Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ: ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΩΡΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΝ. ΩΡΕΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ…

Από τον Αλέξανδρο Στεφανόπουλο

Είμαι, όπως έχω ξανά γράψει,  μόνιμα στην Νέα Υόρκη από το 2000 και αν προσθέσω τα χρόνια που πηγαινοερχόμουν από το 1996 συνολικά  συμπληρώνω 14 χρόνια(λίγα σε σχέση με άλλους συναδέλφους μου) όλα αυτά τα χρόνια ανελλιπώς παρακολουθώ εκ του σύνεγγυς   τα δρώμενα στην Ελληνική Κοινότητα των ΗΠΑ. Τις απόψεις μας τι γνωρίζετε περί Ελληνισμού, «οργανωμένης ομογένειας», ηγετών, ηγετίσκων, παραγόντων ανθρώπων που είναι ικανοί να κάνουν –έστω και δυο τρεις – lobby, προέδρων και άλλων φερόμενων και περιφερόμενων μεταξύ   ΗΠΑ και Ελλάδος. Δεν χρειάζεται να τα πω. Δεν υπάρχει σχέδιο. Καμία στρατηγική. Δεν υπάρχει επικοινωνία. Υπάρχει πλήρης και παντελής έλλειψη σχεδιασμού σε βάθος και με ικανή στρατηγική για την προώθηση των εθνικών μας ζητημάτων.  Αν υπήρχε κάτι από αυτά τα στοιχειώδη στα 35 (κοντά 40 χρόνια) οργανωμένης ηγεσίας(Εκκλησίας και Ομογενειακών παραγόντων) κάτι θα είχαμε καταφέρει σε σύγκριση με άλλες εθνικές κοινότητες όπως αυτές των Σκοπιανών και των Τούρκων που είναι σαφώς λιγότερα χρόνια στις ΗΠΑ κατά 10αδες χρόνια. Μόνο μίζερη κριτική στην πατρίδα-που ακόμα οι της πρώτης γενιάς αποκαλούν ψωροκώσταινα και ανάθεμα και γνωρίζουν ότι χάρη στο υστέρημα και τον οβολό  της Ψωροκώσταινας που υποτιμητικά αποκαλούν την Ελλάδα μερικοί εδώ(την πατρίδα δηλαδή που τους γέννησε)  μπήκαν τα πρώτα χρήματα για να γίνει τούτο ασυμμάζευτο έθνος ραγιάδων και πολεμιστών της επανάστασης- οργανωμένο κράτος επί Ιωάννου Καποδίστρια. Κριτική κακοπροαίρετη πολλές φορές αλλοπρόσαλλη μη γόνιμη, κακόβουλη και υστερόβουλη. Αρκετοί- Έλληνες Ομογενείς- , δυστυχώς βλέπουν την Ελλάδα  σα την αγελάδα που θα την αρμέξουν από κρατικό χρήμα. Τότε τουλάχιστον που τρέχανε οι επιχορηγήσεις της πάλαι ποτέ  ΕΟΚ.  Εκεί να δείτε λαμογιές, απάτες για ανύπαρκτους οργανισμούς που στήθηκαν σε μια  νύχτα… στο διαδίκτυο  τις 10ετιες 1980 και 1990. Άλλη συζήτηση όμως αυτή και άλλη έρευνα πολύ μεγάλη και με πολλά λαυράκια… Εκεί να δείτε ειδήσεις και αποκαλύψεις για σημερινούς μεγαλοπαράγοντες και «πρόεδρο παράγοντες»…  Εκδότες και καναλάρχες. Ένα μάτσο χάλια δηλαδή. Τέλος πάντων ξεφεύγω και με χάνετε στην σκέψη.   Έλεγα λοιπόν για τα ομογενειακά δρώμενα και συμπληρώνω ακόμα λιγότερα χρόνια, παρακολουθώ, επισταμένως όμως την εσωτερική κατάσταση στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης. Ιστορικός και μεγάλος οργανισμός… κάποτε όχι τώρα. Τώρα βρίσκονται στην τροχιά της απόπτωσης. Της αποσύνθεσης. Της πλήρους διάλυσης. Του ωχαδερφισμού. Της ανευθυνότητας.  Των σκανδάλων. Του κορεσμού. Της καμπής. Της αρχής του τέλους της εποχής των μεγάλων ιστορικών γεγονότων που πρωταγωνίστησαν άνθρωποι απλοί του μόχθου και του υστερήματος.  Άνθρωποι  απλοί, που μπήκαν μπροστά το 1992 και τράβηξαν στην Ουάσιγκτον με το ζόρι τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο «ή μπαίνεις μπροστά στην διαδήλωση… ή σε κράζουμε και καταγγέλλουμε» του λέγανε χτυπώντας του το χέρι στο τραπέζι οι τότε ηγεσία της ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ, και έτσι βγήκε στο παράθυρο και χαιρέτισε τα πλήθη… Αυτά είναι ιστορία που διηγούνται οι παλαιοί και όσοι τα έζησαν σε εμάς τους νεότερους με δάκρυα…  

“τελειωμένη υπόθεση η Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων…” λένε οι ομογενείς

Μου γράφετε αρκετοί από εσάς «μην ασχολείσαι με αυτούς είναι τελειωμένη υπόθεση…» «είναι όλοι τα ίδια καθίκια…» «είναι σκ…τα…» γράφει  η κυρία από την Νέα Υόρκη με πείρα διπλάσια από την δική μου, «είναι αναξιόπιστοι ανίκανοι να εκπροσωπούν την ελληνική κοινότητα της ΝΥ…» γράφει κάποιος άλλος ευγενής κύριος δικηγόρος το επάγγελμα, και παρόμοια άλλα email που λαμβάνουμε κάθε φορά που έχουμε ως κυρίαρχο και κεντρικό θέμα την Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ.  Θα επαναλάβω τούτο για όλους τους καλούς φίλους Ομογενείς που έχουν την καλοσύνη και την υπομονή να εξαντλούνται σε συνεχή-κριτική –  αλληλογραφία με το ίδιο θέμα, αυτό που έχω ξανά γράψει. Ασχολούμαστε διότι είναι ένας υπαρκτός οργανισμός.  

Για όλους εσάς τους φίλους στην Ελλάδα που μας παρακολουθείτε-ανελιπώς θα έλεγα και σας ευχαριστούμε για ακόμα μια φορά- και κάθε φορά μας γράφετε κι εσείς δικαιολογημένα με την σειρά σας τις δικές σας ενστάσεις «κουράζει…», «πάλι τα ίδια..» και πολλά-  πολλά άλλα που έχετε την ευγενή καλοσύνη να γράφετε. Δεν κουράζεστε ήθελα να ήξερα;  Όμως, για την ομογένεια ειδικά την παροικία της Νέας Υόρκης οι εκλογές  στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ, είναι ένα αληθινό υπαρκτό γεγονός. Με τα πολλά πολλά δυστυχώς αρνητικά  των ημερών. Θα έπρεπε να είναι το γεγονός(!) γιατί οι εκλογές είναι το αποκορύφωμα και η μεγάλη γιορτή της δημοκρατίας. Δυστυχώς δεν είναι.

οι εκλογές στην ομοσπονδία ελληνικών σωματείων ξυπνούν μίση, πάθη και ίντριγκες…

Όταν πλησιάζουν οι εκλογές και μπαίνουμε στο δεύτερο έτος της 2ετιας, για την Ομοσπονδία είναι περίοδος που όλα αλλάζουν. Όλοι μεταλλάσσονται. Όλα έρχονται τούμπα. Οι φίλοι γίνονται εχθροί και οι εχθροί «φίλοι».  Νέες συμμαχίες. Νέες ομάδες. Νέα στρατόπεδα. Ίντριγκες. Μίση και πάθη αναβιώνουν. Αντιπαλότητες. Και έχθρες έρχονται στο φως. Τέτοιες σοβαρές μεταλλάξεις. Ανθρώπινες αδυναμίες θα πείτε; Ίσως … Όμως τώρα  πια η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Στο ως εδώ και μη παρέκει! Εδώ και μια 10ετια… τα ίδια σενάρια. Φασαρίες. Φωνές. Ύβρεις. Καταγγελίες. Αληλλοκαταγγελίες.

Σε αυτή την εβδομάδα που ξεκινά θα έχετε την ευκαιρία να  δείτε και να ακούσετε τόσα πολλά από το παρασκήνιο…το προσκήνιο αλλά και το ζοφερό παρελθόν που θα αισθανθείτε έντονη δυσφορία… ξέρω τι σας λέω. Αποκαλύψεις που θα αλλάξουν άρδην το πεδίο και θα μετατρέψουν τους «σίγουρους νικητές»  σε εφιάλτες… Αυτή την εβδομάδα θα δείτε πολλά… Πάρα πολλά. Άλλωστε μας ξέρετε πια. Έχουμε υπομονή και άλλωστε σε προηγούμενο editorial που ήταν αφιερωμένο στον Γιώργο Κατσίχτη το είχαμε γράψει  ξεκάθαρα ότι θα έχουμε εκπλήξεις όταν άλλοι ήδη πανηγύριζαν την Κυριακή της 13^η Ιουνίου με κρασιά, ζουρνάδες και νταούλια στους Λημνιούς…  Και για να πάμε σε πιο βατά με γεγονότα λόγια ας δούμε την διαφαινόμενη κατάσταση που σχηματίζεται αυτές τις ημέρες μετά τις τελευταίες μας αποκαλύψεις που ήδη διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο  και ο Γαλάτουλας-όχι ο Ηλίας Τσεκερίδης αλλά ο Πέτρος Γαλάτουλας –  καθημερινά χάνει έδαφος σε πρόσωπα και καταστάσεις…

θα δείτε και μάθετε πολλά…

Είναι αποκαλυπτικά τα όσα μας είπε ο επίτιμος πρόεδρος Βασίλειος Σταθάκος για τον ρόλο του κ. Γαλάτουλα παραμονές των εκλογών. Αξίζει τον κόπο να τον ακούσετε. Τα ξέρει ο Ηλίας Τσεκερίδης όμως σιωπά και τραβά –δυστυχώς για εκείνον-  το δρόμο που του  έχει χαράξει ο Πέτρος Γαλάτουλας… Μπορεί να πάρει την καρέκλα αλλά από την ίδια ημέρα ένα σκουλήκι θα του κατατρώει τα σωθικά….  διαρκώς σα σκόρος θα διεισδύει  και σα  τερμίτης θα του ροκανίζει την καρέκλα αυτή… που την στήνει για να καθίσει ο Πέτρος Γαλάτουλας….

Καλά κάνει όμως ο «κύριος» Γαλάτουλας   γιατί βρίσκει και τα κάνει. Αυτοί όλοι που τον ανέθρεψαν Γεωργόπουλος, Δημητρίου και άλλοι 10αδες που νόμιζαν ότι είχαν να κάνουν με έναν αφελή.  Έκαναν Λάθος.  Την πάτησαν.  Ο κύριος αυτός είναι εκδικητικός. Δεν έχει όραμα. Δεν έχει στόχους. Μόνο μια καρέκλα βλέπει. Ο τοίχος στην ομοσπονδία πίσω από το γραφείο του με τις φωτογραφίες των πολιτικών είναι όλη η φιλοσοφία του και το όραμα του. Τους το έλεγε χρόνια τώρα με πράξεις και συμβολισμούς αλλά νόμιζαν ότι «α ο Πέτρος σιγά μωρέ… άστον… δεν πειράζει ένα γραφικός είναι…» γιατί στην πραγματικότητα τους έκανε την δουλειά τους… Και εκείνος έκανε την δουλειά του σιγά σιγά βάζοντας κάθε μέρα και μια σφραγίδα και κρατώντας τα τεφτέρια με τους αντιπροσώπους… κάθε μέρα… κάθε ώρα, χρόνια τώρα  εκείνος «εργαζὀταν» όχι για το καλό της ομοσπονδίας με όραμα και έργο μόνο με βιτρίνα και καπελώνοντας τους άλλους παρουσιάζοντας την δουλειά άλλων ως δική του επίτευγμα αυτή ήταν η εργασία που έκανε πάντα. Μόνο βιτρίνα. Καμία ουσία. Όλα στο πόδι. Η μοναδική του εργασία ήταν ο μεγάλος στόχος για να μπορεί μέσα από το σάπιο σύστημα να τους κρατά στο χέρι με τις σφραγίδες και να τρέχουν όλοι ξωπίσω του και εκείνος να φουσκώνει σα κόκορας λυράτος… φουντωτός καμαρωτός με τις κότες στο κοτέτσι…    Όταν όλοι αυτοί απασχολημένοι με τις προσωπικές  τους  δουλειές και τις εταιρίες τους είχαν και έχουν ως χόμπι την Ομοσπονδία-  Και το λένε δημοσίως- χωρίς να κοκκινίζουν από ντροπή,  εκείνος εργάζονταν αργά και σταθερά με αυτόν τον μοναδικό στόχο. Την καρέκλα(!), όχι το καλό και την πρόοδο και ευημερία του οργανισμού. Όραμα του είναι η καρέκλα έστω και είναι σάπια από τα σκουλήκια που την έχουν καταφάει…  

Ουδείς  πήρε ποτέ στα σοβαρά το θεσμό την τελευταία 15ετια. Ουδείς σεβάστηκε τους προγόνους αυτού του ιστορικού οργανισμού όταν από το 1934 προσπαθούσαν, όπως μαρτυρούν τα αρχεία και οι διηγήσεις των παλαιών συλλόγων, -που μαζεύουμε σελίδα  σελίδα εδώ και μια 10ετια για τις ανάγκες της έρευνας μας για τον ελληνισμό της Αμερικής –να χτίσουν ένα οικοδόμημα. Τα υλικά τους όμως για να χτιστεί το οικοδόμημα που λέγεται Ελληνισμός της Αμερικής εκτός από οράματα, ήθη, έθιμα. Παραδόσεις, αξίες και διαχρονικά  ιδανικά που κρατούν  τον Ελληνισμό ήταν ζυμωμένα με τον ιδρώτα. Το μόχθο. Τους κόπους. Το αίμα. Το υστέρημα. Για να χτίσουν εκκλησιές και να αναστήσουν σχολειά.  Για να δημιουργήσουν είχαν πάνω από όλα ήθος! Χαμένη έννοια στις ημέρες μας… χαμένη αξία… ξεχασμένη ολότελα από όλους…

στημένο παιχνίδι και αυτές οι εκλογές;…

Εμείς πιστεύουμε, ανεξαρτήτως αποτελέσματος,  το οποίο φαίνεται πως  είναι καλά  προσχεδιασμένο, προμελετημένο και σχεδόν προαποφασισμένο από τις γνωστές ομάδες, τα μίση και τα πάθη που οδηγούν πρόσωπα και καταστάσεις εντός αυτού του δύσμοιρου οργανισμού, τις  αδυναμίες και τις αντιζηλίες  που καταδυναστεύουν  την ελληνική κοινότητα στις ΗΠΑ   –αν και όπως είπαμε υπάρχουν και οι εκπλήξεις…-  Ότι   και κρίση διαθέτετε, ως συλλογική σκέψη και αντίληψη  οι Ομογενείς και έχετε την ικανότητα να διακρίνετε… 

Αναμφισβήτητα  και οι δυο-Τσεκερίδης και Δημητρίου-πάνε σε μια εκλογική διαδικασία χωρίς πρόγραμμα. Χωρίς προτάσεις ουσιαστικές. Όλα στο πόδι για ακόμα μια φορά. Την μεγάλη αλήθεια την είπε ο Δημητρίου. «την επομένη ημέρα δυστυχώς θα είναι μια από τα ίδια και φταίμε όλοι για αυτό».  Μεγάλη αλήθεια.

Στο ίδιο έργο θεατές δεν έχουν πρόγραμμα! δεν έχουν προτάσεις!

Αυτό που λείπει δεν είναι μόνο οι σοβαρές  προτάσεις, είναι η περίσκεψη. Η διάκριση και πολιτική ευθυκρισία… λείπουν παντελώς.  Δεν υπάρχει σοβαρότητα. Δεν υπάρχει αίσθημα ευθύνης από κανέναν δυστυχώς. Μόνο κάποιες αναλαμπές… από κάποιους..κάποιες συναισθηματικές εξάρσεις και αυτό είναι όλο. Συντονίζουν  την παρέλαση και νομίζουν πως παράγουν έργο. Ευτυχώς που τώρα πια το κατάλαβαν. Όταν το λέγαμε εμείς μας λέγανε ότι υποσκάπτουμε. Σήμερα το λένε όλοι.

Ο κ. Πέτρος  Γαλάτουλας, καλώς η κακώς –αν η ομογένεια τον δέχεται και τον αποδέχεται-  δυστυχώς δεν παύει να είναι ένα  πολιτικό εσωτερικό  σύμπτωμα   του οργανισμού που κατάφερε και επιβίωσε την τελευταία 15ετια.  Δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Υπάρχουν και άλλες με όνομα, ταυτότητα, δράση και γνωστό βίο στα κοινά της Νέας Υόρκης απλά αυτή την περίοδο είναι στον αφρό ο «κύριος» αυτός ακριβώς επειδή οι μέθοδοι, τα βρώμικα και ανήθικα «παιχνίδια» του δημιούργησαν τετελεσμένα. Μια αρρωστημένη παθογένεια της «οργανωμένης ομογένειας» που όμως επιτρέπει να διεισδύουν τέτοια παρασιτικά στοιχεία που στόχο έχουν την καρέκλα. Το εγώ και το θεαθήναι. Την βιτρίνα και την καπηλεία της δουλειάς άλλων…

Είναι ντροπή για τον Ελληνισμό και ειδικότερα για την περιοχή  της Νέας Υόρκης να υποθάλπει και να θωπεύει τέτοια νοσηρά φαινόμενα. Δυστυχώς ούτε ο ένας (Ηλίας Τσεκερίδης) Ούτε ο  άλλος (Δημήτριος Δημητρίου) μπόρεσαν να ξεπεράσουν τα εμπόδια και να ξεφορτωθούν τα βαρίδια και τις αμαρτίες τους παρελθόντος… Δεν κατάφεραν να υπερπηδήσουν τα εμπόδια και τα σημεία που τους διαχωρίζουν… κολλάνε και γίνονται δέσμιοι των προσώπων… των αμαρτιών του παρελθόντος…    Δέσμιοι της ομάδας των φιλιών και των συμπαθειών… Ουδείς σκέπτεται αληθινά το μέλλον αυτού του θεσμού..

ΝΙΚΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ – ΠΕΤΡΟΣ ΓΑΛΑΤΟΥΛΑΣ: ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ…

Ναι είναι καλά στημένο το παιχνίδι. Ναι είναι μετρημένα τα κουκιά… όλα του Γαλάτουλα είναι και η εφορευτική και τα κουκιά…  αλλά υπάρχουν και αστάθμητοι παράγοντες… άσσοι που βγαίνουν από το μανίκι (αυτός κάτι ξέρει…) ίσως θα δείξει η συνέχεια αυτής της «μάχης» θα είναι γεμάτη εκπλήξεις…  Σε αυτή την μάχη δεν θα υπάρχουν νικητές και ηττημένοι …  μόνον ηττημένοι… θα το εξηγήσουμε και θα το αναλύσουμε μετά την παράδοση παραλαβή και ίσως ακόμα μετά την ουσιαστική εγκατάσταση του νεοεκλεγμένου ΔΣ…αν  τελικά έχουμε νεοεκλεγμένο ΔΣ και δεν έχουμε άλλες μεγαλύτερες ανατροπές… παραιτήσεις… καταγγελίες και δεδομένα που εν τω μεταξύ θα εντείνουν το κλίμα ακόμα χειρότερα. Μακάρι όχι, και ευχόμαστε όλα  να τελειώσουν όλα ήρεμα έστω και με τον …Γαλάτουλα «νικητή»… μιας ακόμα εκλογικής «στημένης»  μάχης… 

Μάχη και αντιπαράθεση που παρακολουθούμε εδώ και ένα 4μηνο  δυστυχώς,  όχι ιδεών και προτάσεων ευγενούς άμιλλας, αλλά χυδαίο  πόλεμο  και μάχη λάσπης.  Αυτή είναι η αλήθεια.  Δεν είναι καινούργιο το φαινόμενο. Παλιό το έργο πολύ-παιγμένο… σε 10αδες προβολές ρουτίνας. 15 χρόνια τώρα από τα χρόνια του ΤΙΤΑΝ  τα ίδια και τα ίδια. Ίδια πρόσωπα και καμία αλλαγή, έτσι για να κάνει την διαφορά.   Κανένα όραμα. Καμία πρόταση. Μόνο φωνές και  άναρθρες κραυγές. Ύβρεις και καταγγελίες χωρίς αντίκρισμα.  

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΡΙΖΙΚΗ ΚΑΙ ΔΟΜΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ!

Η μοναδική πρόταση είναι αυτή που καταθέσαμε όλοι εμείς που πιστεύουμε εμπράκτως στην βαθιά ριζική και εσωτερική  δομική αλλαγή εκ θεμελίων στην λεγόμενη «οργανωμένη ομογένεια».  Και  εκεί που νομίζαμε ότι  είμαστε απλά μια παρέα ρομαντικών τελικά, η πράξη έδειξε ότι  είμαστε δόξα το Θεώ Νίκο μου  αρκετοί.  Όλο και περισσότεροι. Κάθε μέρα ξεφυτρώνουν υποστηρικτές από όλα τα σημεία της Αμερικής  οι οποίοι καταθέτουν σκέψεις. Πρόσωπα σοβαρά που έρχονται και σε βρίσκουν. Έρχονται και καταθέτουν προτάσεις στο κοινό φόρουμ ιδεών που έχει ανοίξει.  Προτάσεις και ολοκληρωμένο σχεδιασμό για κάτι που προτείνουν. Όμως αυτή την στιγμή σε ότι αφορά τα της “οργανωμένης ομογένειας” η  μοναδική πρόταση που αυτή την στιγμή υπάρχει,  και ευτυχώς πια  όλοι αυτοί  οι δήθεν παράγοντες αυτήν συζητούν( προσθέτοντας ή αφαιρώντας)  είναι, οι μεν της ομοσπονδίας όσα προσωπικά είχα καταθέσει στην προσυνεδριακή διαδικασία του συνεδρίου τον Ιούνιο του 2007-και υπάρχουν στα ηχογραφημένα  πρακτικά και των 4ημερών  όλα όσα είπα και ειδικά  εκείνη την ημέρα(1^η Ιουλίου 2007) και σε όλες μου τις παρεμβάσεις εκείνες τις ημέρες-  και αυτό για μένα αποτελεί μια μικρή ελάχιστη δικαίωση, ελπίδα και χαρά να έχω προσθέσει κάτι…ένα κόκκο συνάπεως στο μεγάλο οικοδόμημα του Ελληνισμού.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ…

Αυτά όλα και πολλά άλλα, σήμερα είναι αντικείμενο  ευρείας καθημερινής συζήτησης και ζυμώσεων στους κόλπους της ομοσπονδίας με κάθε τρόπο και κυρίως μέσω email, από την μια. Και από την άλλη υπάρχουν οι προτάσεις   και όσα κατέθεσαν οι καλοί φίλοι καθηγητές  Νίκος Γεωργαντζάς και Νίκος Αλεξίου μαζί όλα τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ.   Η δεύτερη συνολικά δομημένη πρόταση, που συζητούν  για πρώτη φορά όλοι στην Ομογένεια –αυτό τουλάχιστον διαπιστώνω καθημερινά-  είναι όσα κατέθεσαν τα μέλη της ομάδας «ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ». Η αλήθεια είναι ότι κάποιοι προβληματίζονται… και κάποιοι άλλοι φοβούνται την γρήγορη και επιταχυνόμενη  επιρροή στην κοινωνία και τη μεγάλη απήχηση που ήδη συναντά βαθιά στους κόλπους της ομογένειας.   Της ομογένειας όχι των οργανωμένων σκοτεινών  υπόγειων και γκρίζων  συμφερόντων  αλλά την ομογένεια που βρίσκεται εκεί έξω. Εσάς δηλαδή  των απλών ανένταχτών ομογενών. Η απήχηση  των προτάσεων σε όλους εκείνους που έχουν απομακρυνθεί από την λεγόμενη «οργανωμένη ομογένεια» και ειδικά  η απήχηση είναι μεγάλη σε όλους εκείνους που έχουν αποστασιοποιηθεί από την Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ.  Θα δείξει. Δεν λέω πολλά. Δεν θέλω να λέω περισσότερα… δεν πρέπει… δεν χρειάζεται. Εργαζόμαστε αθόρυβα αλλά ουσιαστικά.  Υπάρχει επικοινωνία με την Αθήνα και αξιόλογους πανεπιστημιακούς. Επικοινωνία και συνεργασία με ολόκληρα κομμάτια της ελληνικής ακαδημαϊκής κοινότητας στις ΗΠΑ αλλά και ανένταχτους ομογενείς που ξέρουν πια πολύ καλά τις «πληγές» της ομογένειας… Ξέρουν ποιοι δημιουργούν το πρόβλημα… Ξέρουν ποιοι; χρησιμοποιούν και  πως; τον γνωστό πια άνθρωπο για κάθε  βρόμικη δουλειά… για να πετά λάσπη…

ΑΠΟΜΟΝΩΣΤΕ ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ! ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ, ΕΧΟΥΝ ΟΝΟΜΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ “ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ”…

Σιγά, αργά και σταθερά όλοι αυτοί απομονώνονται… Όλοι αυτοί που αποτελούν πληγή και καρκίνωμα για την ομογένεια μεταξύ τους συνδέονται ως  συγκοινωνούντα δοχεία και με  υπόγειους διάδρομους επικοινωνίας με την βρομιά και την δυσωδία   είναι σχεδόν γνωστοί και δακτυλοδεικτούμενοι. Το  μόνο σίγουρο που  ξέρω  είναι ένα πράγμα, ότι και αυτή η προσπάθεια  θα πολεμηθεί όπως κάθε άλλο θετικό στην Ομογένεια εδώ και χρόνια στην ιστορία της ομογένειας. Αγνοούν όμως αυτοί οι λίγοι μικρόψυχοι και προδότες του ελληνισμού ότι όσο και αν κυνηγούν κάτι τόσο δυνατό όση λάσπη και πετάξουν… όσα ψεύδη και αν  πουν  η αλήθεια  και η δύναμη των ιδεών κερδίζει καθημερινά έδαφος.  Αυτό δείχνει η ιστορία των ιδεών και των αγώνων.

Επιστρέφω  όμως στα της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ.

Δυστυχώς  κύριοι παρά τις μεγάλες αλήθειες που αποκαλύπτουμε τίποτα δεν αλλάζει και δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν γίνει μια και μοναδική ουσιαστική αλλαγή νοοτροπίας. Όσα  καταστατικά και αν αλλάξουν. Όσες προτάσεις και αν γίνουν.  Και όλα αυτά να εφαρμοστούν που κατέθεσε η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ή όσα κατά καιρούς καταθέτουμε στις οργανωμένες συζητήσεις ως ιδέες ή προτάσεις θα μείνουν  απλά λόγια ή έστω σπόρος που αλλού πέφτει και πιάνει να φυτρώνει λίγο λίγο μέρα τη μέρα μήνα το μήνα χρόνο το χρόνο… και αλλού πέφτουν και κάνουν ένα μεγάλο υπόκωφο  γκάπ. Ακούγεται κούφιος ο ήχος πάνω στο μπετό… ξεραίνεται. Μαραίνεται και πεθαίνει επί τόπου πάνω στο μπετό που αποτελούν όλοι εκείνοι οι μικρόψυχοι ατάλαντοι  που έχουν παρεισφρήσει και διεισδύσει στον οργανισμό με μόνο στόχο την αυτοπροβολή. Την καρέκλα και τα αξιώματα χωρίς αντίκρισμα περιμένοντας την στιγμή που θα φωτογραφηθούν με τους βουλευτές από Ελλάδα και στην καλύτερη των περιπτώσεων με πολιτικούς από Αμερική.    Μικροί όχι μόνο στο δέμας και το ύψος  αλλά ανύπαρκτοι  και σαν  Άνθρωποι. Ανύπαρκτο  ήθος. Μηδέν αντίσταση στην σήψη και την διαφορά.  Βουτηγμένοι στο ψέμα. Την απάτη. Την πολιτική διαφθορά. Διαφέρουν μεταξύ τους  μόνο ως προ του τρόπο  διαχείρισης των εσωτερικών  καταστάσεων με γνώμονα πάντα την καρέκλα και την επαύξηση της επιρροής σε αντιπροσώπους, αδιάφορο αν εκπροσωπούν συλλόγους μεγάλους και υπαρκτούς ή σφραγίδες και καταστάσεις μαϊμού.

Ακούσατε και διαβάστε  και τις δυο πλευρές μέσα από τις συνεντεύξεις των υποψηφίων. Παρουσιάσαμε και τις δυο απόψεις.  Του Ηλία Τσεκερίδη και του Δημήτρη Δημητρίου. Τώρα  όσοι δεν είστε ενταγμένοι μπορείτε να κρίνετε και να αποφασίσετε. Επαναλαμβάνω όχι πως θα αλλάξει κάτι έστω και έρθουν ίσα βάρκα ίσα πανιά. Αλλά θα είναι ένα μάθημα και ένα ηχηρό  χαστούκι αυτό αν οι αντιπρόσωποι ξυπνήσουν και ενημερωθούν –μιλάω πάντα για αυτούς τους 20 το πολύ 30 ανένταχτους σοβαρούς και υπεύθυνους ανθρώπους που σε κάτι πιστεύουν και κάτι έχουν να πουν-   και δώσουν ένα εκλογικό αποτέλεσμα που θα τους αναγκάσει να κάτσουν σε ένα τραπέζι να προβληματιστούν σοβαρά και οι δυο πλευρές(Δημητρίου και Τσεκερίδης) για να βρουν μια λύση ικανή και θεμιτή που θα βοηθήσει προς την άρση του αδιεξόδου που βρίσκεται  ο θεσμός χωμένος στα δυσώδη δηλητηριώδη  σάλια από τα διάφορα μεγάλα ή μικρά σκουλήκια που έρποντας τώρα έχουν κατορθώσει να επιβιώσουν πότε με την μια και πότε με την άλλη πλευρά… αυτά που θα αποκαλυφθούν θα σηματοδοτήσουν εξελίξεις εντός του νέου ΔΣ. Για αυτό να είστε σίγουροι…

Στα δυο  χρόνια Ιούνιος  2008 – Μάιος 2010 που μεσολάβησαν ήρθαν όλα τούμπα! Άλλαξαν  όλα! Οι φίλοι έγιναν εχθροί! Και τούμπλαλιν. Οι πρώην συνεργάτες και «δεκανίκια» του κ. Γαλάτουλα σήμερα τον καταγγέλλουν !   Για να αντιστρέψουμε λίγο τους ρόλους και τους λόγους της κριτικής μας . Ο κ. Γαλάτουλας από την μεριά του,  πήγε και συνεργάστηκε το 2008 με εκείνους που είχε καταγγείλει και οδηγήσει στα δικαστήρια το 2006,  συμπεριλαμβανομένου και του Νικολάου Διαμαντίδη που τότε πρωτοστατούσε στην εκδίωξη και εκπαραθύρωση του από τις εκλογές του 2006. Σήμερα εκείνοι που συνεργάστηκαν με τον κ. Γαλάτουλα το 2008 τον καταγγέλλουν επώνυμα με  ανήκουστες καταγγελίες και βαρείς χαρακτηρισμούς. Αυτή είναι η αλήθεια όσο και αν πληγώνει η πονά μερικούς… Αυτή είναι η εικόνα της Ομοσπονδίας 15 χρόνια τώρα.  Πρόσωπο κλειδί όμως σε όλη αυτή την φαγωμάρα είναι ένα. Ο κ. Πέτρος Γαλάτουλας.  Πριν δεν υπήρχε τέτοιος ξεπεσμός. Τέτοια ηθική κατάπτωση. Τέτοια καταβαράθρωση των θεσμών. Των όποιων θεσμών. Και αυτό θα καταδειχθεί από την συνέχεια της έρευνας που έχουμε ξεκινήσει για τα έργα… τις ημέρες… τον βίο… την δράση… και την δημόσια πολιτεία του «κυρίου» Πέτρου Γαλάτουλα.

Προσωπικά θα ευχόμουν στον Ηλία Τσεκερίδη- εύχομαι να μη μας διαψεύσει σε όσα γράψαμε για εκείνον- να κερδίσει για έναν μόνο λόγο. Για να δει την αλήθεια και τι θα σημαίνει εμπράκτως πια  αυτή  η  θολή και ύποπτη συνεργασία του με αυτό το συγκεκριμένο άτομο που λέγεται Πέτρος Γαλάτουλας. Αν και τώρα πια η δήλωση του το 2008 όταν ανακοίνωσε ότι λόγοι προσωπικοί και ηθικά κωλύματα τον κράτησαν εκτός των εκλογών  σήμερα άρχισε να φθίνει με αυτή την συνεργασία του με τον άνθρωπο που έχει μετατρέψει τον θεσμό σε προσωπικό του τσιφλίκι. Βιλαέτι κανονικό. Γιατί αν τότε κωλυόταν λόγο ηθικών φραγμών σήμερα που αποκαλύπτονται τόσα για τον «κύριο»  Γαλάτουλα  από  χείλη υπεύθυνα με επώνυμες καταγγελίες  πως καταδέχεται και συνεργάζεται μαζί του; Για να μη μιλήσουμε για ήθος που πλέον αρχίζει και θολώνει…  Δεν είναι λίγα όσα του κατήγγειλαν επώνυμα και με στοιχεία 10αδες καθημερινά του Ηλία Τσεκερίδη για τον Πέτρο Γαλάτουλα και όμως επιμένει…  Ποιος ο λόγος; Μόνον η φιλοδοξία για την καρέκλα και το αξίωμα; Δεν ξέρω τον έχω για άνθρωπο με βαθιές ρίζες. Αξίες και ιδανικά που υπηρετεί άξια 10ετιες τώρα… Πώς τα βάζει όλα αυτά στο περιθώριο; Ποια δύναμης τον κρατά και δεν εκρήγνυται;  Θα δείξει λίαν συντόμως… Μακάρι να διαψευστούν οι σειρήνες και Κασσάνδρες και να δείξει πυγμή και σθένος στην βρομιά  και την ανηθικότητα του Γαλάτουλα. Μακάρι του το εύχομαι προσωπικά γιατί είναι τίμιος. Αγνός και γνήσιος αγωνιστής. Καλός πατριώτης και γενναίος μαχητής της αληθείας με ήθος και τιμιότητα. Μακάρι να δει… τι τον περιμένει και να πράξει τα δέοντα…  Αν από τώρα πριν ακόμα κάτσετε στην καρέκλα έχετε αρχίσει την φαγωμάρα τότε  δες Ηλία μου τι σε περιμένει…

ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΡΓΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΕΙΤΕ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΕΙΤΕ ΟΧΙ…

Από την άλλη,  στον Δημήτρη Δημητρίου επειδή από παλιά είναι δοκιμασμένος και άξιος μαχητής εύχομαι να μείνει εκεί που ξέρει ότι είναι τα κουκιά τους. Γιατί αν, λέω αν παρ ελπίδα εκλεγεί κατά λάθος τότε τα πράγματα δυσκολεύουν για σένα πιο πολύ από ότι για τον Ηλία Τσεκερίδη…και  ξέρεις το γιατί…  Αν και ο συνδυασμός που παρουσίασες, Δημήτρη μου, δυστυχώς είναι συνδυασμός ήττας,  έχεις αυτό το δικαιολογημένο  συνήθειο να αμύνεσαι παρόλο που είσαι σε θέση και διάταξη επίθεσης- εν τούτοις  και επειδή σε ευνοούν οι συνθήκες λόγω της πολυπλοκότητας  του συμπλέγματος που ακούει στο όνομα Γαλάτουλας, δεν αποκλείεται να δεις αυτό που δεν πίστευες όταν κυριολεκτικά εκείνο το βράδυ της 2ας Ιουνίου σύρθηκες να αποδεχθείς το αξίωμα του προέδρου και μόνο για αυτό ίσως το χέρι του θεού αν αγαπά τον θεσμό να σε δοκιμάσει διπλά δίνοντας σου να γευτείς το μήλο… όχι της Εύας αλλά το γλυκό μήλο της Εξουσίας… θηλυκού γένους και η εξουσία μη ξεχνάς… γυναίκα είναι,  και  ξέρει να ξεγελά… το έχει στην φύση της…  με τα νάζια, τα καπρίτσια και τα τσαλιμάκια της… γυναίκα γαρ…   Τότε, Δημήτρη μου,  τα πράγματα για σένα είναι αλήθεια στο λέω θα είναι  ακόμα πιο δύσκολα. Αν εκλεγείς αυτή την φορά θα μας έχεις απέναντι σου! Καθαρές κουβέντες! Κριτική γόνιμη και παραγωγική αλλά και αποκαλύψεις.  Γιατί εσύ δεν είσαι Καλαμαράς, μικρό και άβγαλτο, αλλά καθαρό αμερικανάκι… Ξέρεις να βουτάς στα βαθιά νερά… καλός και δεινός βουτηχτής γαρ, οπότε δεν έχεις περίοδο χάριτος. Ούτε μια μέρα. Ούτε ένα λεπτό. Για να εξηγούμαστε! Να μην υπάρχει παρεξήγηση. Και παρανόηση…

Ξέρεις ότι το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να αλλάξεις την διάταξη των δυνάμεων σου μέσα στην σύνθεση του συνδυασμού σου. Να αλλάξεις πρόσωπα και πράγματα και η «ομάδα» να κάτσει στην άκρη… Οι φίλοι να υπηρετούν εκ του μακρόθεν… Οι συμβουλάτορες και κάθε είδους κήνσορες και επιβήτορες θα πρέπει με μια κίνηση να βγουν έξω.  Μαγικά. Ξέρεις εσύ όταν θες…  Εντελώς. Υπάρχει ο τρόπος. Προσωπικά δεν θα σου ευχόμουν να κερδίσεις γιατί εκτός όλων των άλλων  κροκόδειλων που θα έχεις, θα έχει  και εμάς μόνιμα και  καθημερινά απέναντι με γόνιμη επαναλαμβάνω δημιουργική κριτική.  Η θέση σου είναι δύσκολη πολύ. Θα πρέπει να κάνεις αλλαγές σε πρόσωπα και καταστάσεις άμεσα από την πρώτη συνεδρίαση. Καλώντας αμέσως σε ανοιχτές συνεδριάσεις τα τοπικά ΜΜΕ. Βέβαια αυτό ξέρεις το αποστρέφονται σχεδόν όλοι οι δικοί σου… και ξέρεις το γιατί…  όμως το φως είναι που σκοτώνει τα μικρόβια και τυφλώνει τους τυφλοπόντικες… Όλα στο φως πρέπει να είναι. Και άσε τον κόσμο να βγάνει τα συμπεράσματα του.

Το δεύτερο που οφείλεις να κάνεις, αν παρ ελπίδα εκλεγείς, είναι να οργανώσεις ουσιαστικά με τμήμα μηχανοργάνωσης την ομοσπονδία.  Να κρατούνται πάλι ηλεκτρονικά τα πρακτικά. Να γίνουν μικρές αλλά ουσιαστικές αλλαγές που δεν χρειάζεται ούτε καν απόφαση ΔΣ. Να ανοίξεις τις πόρτες της Ομοσπονδίας στην νεολαία εμπράκτως. Υπάρχουν τρόποι. Να ανοίξεις ένα μόνιμο σε μηνιαία βάση  σε πανομογενειακό επίπεδο, διάλογο για το καταστατικό πέρα από την ανοιχτή καταστατική διαδικασία που οφείλει να ξεκινήσει άμεσα και χωρίς καθυστέρηση άμα την  εκλογή.

Να φέρεις σε πρόταση προς την ΓΣ την θεσμοθέτηση και πρόσληψη ενός εκτελεστικού διευθυντή όπως υιοθέτησες και πρότεινες επίσημα. Να συνεχίσεις το έργο και το άνοιγμα  του Δημήτρη Καλαμαρά  προς το αμερικανικό γίγνεσθαι. Να δημιουργήσεις μόνιμη επιτροπή πολιτογράφησης των Ελληνοαμερικανών για να έχετε κάποτε επιτέλους δύναμη στα πολιτικά φόρα. Συχνή και μόνιμη συνεργασία με τα media. Είτε σε χαϊδεύουν είτε σε κριτικάρουν. Να επιζητείς την κριτική έστω και σκληρή. Να δώσεις ρόλο σε άτομα εκτός ομοσπονδίας και πέραν των αντιπροσώπων. Να δυναμώσεις την επιτροπή εθνικών θεμάτων με άτομα άξια όπως ο Χρήστος Ορφανάκος ή ο Θεόδωρος Παυλάκος και όχι με παιδαρέλια που καπηλεύονται και εκμεταλλεύονται  με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πρόσωπα και  καταστάσεις…

Να λειτουργήσεις επιτέλους όλες τις επιτροπές. Όλες όμως και να δημιουργήσεις και  νέες άτυπες. Να αποκτήσετε επιτέλους ως ομοσπονδία κοινωνικό πρόσωπο. Με έργο παραγωγικό και ουσιαστικό και όχι βιτρίνα και θεατρινισμοί τύπου Γαλάτουλα. Να φέρεις μέσα άτομα άξια και ικανά. Νέα άτομα. Χωρίς εξαιρέσεις. Να κλείσεις τα αφτιά σου στην λάσπη. Να θωρακίζεσαι με υπομονή και επιμονή.  Αυτά είναι τα λίγα και σε άτυπο επίπεδο που οφείλεις να πράξεις άμεσα την επομένη των εκλογών… αν παρ ελπίδα εκλεγείς. Αν αυτά φαίνονται δύσκολα τότε κάτσε όπως είπες μόνος σου σπίτι σου. Αρκεί η καλή σου πρόθεση και ο αγώνας που έχεις δώσει. Αν όχι και είσαι έτοιμος να συγκρουστείς με συμφέροντα μεγάλα και μικρά τότε θα μας έχεις δίπλα σου αρωγούς και σθεναρούς υποστηριχτές κάθε δίκαιης και σωστής αντικειμενικά απόφασης σου. Είσαι παλιός και δοκιμασμένος. Τίμιος αγωνιστής που έμεινε όρθιος  παρά την λάσπη που έφαγες στην προσωπική του ζωή…  Αλλά και την λάσπη, την συκοφαντία, τα ψεύδη και τις βρομιές που δέχθηκε  εξ αιτίας της ιδέας που ασπάστηκε και εργάστηκε μέχρι την τελευταία στιγμή που τον πρόδωσαν οι φίλοι… της ομάδας συνεπικουρούμενοι από τον Διαμαντίδη  για την διοργάνωση  του συνεδρίου για την ενότητα και συνένωση των δυνάμεων του Ελληνισμού της Αμερικής στον 21^ο αιώνα.

Ξέρω είναι δύσκολα αλλά επαναλαμβάνω αν δεν μπορείς τότε Δημήτρη μου κάτσε στο σπίτι σου. Αν όμως τελικά έρθουν τα πράγματα όπως τα υπολογίζεις απλά να μπει η 4αδα τότε τα πράγματα για σένα είναι πιο εύκολα και σε άλλο εντελώς διαφορετικό επίπεδο οι αγώνες, οι μάχες και οι δυσκολίες. Αυτά όμως θα τα πούμε την επαύριον των εκλογών αν …τις χάσεις… αν όχι, τότε… αλίμονο

Γιατί αν τις κερδίσεις –κατά λάθος και λόγω συγκυριών και όχι λόγω δουλειάς, μάχης και αντιπαράθεσης ιδεών και προτάσεων- τότε μαύρο φίδι που σε έφαγε… Δημήτρη μου… και καλά το παρεξηγημένο φίδι… «γίγνεσθαι ακέραιοι ως ο όφις…» λέει   άστο πάντα έπαιζε το ρόλο του στην ιστορία της ανθρωπότητας, αλλά εδώ εσύ θα έχεις να κάνεις πάλι με το γνωστό σκουλήκι… Η λύση είναι μια. Αυτή που λέει στην Γένεση  στα πρώτα της κεφάλαια που περιγράφει ο θεόπνευστος συγγραφέας για την τύχη που θα έχει τελικά ο όφις(και στην περίπτωση μας  κάθε όφις  που εκπροσωπεί  το αρνητικό, ψευδές και κακό)  στην μεγάλη μάχη…  «…Αυτός(Εκείνος ο Νικητής του Θανάτου και στην περίπτωση νικητής κάθε αλήθειας)  θα σου τηρήσει τη κεφαλή.. και εσύ θα του κεντήσεις την πτέρνα…( λέει ο Κύριος προς τον Όφι προλέγοντας την 3ημερο ταφή)…  » Πάτησε το κάτω το σκουλήκι λοιπόν  και μη το λυπηθείς αυτή την φορά! Πάτησε το κάτω μέχρι να λιώσει!

Να αφανιστεί και να πορευθεί σε τόπο μετανοίας για όσα, πολλά άθλια και τρισάθλια  έχει κάνει…. Και ξέρει μόνον  εκείνος και ο Θεός  τι έχει κάνει… και Αυτός  ας τον κρίνει δίκαια όπως μόνον Εκείνος γνωρίζει από καταβολής κόσμου. Να κρίνει,  και αυτό κάνει για κάθε έναν από εμάς… και για μένα που τώρα γράφω τούτα και για εσένα που τα διαβάζεις… με απορία (τι θέλει να πει άραγε ο ποιητής;) έλα μου ντε; Τι θέλει να πει…;

Κράτα Εσύ αυτά που αφορούν Εσένα και άσε τα άλλα για εκείνους που ξέρουν να διαβάζουν και να μελετούν… το μήνυμα που στέλνει στον κάθε ένα κεχωρισμένα, μοναδικά και με το μοναδικό  αυτεξούσιο δώρο της μιας και μοναδικής Ύπαρξης που διαθέτει ο Κάθε Ένας μας…   και που   τώρα  αναγινώσκει… τούτο το κείμενο με τα  διαφορετικά  μηνύματα που εκπέμπει  σε όποιον το διαβάζει ως το τέλος του… από το τέλος.  Α.Σ.