό στην κόντρα χωρίς τέλος με τον μεγαλοδημοσιογράφο… Όταν αναγκάστηκε να απομακρυνθεί από δίπλα του μετά από 17 χρόνια συνεργασίας… Είναι πολύ λίγα και φτωχά τα λόγια για να μιλήσεις, όταν χάνεις έναν αληθινό φίλο… Ακόμα πιο φτωχά γίνοται όλα γύρω όταν ξέρεις ότι αφήνει πίσω του την αγαπημένη του και τα παιδιά του… Τους αγαπημένους του γονείς και την οικογένεια του για την οποία δεν επαψε ποτέ να δίνει και να προσφέρει…Γιατί ο Σωκράτης ήταν ένα φτωχό παιδί…Ένα παιδί από εμάς…Ένα παιδί, παρά τα αξιώματα και τις θέσεις που κατέλαβε τελευταία στο Ράδιο Θέμα και τις άλλες συνεργασίες του -και πάλι δεν του έφταναν για να βγάλει τα έξοδα οικογένειας και για να δώσει σε γονείς και να φροντίσει και άλλους… –
Ο Σωκράτης ήταν παιδί πολύτεκνης οικογένειας… Αγαπούσε την οικογένεια του πολύ και την έδινε μάχη της επιβίωσης πολλά χρόνια πριν όταν ώρες ατέλειωτες δούλευε στον Μάκη που είχε πιστέψει ως ιδεολόγο αλλά τελικά διαψεύστηκε…Του έλεγα πάντα, όταν έφυγα μαζί με τον Γιώργο Χουδαλάκη και άλλα παιδιά που απομακρυνθήκαμε εκείνο το διάστημα από τις εκπομπές του Τριαναταφυλλόπουλου, ότι “είναι καιρός τώρα που ανδρώθηκες να φύγεις…να κάνεις κάτι δικό σου… να πας αλλού ρε φίλε…” και μου απαντούσε “Αλέξανδρε μη φεύγεις…μην τον παρεξηγείς… κάτσε για την Ελεάνα ρε γαμώτο…(σ.σ. ήταν η πρώην σύντροφος του Μάκη αυτή που τον έκανε και ότι είναι σήμερα ο κύριος Τριανταφυλλόπουλος για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους επιτέλους) κάτσε έχουμε ακόμα πολλά θέματα να βγάλουμε….” αυτά και άλλα πολλά μου έλεγε όταν αποφάσισα να φύγω από τον Μάκη με τον οποίο χωρίσαμε φιλικά αλλά ποτέ δεν έχω μιλήσει για αυτό το συναινετικό διαζύγιο…Εκτός από εκείνο το άρθρο που είχα γράψει κάποτε για τον Μάκη όταν εκβιαστικά έβγαλε ένα θέμα εις βάρος του Άρη Τερζόπουλου… ενός ανθρώπου που μόνον καλό έκανε και ανεδειξε 10αδες συναδέλφους αλλά και πολλά λαμόγια όπως εν συνεχεία αποδείχτηκαν όλοι αυτοί… Δεν είναι η ώρα όμως να ανοίξω και άλλες πληγές…
Όσα και αν πω για τον φίλο μου είναι πολύ λίγα… Ο Σωκράτης ξεχώριζε για πολλά και πρώτα από όλα γιατί πίστευε σε Θεό! Πήγαινε Εκκλησία! Είχε πνευματικό! Είχε ήθος. Ήταν έντιμος. Καθαρός! Κρυστάλλινος! Δεν έβαζε νερό στο κρασί του για κανένα θέμα…δεν σύνχαζε στο dacapo. Δεν ήταν δημοισογραφος του Κολωνακίου. Απεύφεγε τις vip κοινωνικές συναναστροφές… Αποστρεφόταν κάθε τι ψεύτικο και υποκριτικό…Ήταν γνήσιος αδέσμευτος και ανεξάρτητος δημοσιογράφος.
Λένε ότι το χτύπημα και η δολοφονία μαφιόζικου style κατοχυρώνεται στην “ΣΕΧΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ” και ποιος είπε σε όλους αυτούς που τους ακούω ώρες τώρα από τα ραδιόφωνα ότι η δολοφονία ανάγεται μόνον στην νεοτρομοκρατία και όχι στον κοινό ποινικό έγκλημα; Και ποιος είπε σε όλους αυτούς που αναλύουν και κάνουν αστυνομικό ρεπορτάζ ότι όλοι αυτοί που προβάλλονται ως επαναστάτες νεοτρομοκράτες δεν έχουν σχέση με την νύχτα; Με το πληρωμένο έγκλημα; Ποιος είπε σε όλους αυτούς που κάνουν ρεπορτάζ πληρωμένο και κατευθυνόμενο ότι η νεοτρομοκρατία δεν έχει σχέση με την μαύρη σκιώδη ζωή της νύχτας; να το πω πιο απλά με το κοινό ποινικό έγκλημα; Ποιος ειπε σε όλους αυτούς που μιλάμε αυτές τις ώρες ότι αυτό το συμβόλαιο θανάτου ότι δεν έχει και πολιτικές προεκτάσεις αυτή η ιστορία; Ποιος είπε σε όλους αυτούς που θέλουν να τρομοκρατήσουν τον κόσμο και να τον κάνουν να φοβάται και να μην τολμάμε να πούμε ή να γράψουμε την αλήθεια που ξέρουμε γιατί την ερευνήσαμε ότι όλα αυτά που γίνονται δεν είναι άσχετα με όσα έρχονται τους προσεχείς μήνες…Μοιάζουν όλα αυτά με το παρλεθόν και μας παραπέμπουν σε άλλες εποχές…
Ο Θανατος του Σωκράτη Γκιόλια συμβολίζει πολλά και θα είναι η αφετηρία για ακόμα περισσότερα…Αφετηρία και γενεσιουργός αιτία για πάρα πολλά… Για τον Σωκράτη η δημοσιογραφία δεν ήταν επάγγελμα ήταν λειτούργημα! Ήταν σκοπός ζωής. Ο Σωκράτης δεν είχε σχέση με όλους αυτούς του παραθυράτους “δημοσιογράφους” που τα παίρνουν χροντά από παντού! Ο Σωκράτης ήταν αυτό το σπάνιο είδος που λέμε ερευνητής ρεπόρτερ! Ο Σωκράτης Γκιόλιας αντιπροσωπεύει τον απλό Έλληνα έντιμο και ηθικό δημοσιογράφο των 700 και 800 euros και που ασκεί λειτούργημα και όχι επάγγελμα! Όσα και αν πω όσα και αν γράψω είναι πού λίγα για να περιγράψω όχι μόνο τα συναισθήματα αλλά είναι και πολύ λίγα για να περιγραψω αυτά τα φρικώδη που έγιναν και ακόμα χειρότερα όσα έρχονται στους προσεχείς μήνες…τα λέω και τα γράφω …γράφαμε προ ημερών συγκεκριμένα όταν βγάλαμε την έκθεση του statrfor -και ο Σωκράτης ήταν ο πρώτος που αναμετάδωσε με την καθαυτή πηγή -την είδηση ότι έρχονται άγριες ημέρες…και Όλα αυτά που έρχονται έχουν άμεση σχέση με όσα σχεδιάζονται εδώ! Στην Αμερική! Αυτοί όλοι εδώ που σχεδιάζουν ξέρουν και σχεδιάζουν πολλά…
Η έκθεση του stratfor έλεγε πολλά και θα γίνουν πολλά…αν δείτε στις αντίστοιχες ενότητες που έχουμε με τις εκθέσεις του stratfor-και είμαστε το μοναδικό ΜΜΕ που βγαζει αυτές τις εκθέσεις χωρίς να φοβάται, όταν οι άλλοι αγρόν ηγόραζαν- με πολλή προσοχή θα δείτε τι περιμένει την πατρίδα μας… Ο Σωκράτης γνώριζε πολλά και για αυτό τον εφαγαν! Ο Σωκράτης είναι το πρώτο θύμα στον μακρύ κατάλογο των ανεξάρτητων και αδεσμευτων δημοσιογράφων που βάζει την χώρα μας στις λίστες της ντροπής που η μαφία σκοτώνει και βγάζει με τον πιο φρικώδη τρόπο όποιον πάει κόντρα στα μαύρα σχέδια της έκνομης και παράνομης ζωής! Ο Σωκράτης ηταν ένα από παιδί και ήταν ένα παιδί από εμάς. Τους απλούς που αγωνούμε για να πάρουμε τα χρήματα μας από τους γνωστούς εκδότες και τους νεοεκδότες που το παραμύθι της οικονομικής κρίσης δεν σε πληρώνουν! Ο Σωκράτης δεν είχε καμία σχέση με την διαπλοκή της παρεξουσίας και της σκοτεινής πολιτικής παραπολιτικής. Ο Σωκράτης ήταν ένα παιδί από εμάς που ξεκίνησε από πολύ χαμηλά εργάστηκε, κουράστηκε και δεν κατάφερε να αποκτήσει τίποτα, και εννοώ περιουσιακά και οικονομικά όπως όλοι οι άλλοι οι παραθυράτοι και όσοι έχουν αποκτήσει βίλες και πανάκριβα αυτοκίνητα! Ηταν ένα παιδί που πάσιχζε γα τον μισθό και για τα οικονομικά του να ζήσει τα παιδιά την σύζυγο αλλά και να δώσει στην πολυαγαπημένη του οικογένεια…
Όσα και αν πω, το ξανά γράφω αλλά παρασύρομαι, ήταν ενα παιδί από εμάς..Από εκείνα τα παιδιά που αγωνίζονται με 700 euros(και με κρατήσεις) για να βγει το δελτίο του κάθε μεγαλοδημοσιογράφου όπως και αν λέγεται και…μουρχοναι πολλά ονόματα στο νου…αλλά…αχ…τι να πω… ποιον να πρωτονομάσω από όλα αυτά τα καθίκια που τολμάνε και μοιρολογούνε τον άδικο και πρώιμο χαμό με μαφιόζικο τρόπο ενός παιδιού που δεν τους έμοιαζε σε τίποτα απολύτως Μα σε τίποτα όμως…
Όσα και αν γράψω είναι πολύ λίγα…Ένα να θυμάστε μόνο όσοι διαβάζετε -και κρατήστε αυτό το κείμενο- η άγρια μαφιόζικη δολοφονία του Σωκράτη είναι η απαρχή δεινών και οδυνών για την Ελλάδα. Έρχονται πολλά… Μιλάγαμε πολύ συχνά και με προσοχή…πολλές φορές μου έλεγε “γατί δεν γυρνάς πίσω στην Ελλάδα έλα κάτω σε εμάς” την τελευταία φορά που μιλήσαμε-και μιλάγαμε πολύ συχνά- μου έλεγε “πρόσεχε εκεί που είσαι με αυτούς που είσαι και αυτά που γράφεις δεν θα την βγάλεις καθαρή…”τελικά μοιραία η ζωή τα έφερε αλλιώς…. τούτην την ώρα όσα και αν γράψω για τον καλό μου φίλο που μας συνέδεαν πολλά…είναι πολύ λίγα…Τούτη την ώρα μιλάνε όλοι ακόμα και αυτοί που τον πίκραιναν και τον απειλούσαν…ναι μιλάνε και αυτοί…τώρα θα βρεις φίλε Σωκράτη αρκετούς να σε μνημονεύουν…τώρα θα χύσουν αρκετοί κροκοδείλια δάκρυα και θα είναι αυτοί που στις μεγάλες σου διαμάχες και έρευνες σου στέκονταν με τον ισχυρό μεγαλοδημοσιογράφο… με τον κάθε ισχυρό που εσύ και η συνείδηση σου πήγαιναν κόντρα κάνοντας έρευνες.
Πίστευες καλέ μου φίλε ότι αυτό που κάνεις που οι άλλοι το ονομάζουν δημοσιογραφία επαγγελματική είναι λειτούργημα και αποστολή ιερή…Εσύ Σωκράτη μου πίστευες σε Θεό. Εξομολογούσαν…Είχες πνευματικό…Πήγαινες εκκλησία… για αυτό και σε θεωρούσαν παρακατιανό…μικρό και ανήμπορο…αλλά απέδειξες ότι μπορεί ένας μόνο ΕΝΑΣ ΜΟΝΟ να νικήσει το σκοτάδι της κοινωνίας μας…
Είναι πολλά αυτά που θα μπορούσαμε να γράψουμε και να πώ για τον Σωκράτη Γκιόλια. Για τον δημοσιογράφο. Για τον πατέρα..Για τον αγαπημένο υιό της καταταλαιπωρημένης και φτωχής οικογένειας Γκιόλια… Μα πάνω από όλα είναι πολλά αυτά που θα έπρεπε να γραφούν και να ειπωθούν για να σταθούν παράδειγμα προς μίμηση για τον Άνθρωπο -κατά το Άνω Θρώσκω- Σωκράτη… Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει φίλε.. τόσο ελαφρύ όσο ένα απαλό μετάξυ που θα σε σκεπάζει. Μακάρι φίλε μου ο γιός σου να συνεχίσει σε ενα καλύτερο κόσμο χωρίς την τόση υποκρισία και το όσο ψεμα… Μακάρι…Ας δώσει ο Θεός κουράγιο και δυναμη στην Οικογένεια σου να αντιμετωπίσει με θάρρος τον άδικο και με μαφιόζικο τρόπο χαμό σου…Ας δώσει ο Θεός δύναμη στην πολυαγαπημένη σου…Να βρει λόγια να πει στον υιό σου…στο παιδάκι σου… Να δώσει ο Θεός δύναμη και κουράγιο στους δικούς σου…Στα αδέρφια σου… Κουράγιο αγόρι μου…Κουράγιο φίλε μου… Κουράγιο και δύναμη να σας δώσει ο Θεός σε όλους εσάς για τους οποίους πάσχισε ο Σωκράτης…Καλό σου ταξίδι αγόρι και καλέ μου φίλε… Καλό σου ταξίδε λέω και γράφω και όσο το συνειδητοποιώ τόσο δεν μπορώ να συγκρατήσω την οργή και τον θυμό μου όχι μόνον για εκείνα τα μαύρα κατάμαυρα πληρωμένα χέρια που έκοψαν το νήμα της ζωής όσο για όλους εκείνους που ενώ σε πολέμησαν και μάχονταν τώρα θα κλαίνε με κροκοδείλια δάκρυα…Ο θάνατος σου Σωκράτη καλέ μου φίλε σηματοδοτεί πολλά και είναι μηνυμα προς πολλούς… Μήνυμα και προειδοποίηση για κάθε άλλον που θα τολμήσει να γράφει και να λέει την αλήθεια όποια και αν είναι όποιον και αν αγγίζει…Εσύ καλέ μου φίλε δεν είχες όρια στην αλήθεια. Την έγραφες και έκανες το ίδιο και για όλους τους νεότερους συνεργάτες σου…Τους μάθαινες να λένε και να γράφουν την αλήθεια… Έφαγες λάσπη από πληρωμένες πένες από όλους αυτούς που τώρα θα σε κάνουν ήρωα γιατί βολεύει… όλους εκείνους που θα σε “τιμήσουν” με λόγους και λογίδρια κατά την εξόδιο αλλά κυρίως όλους εκείνους που και σε μάχονταν και δεν σε ήθελαν και θα λένε παραμύθια της ώρας και της στιγμής… Κανείς από όλους αυτούς που θα παρελάσουν -και θα είναι πολλοί Σωκράτη μου- από τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις για να σε “υμνήσουν”… Θα δεις από εκεί που θα είσαι Σωκράτη φίλε μου πολλά ακόμα και τα πιο τρελά γατί τώρα το όνομα και ο άδικος και πρόωρος χαμός σου θα γίνει θέμα…και το θέμα ξέρεις πουλάει…φέρνει πακέτα χοντρά στις διαφημίσεις…Μη σου φανεί περίεργο Σωκράτη μου αν δεις και ακούσεις -γιατί για σένα που πιστεύεις στον Θεό και θα δεις και θα ακούσεις – ακόμα συγνώμη από εκείνον που πιο πολύ από όλους σε πίκρανε και πολέμησε…Θα το δεις και αυτό Σωκράτη μου γιαυτό κρατήσου και συγκρατήοσυ… Δεν θέλω να πω άλλα…Δεν πρέπει να πω και να γράψω άλλα…δεν είναι η ώρα τώρα… Θα βρεθεί η κατάληλη στιγμή… Τώρα μόνον σιωπή…να “βασιλεύσει” για να ακουστεί ο πόνος και η οδύνη των δικών σου ανθρώπων…Τώρα Σωκράτη μου εσύ από εκεί ψηλά που ταξιδεύεις να μας βλέπεις και να μας θυμάσαι γιατί εμείς όλοι -εκτός από τους δικούς σου την μάνα αχ αυτή η Μάνα…Τον πατέρα, τα αδέρφια, την πολυαγαπημένη και τα παιδιά σου-θα σε ξεχάσουμε στο πρώτο επόμενο μεγάλο θέμα…έτσι είναι αυτή η δουλειά γα όσους την έχουν κάνει επάγγελμα προσοδοφόρο…Όλοι αυτοί δηλαδή που εσύ αποστρεφόσουν και απέφευγες… Φίλε μου Σωκράτη… Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχούλα σου εν σκηνές Δικαίων…
Γνώρισα τον Σωκράτη πριν πολλά χρόνια όταν είμασταν μαζί στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο. Θα είχα πολλά να πω και άλλα τόσα να κατεθέσω αλλά δεν είναι τοις παρούσης… Ένα μόνο και με τούτο να κλείσω… Συνεργαζόμασταν μαζί και συνεχίσαμε την φιλία μας διακριτικά και χωρίς τυμπανουκρουσίες… γιατί μας συνέδεαν πολλά κοινά …ήξερε για μένα και ήξερα και εκείνον…Δεν είναι η ώρα και η στιγμή να ειπωθούν άλλα… φτάνουν αυτά…
Μας ένωναν πολλά και κυρίως ο πόνος…και η αγάπη για το Θεό και την Εκκλησία… Την αληθινή και ανόθευτη Εκκλησία..Οχι την Εκκλησία των Σκανδάλων, όπως το σκάνδαλο των Κυθήρων και το παραδικαστικό ή άλλα μεγάλα σκάνδαλα που όλοι ξέρουμε αλλά εκείνη την εκκλησία των δαφνοστεφανομένων Μαρτύρων όπως ως σύγχρονος νεομάρτυρας έπεσε ο Σωκράτης Γκιόλιας… Ένας νεομαρτυρας υπερασπιστής της αλήθειας… Αυτό ήσουν Σωκάτη φίλε μου ένας σύγχρονος νεομάρτυρας που θυσιάστηκε στην σύγχρονη αρένα που κατασπάραξαν τα άγρια θηρία της πολιτικής και βρόμικης διαπλοκής και της μαύρης νύχτας… Της νύχτας που δολοφονεί ψυχρά έναντι αδράς αμοιβής…
Είχαμε συνηθίσει να μιλάμε μόνο όταν υπήρχε ανάγκη… και όταν το απαιτούσε το ρεπορτάζ…Όσα και αν γράψω καλέ μου φίλε για σένα είναι πολύ λίγα…πολύ λίγα…Καλό σου Ταξίδι..
Καλή αντάμωση στο τραπέζι της Βασιλείας του Θεού…
Εις το επανιδείν…Σωκράτη γιατί χρέος ιερό και αποστολή όλων μας πια είναι η αποκάλυψη της αλήθειας για την οποία μαχόσουν όπως μόνον ΕΣΥ ήξερες…Καλό σου Ταξίδι φίλε… Καλό ταξίδι…
Ο Φίλος Σου Αλέξανδρος, Νέα Υόρκη 19 Ιουλίου 2010
Share On Facebook- Tweet It
Share On Facebook
Tweet It
